Чыгармасы чыга калчу эле.
Кой артынан түшүп кетип,
Өлтүрдүм дейт чымынды,
Чыжылдатып учурган,
Чымындары дымыды.
***
Торколуу тондук жакасы,
Тогуз уулдун атасы.
Көөнөрбөс Түкүш абаке!
Көнөчөк элдин сакасы.
Ай туяк аттын такасы,
Айдың Көлдүн жакасы.
Айтылуу Түкүш абаке!
Азамат эрдин даанасы.
Кылган иши өзгөчө,
Кыйын болсоң саначы!
Тоодой өстү карачы,
Тогуз уулдун атасы.
Бул адамга тийген го,
Пайгамбардын батасы.
***
Арак ичип бир таанышым,
Аялына улам таарынса.
«Асылып азыр өлөм» деп,
Жип ала чуркайт бак жакка.
Часовой болуп балдары,
Таң атканча кайтарат.
Көп жылдан бери таанышым,
Коркутуп бизди келатат.
***
Кап-кара тармал чачы бар
Кап-кара чачтын ар биринде.
Калдайгн талант жашынган,
Жашынан билим алып,
Борбор жакка барбаган.
Борбор жакка барганда,
Боройлотуп билим алганда,
Өжөрлүк талант анда бар,
Өткүрлүк өлбөстүгү дагы бар,
Анда болмок башка адам.
Бүт кыргызга таанымал.
Жон-жондогу жыгачтын,
Жөн койбой баарын жулдурган.
Белсене ишке киришип,
Бетине тамга ойдурган.
Адырдагы жыгачты,
Артынан түшүп алдырган.
Абайлап аста жасатып,
Артына мыкты кактырган.
Мурдатан журтка таанылып,
Музейге сүрөт койдурган.
Жылгадагы жыгачты,
Жыйып келип жондурган.
Кезиттердин бетине,
Керектүү сүрөт чийилген.
«Баланча иштеп салды»– деп,
Кабар жазып шилтеген.
Жаш чагында талыбай,
Жалкоолукка багынбай,
Ийгиликти жылоолотуп,
Ишти иштеп бир далай.
«Кажыбас талант болом»– деп,
Карылардан бата алган.
Скльуптура жагынан,
Көп иштерди жасаган.
«Таланттуу биздин уулубуз»,
Талыбай эли мактаган.
Сыймыгы артып журтуна,
Сыйлуу уул болуп атанган.
Педагогика жагынан,
«Карточке» деген кагазды,
Калтырбай жаз»– деп какшанган.
Жакшы окуткула сабакты»,
Катуу койчу талапты.
Арбын ишти аткарган.
Узап жылдар кетсе да,
Унутулбайт бул адам.
Сүрөтчүлөр мүчөсү,
Өлкөбүзгө таанымал.
Бул сыймыкка жете албайт,
Өмүр сүргөн ар бир жан.
Төшүндө бар ордени,
Агартуунун мыктысы,
Мадаияттын алдыңкысы
Адамдардын жакшысы.
Эл-жериңде өмүр сүрүп,
Эсен аман жүрө бер.
Өмүр кандай өткөнүн,
Өкүнбөй гана эстей бер!
Жакшы адамдын артында,
Эмгеги калат сакталып.
Өнөрлүү өткөн адамдар,
Өзүнчө Улуу Мактаныч!!!
***
Шайыр иним Шаадатым,
Шарын көрүп балалыктын.
Тепчип өтүп чуркадык,
Тешик -Көлдүн кыясын.
Ойноктогон ал күндөр,
Оюман менин кете элек.
Элес ачкан ал түндөр,
Эсиңен сенин кете элек.
Бириктирет экөөбүздү,
Бирге болгон балалык.
Бийикте өткөн ал күндөр,
Бизди турат карантып.
«Кандай өттү өмүр»– деп,
Кайгырабыз таң калып.
Ал күндөрдү кел десек да,
Артына келбейт кайрылып.
Келбей калган балалык,
Арт жакта калды байланып.
***
Той берип, боорсок жазабай,
Мал союп, эт кайнатпай,
Бала чакта, Бакбур ага,
Тентек болчу шоктонуп,
Инилеринин чочогун
Өзү эле кесчү молойтуп.
Түбүн шылып мотойуп,
Кесилген чочок чоноюп,
Кыска тартчу молоюп.
Суу куйбас тентек болчу эле,
Акылдуу адам жаш кезде.
Шоктонгон Бакбур аганын,
Шок жагы эсте дагы эле.
Өсөөр жигит шок болсун!
Шок болбосо жок болсун!
***
Жорго минген боз бала,
Жоругу көп бир далай.
Куудул-шуудуң сөз айтып,
Кубантып барат алгалай.
Кунан минген куу бала,
Куудул сүйлөп тартынбай.
Ырыстуу шайыр күлкүдөн,
Ыкшытып барат капырай.
***
Арак ичип алганда,
Алтымышта бир агам.
«Жаш чагыңда жаңылдың»,
Кемпирин сабап бакырган.
«Жаңылдым, жаздым»– деп,
Кемпири ыйлап шолоктойт.
Өткөндөгү кемчилдикти,
Кандай кылып ал оңдойт.
***
Уламышта айтылган,
Уламасы көп дүйнө.
Сыры сыртка айтылбас,
Сырдуу дүйнө, бу дүйнө.
Табылбаган жагы көп,
Табышмагы бар дүйнө.
Кажыбас жагы айтылган,
Кайраты бар шок дүйнө.
***
Белден туруп карасам,
Беккулу айлы көрүндү.
Сагынычым тарабай,
Санаам-санга бөлүндү.
Булайган булут, буурул таң,
Буйгатка барып сөгүлдү.
Алтын тарам жебелер,
Аймалап жерге төгүлдү.
Көк сеңирден карасам,
«Көнөчөк» айлы көрүндү.
Көгөргөн ойдуң түзөңгө,
Көксөөлүү көөнүм бөлүндү.
Кылайган булут, кызыл таң,
Кырларга чейин сөгүлдү.
Көөнөрбөс күндүн нурлары,
Көөхарын чачып төгүлдү.
***
Үстөлдө бирөө отурат,
«Жакшылык болуп кетет»– деп,
Жакындан жардам аяган.