-- «Народ всегда умнее нас с вами, группы людей или же отдельных людей."
Выпрабаваньне дураметра так захапіла хаўруснікаў, што прышлося выклікаць брыгаду ўрачоў. У выніку спаборніцтва, хто больш вытрымае ўдараў, некалькі чалавек атрымалі сатрасеньне мазгоў, аднаму лыжка праламіла чэрап, а ва ўсіх астатніх на галаве тырчэлі гузакі і па шчоках цякла кроў. Але ніхто не жадаў выглядаць дурнейшым за астатніх і раз-пораз паміж хаўрусьнікамі ўзьнікла бойка за выпрабаваньне дурамерам. Гэта цешыла каменнага Ідала.
Вырашылі прапанаваць выкарыстаць Дурамер для пошуку адзінага кандыдата ад беларускіх прэзыдэнтаў для выбараў на пасаду Бога.
Зорная бясьпека моцна хвалявала прэзыдэнта. Лепшы часта ўздымаў свае вочы да зорак. І зараз спытаў Найбясьпечнага:
-- Как нашчот маей звезданутай безапаснасці? Мне внешняя разведка прынесла фільмы пра звезные войны, звезных тэрарыстав. Ніхто з іх не збіраецца меня звездануць?
-- Звездная безопасность – наше самое слабое место,— спахмурнеўшы, сказаў Найбяспечны і працягваў:
-- Нам не ўдалось заслаць свайго агента да зорных тэрарыстаў у Зорны
Чорнабыльнік. -- Вдруг он расцвецёт ва врэмя галасавання за должнасць Бога? – Захваляваўся Лепшы. -- Есць рашэнне как всегда прастое і геніальнае:
Нада здзелаць так, штоб на дзень галасавання ў Зорны Чарнобыльнік перашлі все нашы людзі. Тагда цветку некага будзет валнаваць на земле! Кроме нас канечна. А пасля выбарав пусць там і астануцца. І власць наша будзет вечнай!
Распахаць і засеяць все чарнобыльскіе паля! Выгнаць каров на чарнобыльскіе луга! І досыта накорміць народ атамамі! А ўсе гуманітарные лекі затрымаць на мытні покуль не сапсуюцца. Людзям сказаць, што з-за мяжы атруту пруць.
І Лявон прачытаў у газэце:
"Франк Нэгель, прадстаўнiк чарнобыльскай iнiцыатывы з нямецкага горада Золiнгена распавёў: "Для шасці дзетак, хворых на рак, авiякампанiя Люфтганза" даставiла прэпараты (на 10 тыс марак), якiя блакуюць утварэнне метастазаў. Замежнiкi падрыхтавалi ўсе неабходныя для мытнi паперы. Але гэтыя лекi трымалi на мяжы больш сямi тыдняў".
Лепшы спытаў:
-- А што еслі в Зорнам Чарнабыльніке саздадут атрад смертнікав і ані пратаранят маю рэзідзенцыю? мой дварэц? Маю машыну?
Найбяспечны супакоіў:
Мы зноў буслоў на дахі пасадзім у кошыкі на… кайданкі. Калі адпусьцім, яны ўтвораць самы надзейны шчыт.
Кніга шостая
Cтрэл вынес Лепшага на дах. Ляцеў уверх, а думаў уніз: “Кто падкапал? Снова Сёмуха с Баршчэвскім сваімі двадцатью замежнымі мовамі? Не зра немцы наградзілі Сёмуху высшым ордзенам… А можэт Шкловскі Ідал падкапал? Ілі не выдзержалі перекрыція секрэтнага метро?»
Ліхаманкава шукаў Лепшы супакаеньня, узгадаў кашмарны сон, калі пад яго падкапалі з супрацьлеглага боку зямной кулі апазіцыянеры і амерыканскі спецназ даставіў у суд ЗША. І мільганула выратавальнае: «А вдруг мой дварэц праляціт да амерыкі і выб'ет Белый дом в космос і я стану Презідзентам ЗША? У ніх жэ Прэзідзент нелігіцімный! А маіх працэнтав на дзве легіцімнасці хваціт…Буду «кіраваць” аднавременна Беларусью і США, лётая па танелю!»
У Найлепшай галаве гучалі і словы ДуППы:
«Президент должен быть президентом… Почему я должен быть иным президентом для своей страны, нежели тот канцлер Шредер или президент Франции? Они их ценят за твердость, несгибаемость, еще там может за что-то… Почему я должен быть у гордого народа какой-то мочалкой? Что я сделал плохого, чтобы испортить имидж нашего государства, что?!»
Шмат хто, гледзячы на Лепшага, захапляўся: "Какой харошый наш Прэзідзент, забоціцца а нас. Вон как на врагов разазлілся, што дажа в ліцэ перамянілся. Мы далжны Прэзідзенту памагаць, верыць яму, штоб спакойна спаць".
У гэты момант Мiнск накрыў сьвiст, быццам на горад пікіравала камета. Разгубленыя мінакі аглядвалi неба, пазiралi адзiн на аднаго, шукаючы адкуль жудасны гук. Апазыцыянеры і журналісты, як заўжды, зубаскалілі:
-- Гэта Лепшы ў космас на сваім спутніку паляцеў. Хоча стаць першым Прэзыдэнтам-касманаўтам.
Сьвіст мацнеў і сьведчыў, што нешта ляціць, набліжаецца да горада.
Тры асобы: Бог, чорт і Лявон бачылі, як Кашчавая дастала са сваёй кішэні кулю, якую выразала з галавы Шклоўскага Ідала на беразе рэчкі Серабранкі і шпульнула яе ў касмыль жарсьці, які закрываў простую зьвіліну.
Лявон не мог зразумець чаму Кашчавая зьнішчае свайго гадаванца.
Куля з маркiроўкаю "Лёзна" з жудасным сьвiстам ляцела да ўладнага палаца, а яе сьвіст раз-пораз заглушаў толькі голас ДуППы: