Już po napisaniu pierwszej wersji tej książki dowiedziałem się, że Muzeum Szkocji zaangażowało dwóch amerykańskich naukowców, doktora Allena Simpsona i doktora Sama Menefee z Uniwersytetu Wirginii do zbadania trumienek znalezionych na Arthur’s Seat i wydania na ich temat naukowej ekspertyzy. Ich zdaniem trumienki zostały najprawdopodobniej zrobione przez pewnego szewca, bliskiego znajomego morderców Burke’a i Hare’a, który wystrugał je za pomocą szewskiego noża i wykonał mosiężne okucia z klamer do butów. Chodziło o symboliczny chrześcijański pogrzeb ofiar, jako że pokrojone ciało nie może zmartwychwstać.
Kaskady są oczywiście wytworem mojej bujnej wyobraźni. Doktor Kennet Lovell istnieje jedynie na kartach tej powieści.
W czerwcu 1996 roku pod wierzchołkiem Ben Alder znaleziono zwłoki mężczyzny. Zmarł od ran postrzałowych. Nazywał się Emmanuel Caillet i był synem francuskiego bankiera. Nigdy nie udało się ustalić, skąd się wziął w Szkocji. Protokół spisany na podstawie oględzin miejsca zbrodni i przeprowadzonej sekcji zwłok kończy się stwierdzeniem, że młody człowiek popełnił samobójstwo. Jednak okoliczności jego śmierci budzą tyle wątpliwości i tyle jest wokół nich niejasności, że jego rodzice nadal utrzymują, iż prawdziwa przyczyna jego śmierci była inna…
