Earl Browder, od dziesięciu lat najsłynniejszy komunista Ameryki, podczas wyborów w 1936 roku kandyduje na prezydenta Stanów Zjednoczonych z ramienia partii komunistycznej. (© AP Photo)
Z bratem, Tomem, w naszym domu w Chicago, około 1970 roku. Ten z gitarą to ja. (Zbiory prywatne, dzięki uprzejmości rodziny Browderów)
Z matką na uroczystym zakończeniu szkoły średniej w 1981 roku. Teraz widać, czemu na studiach miałem przydomek „Druciak”. (Zbiory prywatne, dzięki uprzejmości rodziny Browderów)
Z ojcem i bratem w domu w New Jersey podczas świąt Bożego Narodzenia w 1988 roku. (Zbiory prywatne, dzięki uprzejmości rodziny Browderów)
W londyńskim metrze przed rozpoczęciem pierwszego dnia pracy w Boston Consulting Group w 1989 roku. (Zbiory prywatne, dzięki uprzejmości rodziny Browderów)
W 1991 roku wreszcie zaczęło mi się powodzić i latałem helikopterem z Budapesztu na węgierską prowincję, by doglądać interesów Richarda Maxwella. (Zbiory prywatne, dzięki uprzejmości rodziny Browderów)
Na placu Czerwonym w 2004 roku, w szczytowym okresie działalności funduszu Hermitage. (© James Hill)
Siergiej Magnitski — najodważniejszy człowiek, jakiego kiedykolwiek poznałem. Zdjęcie z 2008 roku. (Zbiory prywatne, dzięki uprzejmości rodziny Magnitskich)
Fotografie wykonane 17 listopada 2009 roku podczas sekcji zwłok Siergieja Magnitskiego dzień po jego śmierci. Głębokie rany i siniaki potwierdzają, że desperacko walczył o życie. (Zbiory prywatne, dzięki uprzejmości rodziny Magnitskich)
Matka Siergieja, Natalia Magnitska, opłakuje syna podczas pogrzebu, który odbył się na moskiewskim cmentarzu 20 listopada 2009 roku. (© Reuters/Mikhail Voskresensky)
Podczas konferencji prasowej w listopadzie 2010 roku, dzień przed pierwszą rocznicą śmierci Siergieja, rzeczniczka prasowa rosyjskiego MSW, Irina Dudukina, prezentuje prowizoryczny afisz, który „dowodził”, że to Siergiej był sprawcą ujawnionych przez siebie przestępstw. (© Dmitry Kostyukov/AFP/Getty Images)
Major Paweł Karpow z rosyjskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Karpow kierował śledztwem i sprawował pieczę nad dokumentami wykorzystanymi w celu wyłudzenia zwrotu podatku w wysokości 230 milionów dolarów, które ujawnił Siergiej. (© Sergey Kiselyev/Kommersant/Getty Images)
Major Oleg Silczenko, oficer śledczy z rosyjskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, podczas konferencji prasowej w 2011 roku. Silczenko odpowiada za gehennę Siergieja; odrzucał jego rozpaczliwe prośby o pomoc medyczną. Tuż przed pierwszą rocznicą śmierci Siergieja otrzymał prestiżową nagrodę dla najlepszego śledczego. (© Reuters/Anton Golubey)
Prezydent Barack Obama 14 grudnia 2011 roku zatwierdza Ustawę Magnitskiego. Nakłada ona sankcje na rosyjskich urzędników odpowiedzialnych za uwięzienie, tortury i śmierć Siergieja, a także na inne osoby dopuszczające się łamania praw człowieka w Rosji. (© Mandel Ngan/AFP/Getty Images)
Prezydent Rosji, Władimir Putin, podczas corocznej konferencji prasowej w 2012 roku. Putin odpowiada z rozdrażnieniem na liczne pytania o planowany zakaz adopcji rosyjskich sierot przez rodziny ze Stanów Zjednoczonych, który miał stanowić bezpośredni odwet za przyjęcie Ustawy Magnitskiego. Podczas tej konferencji Putin po raz pierwszy wymienił publicznie moje nazwisko. (© Sasha Mordovets/Getty Images)
Pusta, ale pilnie strzeżona klatka na sali rozpraw w trakcie pośmiertnego procesu Siergieja Magnitskiego, kiedy również i ja byłem sądzony in absentia na podstawie sfabrykowanych zarzutów o oszustwo podatkowe. Ten pokazowy proces, który odbył się w 2013 roku, spotkał się z powszechnym potępieniem ze strony społeczności międzynarodowej. (© Andrey Smirnov/AFP/Getty Images)
Kyle Parker, urzędnik senatu, który pomógł wprowadzić w życie Ustawę Magnitskiego, oprowadza matkę Siergieja po rotundzie Kapitolu w kwietniu 2013 roku. (© Allison Shelley)
Uroczyste przyjęcie w Waszyngtonie z okazji wprowadzenia Ustawy Magnitskiego. Obok mnie kongresman Jim McGovern (który przedstawił projekt ustawy Izbie Reprezentantów), matka Siergieja, Natalia, oraz wdowa po Siergieju, Natasza. (© Allison Shelley)
Senator Ben Cardin podczas konferencji prasowej w budynku Kapitolu w 2013 roku wyraża uznanie dla odwagi, jaką wykazała się rodzina Magnitskich. Obok niego stoją: wdowa po Siergieju i jego syn, Nikita, oraz matka Siergieja i Wadim Kleiner. (© Allison Shelley)
Senator John McCain podczas spotkania z rodziną Magnitskich w 2013 roku przyjmuje podziękowania za nieugiętą postawę w walce o sprawiedliwość dla Siergieja. (© Allison Shelley)
Natasza, Nikita i ja spotykamy się z deputowanymi do Parlamentu Europejskiego podczas sesji plenarnej, która odbyła się 2 kwietnia 2014 roku w Brukseli. Chwilę po wykonaniu tego zdjęcia Parlament Europejski jednogłośnie uchwalił nałożenie sankcji na rosyjskich urzędników odpowiedzialnych za śmierć Siergieja. Stoją od lewej: Kristiina Ojuland z Estonii, Edward McMillan-Scott z Wielkiej Brytanii, Nikita i Natasza Magnitscy, Guy Verhofstadt z Belgii i ja. (© ALDE Group)