Ĉu vi same facile alportus multepezan ob- jekton, ekzemple de kvindek kilogramoj?
"Pezo al ni tute ne gravas; ni alportas florojn, ĉar tio eble plaĉas pli, ol grandvolumena maso."
Rimarko de Erasto. Guste; li povas alporti cent aŭ du- cent kilogramojn da objektoj, ĉar la pezoforto, ekzistanta por vi, ne ekzistas por li; sed ankaŭ ĉi tie li ne faras al si klaran ideon pri la okazaĵo. La maso de la interkombinitaj fluid- aĵoj estas proporcia al la maso de la objektoj; alivorte, la forto devas rilati rekte al la rezisto. El tio sekvas, ke se la Spirito alportas nur floron aŭ malpezan objekton, tiel estas ofte, ĉar li ne trovas ĉe la mediumo, aŭ en si mem, la ele- mentojn necesajn por pli granda peno.
Ĉu oni atribuu al Spiritoj la malaperon de objektoj, kelkafoje okazantan, oni ne scias kiel?
"Tio tre ofte okazas, pli ofte, ol kiel vi pensas, sed tion oni povus rebonigi petante la Spiriton porti returne la malaperintan objekton."
Rimarko de Erasto. Vere, sed iafoje kio estas forpren- ita, tio restas plue forprenita, ĉar tiaj objektoj, kiujn oni nen- iam retrovas, estas ofte forportataj tre malproksimen. Tamen, ĉar la forpreno de objektoj postulas preskaŭ tiajn sam- ajn fluidaĵajn kondiĉojn, kiel la alportoj, tial ĝi povas okazi nur pere de mediumoj, dotitaj per specialaj kapabloj; tial la malapero de iu objekto estas pli probable sekvo de via mal- zorgo, ol ago de Spiritoj.
Ĉu faktoj, rigardataj kiel naturaj fenomenoj, estas efektive faroj de iuj Spiritoj?
"Viaj tagoj estas plenaj de tiaj faktoj, kiujn vi ne komprenas, ĉar vi neniam pensis pri ili, sed kiujn iom da meditado igus vin klare vidi."
Rimarko de Erasto. Ne alkalkulu al Spiritoj tion, kio estas faro de homo, sed kredu ilian kaŝitan, konstantan in- fluon, kiu naskas ĉirkaŭ vi multegon da cirkonstancoj, mult- egon da incidentoj necesaj por la plenumo de viaj agoj, de via ekzistado.
Ĉu el la objektoj, alportataj de la Spiritoj, kelkaj ne povas esti preparataj de ĉi tiuj, t. e. ĉu ili ne povas estiĝi mem per la modifoj, kiujn la Spiritoj ka- pablas ricevigi al la fluidaĵo aŭ al la universa elemento?
"Tion fari mi mem ne povas, ĉar por tio mi ne havas la permeson; tion povas nur altklasa Spirito."
Kiel vi antaŭ kelke da tagoj enportis tiujn objektojn, se la ĉambro estis fermita?
"Mi ilin venigis kun mi, por tiel diri, envolvitajn en mian substancon; mi pli ne povas diri, ĉar tio estas neklarigebla."
Kiel vi procedis, por videbligi tiujn objekt- ojn, kiuj antaŭ momento estis nevideblaj?
"Mi deprenis la materion, kiu ilin envolvis."
Rimarko de Erasto. Kio ilin envolvas, tio estas ne la ĝustasenca materio, sed fluidaĵo, ĉerpita duone el la peris- pirito de la mediumo, duone el la perispirito de la aganta Spirito.
(Al Erasto) Cu iu objekto povas esti enport- ata en absolute fermitan lokon, alivorte: ĉu iu Spirito povas fluidecigi iun materian objekton, ke ĉi tiu povus penetri en la materion?
"Ci tiu demando estas komplikita. La alportatajn objektojn la Spirito povas fari nevideblaj, sed ne pene- tripovaj; li ne povas rompi la agregatiĝon de la materio, kio estus la detruiĝo de la objekto. Farinte nevidebla tiun objekton, li povas alporti ĝin, kiam li tion volas, kaj ellasi ĝin nur en la momento oportuna, por ĝin re- aperigi. Alie okazas pri tiuj, kiujn ni kunmetas; ĉar en ĉi tiujn ni enmetas nur la elementojn de la materio kaj tiuj elementoj estas esence penetripovaj, kaj ĉar ni penetras mem kaj trapasas eĉ la plej densajn korpojn tiel facile, kiel la sunradioj trairas vitroplataĵojn, tial ni ja povas diri, ke ni enkondukas la objekton en eĉ hermetike fermitan lokon; sed tio nur en ĉi tiu okazo."
NOTO. Pri la spontanea estiĝo de la objektoj vidu poste la ĉapitron titolitan: Laborejo de la nevidebla mondo.
