Habemus crura et brachia
et non est nostrum caput!
Et tunc apparuit gallion praecedens, et animadvertit eum puella super primo. Desiluit, nudaque micans, vestigia circum.
In genere, quae hic sunt pulchri- tudines, et comae eorum splendidissimae sunt. Plerique ex his sunt mella flava cum crinibus quae splendent sicut folium auri, sed sunt puellae cupreae et etiam crines smaragdi.
Alii fibulas inaures gerunt. Et quam perfectam lineas habent!
Et musculi eorum, sicut globuli hydrargyri, sub aenea cute lucido volvuntur. Hae sunt vere puellae quae pro veris pugnare possunt.
Iamque Brigantinus ruit post gallionem. Et in hac nave, ursis furry orc discurrentibus, vela additis, fugam arripiunt.
Praefectus puellae comis aureis bracteis, quae tam speciose in vento spirat, et nudis pedibus, qui homines rabidos quasi rugientes abigunt;
Nos ursos execrabiles delebimus! Sit cohors draconis ignita!
Hic Brigantinus breviat spatium. Et tres puellae ex arcu tormento emittunt, nudis pedibus in navi.
Tum medium evolare, et arcum descripto, protinus in hostium gallionis triremem pervenit. Ac navi, magno ictu accepta, iugo.
Puellae nudis cingentibus calcibus rugientes salire coeperunt;
Gloria piratis, gloria!
Puellae progrediuntur...
Pugnamus sub vexillum coccineum
Exercitus oppugnat!
Iamque Brigantinus appropinquat et gallioni appropinquat. Puellae hamos in navem hostium coniciunt. Et ad victimam suam trahunt brigantinam. Tum micantes nudis pedibus nudis. In ea saliunt et pugnant cum orcis. Et equitare est ferox. Puellae se spathis secant et ardentibus rivis hostem cruentant. et cum orcibus capita sua excidunt.
Et capita earum in area volvuntur.
Hoc vere interitus atque annihilatio est. Nunc milites se in omni gloria sua ostenderunt. Nudaque, perusta perusta cruribus, tanquam scelestae percussiones, contriverunt plagas.
Puellae pulcherrimae sunt et corio aereo corusco in sole, cuius tres sunt.
Pugnant sibilus et clamant;
- Hostes occidemus, hoc nobis credo semper. Omnes scribendae sunt quinque, nostra patria sancta!
Puellae frigus vere evaserunt. Incisa sunt, ut oscillationes inhiberi nequeant.
Et pugnat cum eis puer discalceatus Gulliver. Nimis haedus irruens, dicamus.
Et calcaneum pueri nudum tollet et orcum in mento pertundet. Et cecidit maxilla eius.
Gulliver cecinit:
- Ut viximus pugnam;
Et mortem non time.
Sic posthac, tu et me vives!
Sidereis in sublimibus et astrifero silentio;
in mari fluctus et furit ignis!
Et furiosa, et furiosa ignis!
Hic puer casula caesim et nudis pedibus percutiebat.
Licet hædum esse bonum. Quam jejunium corpus habes.
Hic est vere puer hone.
Et canit in summo pulmone;
- Ego sum miles levis in genu barbarorum;
hostes patriae avertam a facie terrae.
Ita pugnat et cantat puer. Secat et cavet.
Et aliae puellae cum eo pugnant. Quae tam pulchra et dulcia sunt.
Certa quidem altitudine. Figuralis sensus verbi.
Hic sunt viri bellatores. De his possumus dicere: Super et hyperbole.
Si incipiunt pugnare, nihil eis resistet.
Orci iamque extrema sub ictu decoris ceciderunt. Et facta est laetitia magna in militibus.
Et cecinerunt:
Caedebimus et occidemus omnes,
Occidemus omnes! Occidemus omnes!
Et post hoc satagere circa gallionem et praedam quaerere coeperunt. Eodem tempore, belligerantes, cecinerunt ;
- Quaerimus transeuntes de nocte ad mane;
per fraera perrumpamus! per fraera perrumpamus!
Hic alacres cecinit Gulliver;
Frater manum fratri suo levavit;