* * *
Крохкім шарошам
па хлюпкай вадзе
цягнем-пацягнем
пачуцці.
Смелыя вобразы
новых ідэй
ёсць на якой
валюце?
Смелыя вобразы
новых ідэй
ёсць на якой
валюце?
Крохкім шарошам
па хлюпкай вадзе
цягнем-пацягнем
пачуцці…
* * *
Сярэдзіна красавіка, лічы.
Яшчэ вясны ні ў водным
воку ў надвор’я.
І людзі клопат праяўляюць,
І раюцца сузор’і.
І снег ідзе, не даючы
вясне падняцца.
Адкуль вясну яшчэ чакаць?
Адкуль ёй ўзяцца?
· · · · · · ·
З народжанага намі…
* * *
Штучнае сонца прабегла па вокнах трамвая.
Ён за натоўпам вочы свае хавае.
Круглыя сінія вочы няўмела хавае.
Я адчуваю бязлітасны пошчак дыхання.
Як утрапёная, сціпла чакаю спаткання.
Мілага, яснага, доўгага цудаспаткання.
Я канчаткова губляю надзею.
Ціха кладуся, няўмела балдзею.
Дзе я? Нідзе! Я чакаць не ўмею...
* * *
Я сабе яшчэ не веру.
І даўно не веру вам.
Я не бачу меры меру,
Я знішчаю бруд і хлам.
Я адчула рыфму рыфмы.
Я паслухала ўсход.
Мне сказалі праўду:”Міф – мы”.
Я заткнула хлусу рот.
Я – як ружы чайнай кветка,
Адчуваеш стогн і пах.
Мне мая патрэбна клетка.
Толькі мой патрэбны страх.
* * *
З любога вакна можна крыкнуць: ”Вярніся!”
Ў любым люстэрку можна ўбачыць сябе.
Любой вадой можна змыць зайздрасць.
І толькі сваім святлом – ажывіць.
Любымі нагамі можна дайсці да мэты.
Любымі крыламі можна даляцець да неба.
Любымі вуснамі можна сказаць праўду.
І толькі сваімі словамі – шчыра.
Любым глытком можна спаталіць смагу.
Любой рукой можна спыніць забойства.
Любым штрыхом можна шэдэўр закончыць.
Але толькі – калі ты сам яго пачынаў.
Там…
натхнёная Барадуліным
Мы ўсё імчымся.
Спяшаемся некуды.
І толькі відны
Сляды на раллі.
Мы марым аб цудзе.
І строга судзім.
І ўсе мы там будзем.
Ці ўжо былі…
* * *
Мой настрой хістаецца так,
Як хістаецца FM-хваля,
калі шукаю радыё-Свабоду.
Ні выйсця няма, ні броду.
Разагнацца трэба і скокнуць
у ...
прахалоду.
4
Я пахну табой наскрозь.
Са мной адбываецца штось...
Адзінота
Мая адзінота –
як банны ліст.
На душы павісла
і трымаецца.
Сваёй адзіноце
я танчу твіст.
І цела маё
з ёй абдымаецца.
Я ўсё чакаю, калі ТЫ
Зоймеш месца адзіноты…
* * *
Лупы тваіх вачэй
Павялічваюць маю душу.
Бясконцых сляпых начэй
Без цябе не перанашу.
Лупы тваіх вачэй
Бачаць мяне наскрозь.
Ты задыхаў гучней.
Са мной адбываецца штось...
* * *
Маю не праняць
уяву.
І нават на тваю
заяву
Я не звяртаю
ўвагі.
Табе не хапае
прагі.
Не стае імпэту!
Мусоліш пацалункі, як