Mistrz Lanc: Patrz: Kapitan Lansjerów. Mistrz Koni: Patrz: Kapitan Lansjerów.
morat-: W Dawnej Mowie “treser”. Wśród Seanchan używa się tego terminu na określenie osób ujeżdżających egzotyczne stworzenia, na przykład morat’raken dosiadających rakenów, zwanych również awiatorami. Patrz również: der’morat-.
Niebiańskie Pięści: Lekko uzbrojona i odziana w lekkie zbroje piechota seanchańska, którą do bitwy dowożą na swych grzbietach latające stwory zwane to’raken. Są to mężczyźni lub kobiety niskiego wzrostu, głównie ze względu na ograniczenie ciężaru, jaki to’raken może przenieść na jakąś odległość. Uważani za najtwardszych żołnierzy, są wykorzystywani głównie do rajdów, ataków z zaskoczenia na tyły wroga, a także w tych miejscach, gdzie trzeba jak najprędzej dostarczyć żołnierzy.
Obrońcy Kamienia: Elitarna formacja wojskowa z Łzy. Obecnym Kapitanem Kamienia (dowódcą Obrońców) jest Rodrivar Tihera. W szeregi Obrońców przyjmowani są jedynie Tairenianie, przy czym ich kadra oficerska wywodzi się zazwyczaj ze szlachty, aczkolwiek często są to przedstawiciele pośledniejszych Domów względnie bocznych gałęzi najznamienitszych Domów. Do zadań Obrońców należy utrzymywanie Kamienia Łzy, ogromnej fortecy usytuowanej w samym sercu miasta Łza, ochrona miasta oraz pełnienie obowiązków właściwych policji w zastępstwie Straży Miejskiej i innych tego typu formacji. Obowiązki rzadko kiedy odciągają ich daleko od miasta, z wyjątkiem okresu wojny. Wówczas to razem z innymi elitarnymi jednostkami stanowią swoisty rdzeń, wokół którego tworzy się armię. Uniform Obrońców składa się z czarnego kaftana z watowanymi rękawami w czarno-złote paski zakończonymi czarnymi mankietami, polerowanego napierśnika oraz hełmu z wygiętym brzeżkiem i stalową kratownicą. Kapitan Kamienia nosi trzy krótkie białe pióra przy hełmie, a przy mankietach trzy splecione złote warkocze na białym pasku. Kapitanowie wyróżniają się dwoma białymi piórami i pojedynczym złotym warkoczem na białych mankietach, porucznicy jednym białym piórem i pojedynczym czarnym warkoczem na białych mankietach, a podporucznicy jednym krótkim piórem czarnej barwy i zwykłymi białymi mankietami. Chorążowie mają złote mankiety, a dowódcy oddziałów mankiety w czarno-złote paski.
Powrót: Patrz: Corenne.
Prorok: Bardziej rozbudowana forma tego miana to Prorok Lorda Smoka. Tytuł, jaki przypisał sobie Masema Dagar, były shienarański żołnierz, który doznał objawienia i stwierdził, że został powołany do szerzenia nauk o Smoku Odrodzonym i jego Powtórnych Narodzinach. Wierzy, że nic — nic! — nie jest ważniejsze od uznania, że Smok Odrodzony to ucieleśnienie Światłości i bycia gotowym na wezwanie Smoka Odrodzonego. Głosi ponadto, że on i jego wyznawcy użyją każdej siły, byle tylko zmusić innych, aby opiewali chwałę Smoka Odrodzonego. Wyrzekłszy się wszelkich innych imion oprócz“Proroka”, sprowadził chaos na Ghealdan i Amadicię, których spore obszary znalazły się pod jego kontrolą.
Przeklęci: Przydomek nadany trzynastu najpotężniejszym Aes Sedai, którzy przeszli na stronę Cienia podczas Wieku Legend i dali się schwytać w pułapkę, kiedy na mury więzienia Czarnego zostały nałożone pieczęcie. Mimo iż od dawna uważa się, że tylko oni wyparli się Światłości podczas Wojny z Cieniem, w rzeczywistości byli też inni; tych trzynastu to jedynie najwyżsi rangą wśród takich. Przeklęci (którzy sami siebie nazywają Wybranymi) zostali od czasu ich przebudzenia zredukowani liczebnie. Wiadomo, że przy życiu zostali się Demandred, Semirhage, Graendal, Mesaana, Moghedien oraz dwoje takich, którzy otrzymali nowe ciała i nowe imiona, Osan’gar i Aran’gar. Ostatnimi czasy ujawnił się również mężczyzna zwący się Moridin i niewykluczone, że jest to jeszcze jeden Przeklęty przywołany z grobu przez Czarnego. To samo być może dotyczy kobiety, która przedstawia się jako Cyndane, ale w związku z tym, że Aran’gar to dawniej mężczyzna obecnie wskrzeszony jako kobieta, wszelkie spekulacje odnośnie tożsamości Moridina i Cyndane mogą się okazać jałowe, dopóki nie wyjdą na jaw jakieś bliższe szczegóły.
Rodzina: Nawet podczas Wojen z Trollokami, przed ponad dwoma tysiącami lat (ok. 1000-1350 OP), Biała Wieża w dalszym ciągu przestrzegała swoich standardów, usuwając kobiety, którym nie udało się ich wypełnić. Grupa takich właśnie kobiet, które bały się wrócić do domu w samym środku wojen, uciekła do Barashty (w pobliżu obecnego Ebou Dar), miejsca w owych czasach oddalonego najbardziej od walk. Nazwały swe ugrupowanie Rodziną, a siebie same Kuzynkami i pozostały w ukryciu, oferując bezpieczną przystań tym, które usunięto z Wieży. Z czasem za sprawą związków z kobietami, którym nakazano opuszczenie Wieży, Rodzina zaczęła nawiązywać kontakty z uciekinierkami i przyjmować je do swych szeregów, z sobie tylko znajomych powodów. Dokładały przy tym wielkich starań, by te dziewczęta nie dowiadywały się niczego na temat Rodziny, dopóki się nie upewniły, że Aes Sedai nie zechcą ich odebrać. Jakby nie było, powszechnie wiedziano, że uciekinierki są prędzej czy później łapane, a Rodzina zdawała sobie sprawę,że musi utrzymywać fakt swego istnienia w sekrecie, bo inaczej spotkają sroga kara.
Aes Sedai z Wieży, nieznane Rodzinie, wiedziały o jej istnieniu niemal od samego początku, niemniej ciąg wojen nie pozwalał na zajęcie się nimi. Pod koniec wojen Wieża zrozumiała, że niszczenie Rodziny nie leży w jej interesie. Tuż przed tym większości uciekinierek rzeczywiście udało się uciec, niezależnie od tego, co utrzymywała propaganda Wieży, ale odkąd Rodzina zaczęła im pomagać, Wieża wiedziała dokładnie, dokąd kieruje się uciekinierka i zaczęła przechwytywać dziewięć na każde dziesięć. Jako że Kuzynki wyprowadzały się i wprowadzały do Barashty (a później Ebou Dar), starając się ukryć swoje istnienie i ile ich dokładnie jest, nigdy nie pozostając w jednym miejscu dłużej jak dziesięć lat, o ile ktoś wcześniej nie zauważył, że nie starzeją się w normalnym tempie, Wieża wierzyła, że jest ich niewiele, a one z pewnością się nie wychylały. Pragnąc wykorzystywać Rodzinę do chwytania uciekinierek w swoistą pułapkę, Wieża postanowiła zostawić je w spokoju, w odróżnieniu od innych tego typu ugrupowań w historii, oraz utrzymywać fakt istnienia Rodziny w sekrecie, znanym jedynie pełnym Aes Sedai.
Rodzina nie rządzi się ustalonymi prawami, lecz raczej zasadami po części opartymi na zasadach obowiązujących dla nowicjuszek i Przyjętych w Białej Wieży, a po części na konieczności zachowania tajemnicy. Biorąc pod uwagę pochodzenie Rodziny, nie dziwi, że bardzo surowo wymagają ich przestrzegania od wszystkich swoich członkiń.
Ostatnie otwarte kontakty między Aes Sedai i Kuzynkami, mimo iż ograniczone do garstki sióstr, przyniosły rozmaite szokujące rewelacje, między innymi takie fakty, że kobiet z Rodziny jest dwa razy więcej niż Aes Sedai i że niektóre z nich są więcej niż sto lat starsze od nawet tych Aes Sedai, które urodziły się jeszcze przed wybuchem Wojen z Trollokami. Efekty, jakie owe rewelacje wywarły zarówno na Aes Sedai jak i na Kuzynki, stanowią na razie przedmiot spekulacji. Patrz również: Córy Milczenia; Kółko Dziewiarskie.
sei’mosiev: W Dawnej Mowie “spuszczony wzrok”. Wśród Seanchan powiedzenie o kimś, że “stał się sei’mosiev” oznacza, że “stracił twarz”. Patrz również: sei’taer.