La libro de la mediumoj

"Tio ofte okazas en la somnambula aŭ ekstaza sta- to, sed ankoraŭ ĉi tie estas cirkonstancoj, kiuj allasas nenian dubon: studu longe kaj meditu."

Ĉu la komunikaĵoj, venantaj de la Spirito de la mediumo, estas ĉiam malsuperaj ol tiuj, kiujn povus doni aliaj Spiritoj?

"Ne ĉiam, ĉar alia Spirito povas esti el klaso mal- supera ol tiu de la mediumo kaj do paroli malpli saĝe. Tion oni vidas en somnambulismo, ĉar tie, plej ofte, ĝuste la Spirito de la somnambulo manifestiĝas, iafoje parol- ante tamen tre bonajn aferojn."

Ĉu la Spirito, kiu komunikiĝas per mediumo, konigas sian penson rekte aŭ ĉu tiu penso havas kiel peranton la Spiriton, enkarniĝintan en la mediumon?

"La interpretanto estas la Spirito de la mediumo, ĉar li estas ligita al la korpo, uzata por la parolo, kaj ĉar estas necesa ia ĉeno inter vi kaj la komunikiĝant- aj Spiritoj, same kiel necesa estas tiu elektra drato, por transsendi malproksimen iun sciigon, kaj ĉe la ekstrem- aĵo de la drato iu inteligenta homo, kiu ĝin ricevus kaj diskonigus ⁽ -¹."

Cu la Spirito, enkarniĝinta en la mediumon, iel influas la komunikaĵojn, kiujn li devas konigi, venint- ajn de aliaj Spiritoj?

"Jes, ĉar se li ne simpatias kun ili, li povas ŝanĝi iliajn respondojn kaj identigi ĉi tiujn kun siaj propraj ideoj kaj inklinoj, sed li ne influas la Spiritojn mem: li estas nur misinterpretanto."

Cu tio estas la kaŭzo, kial la Spiritoj pre- feras tiajn aŭ tiajn mediumojn?

"Nenia alia estas; la Spiritoj serĉas tian interpret- anton, kiu plej simpatias kun ili kaj kiu plej ĝuste es- primus ilian penson. Ce neekzistado de reciproca sim- patio, la Spirito de la mediumo estas antagonisto, kiu iom rezistas al ili, kaj fariĝas malbonkvalita kaj ofte ne- fidela interpretanto. Same okazas inter vi, homoj, kiam la opinio de scienculo estas konigita per la voĉo de vent- kapa aŭ malsincera homo."

Oni tion komprenas pri la mediumoj intuiciaj, sed ne pri tiuj mekanikaj.

"Vi ne tute ĝuste prezentas al vi la rolon de la mediumo; ekzistas leĝo, kiun vi ankoraŭ ne enprenis al vi. Memoru, ke por movi inertan korpon, la Spirito bezonas iom da animala fluidaĵo, kiun li ĉerpas el la mediumo, por momente animi tiun korpon, por ke ĉi tiu obeu lian volon. Nu, komprenu ankaŭ, ke por komunikaĵo inteli- genta li bezonas peranton inteligentan, kaj ke tia per- anto estas la Spirito de la mediumo."

— Ci tio ne ŝajnas aplikebla al tio, kion oni nomas "parolantaj tabloj", ĉar, kiam objektoj inertaj kiel ta- bloj, tabuletoj kaj korboj, donas inteligentajn respondojn, tiam ŝajnas, ke la Spirito de la mediumo neniel par- toprenas en tio.

"Tio estas eraro; la Spirito povas havigi al la inerta korpo momentan nenaturan vivon, sed ne inteligenton;

^(*) Memkompreneble, en la tempo de Kardec ankoraŭ ne ekzistis la sendrataj rimedoj de elektra komunikado. — La Trad.

neniam ajn inerta korpo estis inteligenta. Tio estas do la Spirito de la mediumo, kiu preterkonscie ricevas la penson kaj ĝin grade transigas kun la helpo de diversaj periloj."

El ĉi tiuj klarigoj, ŝajnas, rezultas, ke la Spi- rito de la mediumo neniam estas absolute pasiva.

"Li estas pasiva, kiam li ne miksas siajn proprajn ideojn kun tiuj de la komunikiĝanta Spirito, sed li nen- iam estas ia absoluta nulo; lia kunhelpo estas ĉiam ne- cesa kiel peranto, eĉ ĉe tiuj, kiujn vi nomas mekanikaj.

Ĉu ne ekzistas pli granda garantio de sende- pendeco ĉe la mediumo mekanika, ol ĉe la mediumo in- tuicia?

"Sendube tia ekzistas, kaj por iaj komunikaĵoj estas preferinda iu mekanika mediumo; sed kiam oni konas la kapablojn de intuicia mediumo, tio estas indiferenta, laŭ la cirkonstancoj. Mi volas diri, ke iuj komunikiĝoj postulas malpli grandan precizecon."