ĈAPITRO VI
PRI LA VIDMANIFESTIĜOJ
Demandoj pri la aperoj. Teoria disertacio pri la aperoj.
Spirito-globetoj. Teorio de la halucino.
100. El ĉiaj manifestiĝoj de Spiritoj la plej inte- resaj estas nekontesteble tiuj, en kiuj la Spiritoj povas fariĝi videblaj. El la klarigo de ĉi tiu fenomeno oni konstatos, ke ĝi estas ne pli supernatura ol la ceteraj. Mi unue prezentos la respondojn, kiujn la Spiritoj donis pri ĉi tiu temo.
Ĉu la Spiritoj povas fariĝi videblaj?
"Jes, precipe dum la dormo; tamen iuj homoj vidas ilin ne dormante, sed malofte."
Rimarko. Dum la korpo ripozas, la Spirito deŝiriĝas de la materiaj ligiloj; li tiam estas pli libera kaj povas pli facile vidi la aliajn Spiritojn, kun kiuj li ekrilatas. Sonĝo estas nur rememoro de tiu stato; kiam oni nenion memoras, oni diras, ke oni ne sonĝis, sed la animo tamen ja ion vidis kaj ĝuis sian liberecon. Ĉi tie ni pritraktas pli speciale la aper- ojn dum maldormo (>).
Ĉu la Spiritoj, kiuj manifestiĝas al la okuloj, apartenas pli al unu klaso, ol al alia?
"Ne; ili povas aparteni al ĉiuj klasoj, kiel al la pli altaj, tiel ankaŭ al la pli malaltaj."
Ĉu estas konsentite al ĉiuj Spiritoj manifest- iĝi videble?
(,) Vd., por pli da detaloj pri la stato de la Spirito dum la dormo, La Libron de la Spiritoj, ĉap. Liberiĝo de la animo, paragrafo 409. — Noto de la Aŭtoro.
"Ciuj ĝin povas, sed ili por tio ne ĉiam havas la permeson nek deziron."
Kion celas la Spiritoj, kiuj manifestiĝas vid- eble?
"Tio dependas; laŭ ilia naturo, la celo povas esti bona aŭ malbona."
Kiel do oni povas doni al ili la permeson por tio, kiam la celo estas malbona?
"En ĉi tiu okazo tio estas por elprovi tiujn homojn, antaŭ kiuj ili aperas. La intenco de la Spirito povas esti malbona, sed la rezulto povas esti bona."
Kio povas esti la celo de Spiritoj, kiuj fariĝas videblaj en malbona intenco?
"Timigi kaj ofte venĝi."
— Kion celas tiuj Spiritoj, kiuj portas bonan in- tencon?
"Konsoli la homojn, kiuj ilin resopiras; pruvi, ke ili ankoraŭ ekzistas kaj staras apud vi; doni konsilojn kaj iafoje peti helpi ilin mem."
Kia malbonaĵo tio estus, se la ebleco vidi Spi- ritojn estus konstanta kaj ĝenerala ĉe la homoj? Cu tio ne estus rimedo, por forigi la dubojn de la plej fortaj nekredemuloj?
"La homo estas ja ĉiam ĉirkaŭita de Spiritoj, sed ilin senĉese vidi konfuzus lin, ĝenus liajn agojn kaj en la plej multaj okazoj forprenus lian iniciativon, dum pensante, ke li troviĝas sola, li agas pli libere. Koncerne la nekredemulojn, tiuj disponas multe da rimedoj por konvinkiĝi, se nur ili volas profiti tiujn rimedojn kaj ne estas blindigitaj de la fiero. Vi ja scias, ke ekzistas homoj, kiuj vidis, sed kiuj tamen ne kredas, ĉar ili diras, ke ĉio tio estas iluzioj. Ne faru al vi zorgon pro tiaj homoj: pri ili zorgas Dio."
Rimarko. Tiel nebone estus senĉese vidi la Spiritojn, kiel vidi la aeron, kiu nin ĉirkaŭas, aŭ la miriadojn da mikros- kopaj bestetoj, kiuj svarmas ĉirkaŭ kaj sur ni. El ĉi tio ni devas konkludi, ke ĉia faritaĵo de Dio estas perfekta kaj ke Li pli bone ol ni scias, kio al ni estas utila.
Se vidi la Spiritojn estas malutile, kial do tio estas permesita ĉe iuj okazoj?
"Tiel estas, por pruvi al la homo, ke ne ĉio mortas kune kun la korpo kaj ke la animo konservas sian indi- viduecon post la morto. Tiu nedaŭra vidado sufiĉas, por tion pruvi kaj atesti la ĉeeston de viaj amikoj apud vi, sed ĝi ne havas la malbonaĵojn de la konstanta vidado."