— І не пагаварылі. Цікава вось, што там у Коліка. Жонка, дзеці, — пашкадаваў Гжэсь.
— Якая там жонка! Патрэбны каму такі чудак?
— І праўда. Чудак. Заўжды разявай быў.
— І ,пэўна, камуняк... Бачылі? Над царквою ляцеў і не перахрысціўся.
— Дурных не возяць, дурныя самі лётаюць. — Пеця адкінуў у траву парожнюю бутэльку. Мядзяны, заходні прамень пакаўзнуўся на шкле і спалоханы пабег між ляшчын, між соснаў, у морак.