Выбрать главу

Нада мысліць шырэ і комплексна! Нада і вучоных на свой бок вярнуць.

“Вы сегодня обижаетесь на то, что возникло ряд академий в отраслях: Академия аграрных наук, медицинских наук. Какой там? Канализационных нет еще? Будзет уже. Ну, вот видите, даже канализационных наук, Президент говорит, будзет."

З наступнага дня кожны выбаршчык краіны, заходзячы ў прыбіральню, адчуваў сябе вучоным, а некаторыя напрыканцы акта нават -- акадэмікамі. Бо цэлы месяц з ранку да вечара па радыё і тэлевізары перадавалі абяцаньне Першага Прэзыдэнта ўтварыць каналізацыйную Акадэмію і яго загад аб прызначэнні кіраўніком Нацыанальнай Акадэміяй спецыаліста ў гэтых справах доктара М.Мясьніковіча.

ІДАЛАВА ПЕРАМОГА НАД ЧАЛАВЕЧАЙ МУДРАСЬЦЮ

Савет Бясьпекі Шклоўскі Ідал зрабіў пашыраным. На яго ён вынес пытаньне аб усеагульным прызнаньні Ідала мудрэйшым сярод усіх, як перадумовы перамогі ў бітве за Богаву пасаду.

Найбясьпечны далажыў:

-- Апазіцыянеры шукаюць і рыхтуюць адзінага кандыдата на выбарах супроць Прэзідэнта! Нашы людзі скралі ў іх сакрэтны прыбор для выяўлення сапраўднага лідэра.

Ён дастаў з дэсантнай сумкі нешта падобнае да баксёрскага шлема. Ад шлёма цягнуўся дрот да электроннага пульта. Зьверху шлема была дзірка і над ёй месьцілася лыжка. «Мая!» – войкнуў Лявон, гледзячы ў сканер. Ён так расхваляваўся, што ўскочыў з крэсла.

Як Лявон пазнаў лыжку? Калі прадаваў свой могілкавы камень, разам з маладымі кампутаршчыкамі распрацоўваў прыбор для вымярэньня моцы ідэй лідэра, якія могуць узняць выбаршчыкаў і павесьці іх на барацьбу. Прыбор, надзеты на галаву палітыку, які абгучваў кіруючую ідэю, рэагаваў вышынёй узняцьця лыжкі. Вышыня лыжкі фіксавалася з электроннай дакладнасьцю. Чым вышэй уздымалася лыжка, тым мацней была электаральная ідэя.

Дарадца працягваў:

-- Лідэры Вашай апазіцыі толькі па аднаму разу памерылі свае галовы. Усчалі спрэчкі, бойку з-за міліметраў вышыні лыжкі і мы іх затрымалі за парушэньне грамадзкага парадку і прыбор наш. Пад час выпрабаваньняў яны ўключалі шумы, але мы расшыфравалі назву прыбора – Дурамер. Мы спрабуем яго асвоіць. З яго дапамогай можна падбіраць кадры для вертыкалі.

Кіраўнік справаў адчуў, што сакратар выйшаў наперад у спаборніцтве за блізкасьць да шэфа, выхапіў дурамер і надзеў сабе на галаву, кажучы: «Дурамерам можна самага мудрага выбраць! Калі публічна прадэманстраваць доказ Боскага паходжаньня Ідала, мы пераможам».

Заўхоз працягнуў палец да кнопкі "пуск", а Лявон у роспачы закрычаў у сканер: «Дурань! Ты ж наадварот шлем надзеў!»

Але каменны палец тыцнуў у пульт і лыжка пачала рытмічна стукаць па галаве. Пры гэтым на электронным пульце заскакалі лічбы. Прайшла гадзіна і ўвесь гэты час хаўруснікі пазіралі то на галаву заўхоза і на ягоны твар, які праменіў здзіўленьне і захапленьне, то на лічбы прыбора.

Лявон рагатаў. Ідал зайздросьліва спытаў у заўхоза:

-- Ну, што чуствуеш, Ваня?

-- Што я тут самый умный! І главнае, што ні ўдар, то новая мысля...

-- Да не пра мыслю спрашываю, а что чуствуеш!?

-- Саша, я Сеня – сьпікер 13-й! А вы -- мудакі! Я к вам в апазіцыі. А-а-б’являю вас нелігіцімнымі! І забіраю все вашы вклады швей-царскіе себе!

Ідал зароў:

-- У-у! Прадацель! Мяшок з дзермакраціяй!

Ідал падскочыў да заўхоза, замахнуўся і, нешта ўзгадаўшы, прыпыніўся:

-- Ваня! Ты проста геній! Ты атлічный прымер!

Ідал нацягнуў дурамер сабе на галаву, націснуў на кнопку і лыжка дзёўбнула па каменнай галаве і з яе выляцелі іскры. Выцьцё пажарнай сірэны напалохала хаўрусьнікаў, са столі лінулі пена і вада, ўсе мітусіліся па пакоі ў пене, грукаліся ілбамі, крычалі ратуйце… Ахоўнікі выскачылі з ніш у сьценах павалілі ўсіх на падлогу і ўсім начапілі кайданкі. Першы раз Прэзыдэнт апынуўся закаваным, уціснутым тварам у брудную пену. Але Ідал застаўся задаволеным -- ахова не падвяла. Толькі вентыляцыя не спраўлялася, бо ўсе наклалі ў штаны.

Выпрабавальнікі хутка абцерліся, падцерліся і перайшлі ў другі кабінет і ў дурамер прыладзілі залатую лыжку, якая не іскрыла.

Дурамерная лыжка дзёўбнула па Ідалаваму касмылю жарсьці і зьнікла ў ім. Бачнай засталася толькі ручка. Ідал знерухоміў. Асалода расплылася па яго твары. Лыжка, відаць, закранула сьценкі простай звіліны і адтуль выляцеў голас ДуППы: “На меня, так сказать, обвалилась философская мысль! Я просто обязан сейчас быть в цэнтрэ!”

Ідалу паднесьлі габелен, дзе ён быў вытканы вышэй за Папу Рымскага, а пасярэдзіне габелена вытканы Бог.

І ДуППА зноў сказала: