Капернiк у Гарце

Хаця…

Але ж я прыязджаў не за гэтым.

Не ведаю навошта, я стварыў пачатак гэтага квэста

Краіна гэта як цеста.

Сырая.

Прырода яе такая…

Простая.

А людзі яшчэ прасцейшыя.

Дарога назад будзе хутчэйшай.

Аднойчы і я можа быць зразумею, як быў зьвязаны з гэтым месцам.

І вось чамусьці ўсплывае 1508 год.

***

Нібы шчыра ты хочаш сказаць шмат пра іх

Але ня выключана, што гэта скончыцца дрэнна.

Толькі і дадаць, што пажадаць поспеху.

***

Вые вецер.

Х-у-у-у-у.

Дарога вядзе, каб быць можа…

Назад прывесці.

Эх, сэрца, полае быццам похва

Маўчы, не свішчы.

Не наганяй дзіўнай тугі па панураму краю.

Усё ж такі я быццам бы вяртаюся дадому, а не дом пакідаю.

Але хто яго ведае, дзе наш дом, калi шчыра.

Сэрца падкажа — але можа і схлусіць.

Асабліва калі спірт паліць рот.

Гэтае жыццё — старой паперы скрутак.

Жадаеш разгарнуць, але раскрышыш і проста замрэш,

Як удод.

Што тут яшчэ…

Хопіць гуляць па краі.

Хочаш не хочаш — проста ідзі наперад.

Каб адшукаць для сэрдца мёд.

Я еду, я еду.

Як едуць многія…

Многія проста кудысьці ідуць

Магчыма… на тонкі… лёд.

Азораны чырвоным заходам

Там, дзе падае зорка ўніз.

Ну і, ясна халера, усё на гэтым.

Выбiтны Пан Капернік-Уліс.

Песнi праекта mistik ğardeno

Краіна буслоў

У гэтай краіне так шмат буслоў,
Але раней было нават больш.
І створаны быў яе пакроў,
Нiбыта так, як звычайны боршч.
Уся цвердзь маркотная гэтай зямлі,
Проста бурліла ў кацялку.
Iнгрэдыентамі тут былі…
Серабрыстыя кавылi,
У таямнічым прыцемку.

I як твае пасмы ядвабныя

Трапаў іх вецер.

Прыгажэй былi за ўсё на свеце,

Як твае вочы хітрыя,

Караблі аблокаў, што ў небе плылі.

I яшчэ ў гэтым рэцэпце:

Шэраг балот і асін,
Вайна, голад, бензін,
Стары падпалены млын,
Вітаўт, Альгерд, Гедымін.
І вось ужо на планеце —
На гэтай блакітнай планеце,
Зварылі краіну буслоў!
Чароўных казак, ставоў.

I пушчаў

Тых пушчаў доўгія пальцы

Менавіта як у цябе.

Яны імі машуць зорцы,

І туляць яе да сябе.

Так iснуе краiна буслоў.

Ды старых, іглічных лясоў.

Можа нават за Кiпр не горш!

Сонца ззяе з тваіх валасоў.

І чаго пажадаць яшчэ больш?

Можа толькі краіне ўзыходу!

Можа толькі тулiць цябе… калi падае дождж!

Арына

Ёсць у мяне суседка,
Mіж намі ёсць тонкая сценка.
Тут зьявіцца вам праблема,
Звязаная з дэцыбелам.
(дакладней, дэцыбеламi)
Арына не ведае меры.
(зусiм не ведае)
Паўночы крычыць, што халера.
(халера ясна)
Няхай бы яна крычала,
(угу, няхай)
Ну дзе-небудзь там за Уралам.
Я ж проста хачу паспаць
Спаць
Дурная дзеўка!
Нахалеру ты крычышь.
Дурная дзеўка!
Быццам ты глядзіш на мыш.
Дурная дзеўка!
Не шумі паслухай верш,
Дурная дзеўка!
Для здароўя гэта лепш.
Я ж проста хачу паспаць… Арына.

Поп-рок (Гародня)

Гэты горад завецца Гародня
И гэта горад дзе ты
З купалоў крышталёвых касцёлаў
паляціш у цудоўныя сны.
Гэты горад пранізаны марай.
Брукаванку як камень крышы
Каб на плошчы, дзе знішчалi Фару.
Адрадзіўся твой фенікс душы.

Гародня

Толькi для цябе я пяю гэту поп песню.

Гэты горад завецца Гародня

И гэта горад дзе ты

На заўсёды шчаслівы з сабою

Дзеля хмурнай дарогі ў Масты.

Пранікае ў цябе чараўніцтва.

І вясёлка завязана ў круг.

Нібы звычка прыходзіць з дзяцінства.

І па скуры бяжыць як павук

Гародня

Толькi для цябе я пяю гэту поп песню

Толькi для цябе

Для цябе

Толькi для цябе

Для цябе

Толькi для цябе

я пяю гэту рок песню