Inter la diversaj sistemoj, prezentitaj por klar- igi la spiritismajn fenomenojn, unu konsistas en la su- pozo, ke la efektivan mediumecon havas tute inerta kor- po, ekzemple korbo aŭ kartono, kiu servas kiel ilo; ke la manifestiĝanta Spirito identiĝas kun tiu objekto, far- ante ĝin ne nur vivanta, sed ankaŭ inteligenta; el tio venas la nomo inertaj mediumoj, donita al tiuj objektoj. Kiel ŝajnas al vi tia sistemo?

"Pri ĝi mi diras sole nur tion, ke se la Spirito estus enblovinta inteligenton en la kartonon, kune kun vivo, la kartono skribus memstare, sen la kunhelpo de la mediumo. Estus ja strange, se la homo, inteligenta estulo, fariĝus maŝino kaj se iu inerta objekto ricevus inteli- genton. Tio estas unu el tiuj multenombraj sistemoj, elkovitaj de antaŭjuĝoj kaj kiuj fiaskas ĉe la sperto kaj la observado."

Tre konata fenomeno povus pravigi la opinion, ke la animitaj inertaj korpoj havas pli ol vivon, t. e. ankaŭ inteligenton, nome tiu de la tabloj, korboj k. a., kiuj per siaj movoj esprimas koleron aŭ amon: ĉu tiel?

"Kiam iu homo kolere svingas bastonon, ne la bas- tono koleras, ankaŭ ne la mano, kiu tenas la bastonon, sed ja la penso, kiu direktas la manon. La tabloj kaj la korboj ne estas pli inteligentaj ol la bastono; ili hav- as neniom da inteligenta sento, sed ja obeas ian inteli- genton. Unuvorte, la Spirito ne transformiĝas en korb- on kaj ankaŭ ne enloĝiĝas en ĝin."

Se ne estas racie atribui inteligenton al tiuj objektoj, ĉu oni povas konsideri ilin ia variaĵo de mediumoj, nomante ilin inertaj mediumoj?

"Ĉi tio estas demando pri vortoj, kiu al ni ne multe gravas, se nur vi interkompreniĝas. Vi estas sufiĉe li- beraj, por doni la nomon homo al marioneto."

La Spiritoj posedas nur la lingvon de la penso, ne disponas la artikitan parolon; tial por ili ekzistas nur unu sola lingvo ⁽ -¹. Ĉu do iu Spirito povus per mediumo esprimi sian penson en lingvo, kiun li neniam parolis, kiam sur la Tero, kaj, en ĉi tiu okazo, kie li ĉerpus la vortojn, kiujn li uzas?

"Vi mem ĵus respondis vian demandon dirante, ke la Spiritoj posedas nur unu solan lingvon, nome la penson; ĉi tiun lingvon ĉiu komprenas, kiel la Spiritoj, tiel an- kaŭ la homoj. Libera Spirito, turnante sin al la en- karniĝinta Spirito de mediumo, parolas al li nek france, nek angle, sed en la universala lingvo, nome en tiu de la penso. Por esprimi siajn pensojn en artikita, trans- igebla lingvo, li ĉerpas siajn vortojn el la vortoprovizo de la mediumo."

Se tiel estas, la Spirito certe ne povus es- primi siajn pensojn en lingvo alia, ol la lingvo de la me- diumo; tamen kelkaj skribas en lingvoj nekonataj al la mediumo. Ĉu en tio ne estas ia memkontraŭdiraĵo?

"Rimarku unue, ke la mediumoj ne estas egale taŭg- aj por ĉi tiu speco de ekzerciĝado, kaj due, ke la Spiritoj nur okaze estas pretaj tion fari, kiam ili opinias, ke tio povas esti iel utila. Por la komunikiĝoj ordinaraj kaj

Tiel estas nur inter la Superaj Spiritoj; la malpli altaj parolas inter si, ankaŭ al ni, per efektivaj vortoj. —

La Trad.

iom longaj ili prefere uzas iun lingvon familiaran al la mediumo, ĉar ĝi antaŭmetas al ili malpli grandan mate- rialan kontraŭstaron."

Ĉu la kapableco de iuj mediumoj, por skribi en lingvo por ili fremda, ne venus de tio, ke tiu lingvo estis al ili familiara en alia ekzistado kaj ke ili konserv- as pri ĝi ian memoron?

"Tio sendube povas okazi, sed ĝi ne estas ĝeneral- aĵo; la Spirito povas kun iom da peno momente superi la materialan kontraŭstaron, kiun li renkontos. Same okazas, kiam la mediumo skribas, en sia propra lingvo, vortojn, kiujn li ne konas."

Ĉu analfabeto povus skribi kiel mediumo?

"Jes, sed tiam, kompreneble, leviĝas ankoraŭ pli granda mekanika baro, ĉar al la mano mankas la kuti- mo necese moviĝi por streki la literojn. Tio sama estas kun la mediumoj-desegnistoj, kiuj ne povoscias desegni."