ЛІСА (убок).
Шустры! Гэтак падгадаць… (Усім.)
Будзем штаты набіраць.
САРОКА.
Нам патрэбны: рэпарцёр…
ЗАЯЦ.
Аблячу я мігам бор!
ВОЖЫК (Зайцу).
Не спяшай. (Пералічвае.)
Карэспандэнт…
Фотамайстар… Кабінет…
ЛІСА.
Сакратарка ў кабінеце…
ВАВЁРКА.
Ой, цікава жыць на свеце!
ВОЖЫК.
Мне дык дзейнічаць цікава.
Дай спярша наладзіць справу.
Сабяром такі тыраж…
Уваходзіць М я д з в е д з ь у добрым касцюме і з папкай.
МЯДЗВЕДЗЬ.
Чый гараж?
ЗАЯЦ.
І бацька наш!
САРОКА.
Мы тут думалі-гадалі,
Штат газеты падбіралі…
МЯДЗВЕДЗЬ.
Справа добрая, сябры.
(Дастае паперу,каб запісваць.)
Трэба назва.
ЗАЯЦ. “У бары”.
МЯДЗВЕДЗЬ. (Запісвае, раскладвае лісты.)
Прымітыў у голаў лезе,
Даражэнькі…
ВОЖЫК. “Сёння ў лесе”.
МЯДЗВЕДЗЬ.
Галасуем. (“За” адзін Вожык.)
ВОЖЫК. Я адзін.
ЛІСА.
І не новая прытым…
САРОКА.
Вам адкажа кожны звер:
Лепш за ўсё – “Лясны кур’ер”.
МЯДЗВЕДЗЬ.
Ну, твая чарга, вавёрка.
ВАВЁРКА.
Назавём “Лясная зорка”.
ВОЖЫК (убок).
Далібог, дзіцячы сад!
МЯДЗВЕДЗЬ.
Прапановам вашым рад.
Кожны вам у лесе скажа:
Моладзь – вось надзея наша.
(Зайцу)
Ну, вядзі, Пятровіч, сход!
ЗАЯЦ (разгублена).
Я… я… я заўсёды, як народ.
ЛІСА (шэптам падказвае).
Пачынай галасаванне,
Хто ў газеце шэфам стане.
ЗАЯЦ.
Падніміце ўверх, хто “за”…
Лес лап, толькі Вожык мнецца.
Паказваецца падазрона вясёлы В о ў к у аблавушцы.
ВОЎК.
Глянь, здаюцца! Чудзяса!
Лапы ўгору – добры знак!
ЗАЯЦ.
Галасуй хутчэй!
ВОЎК. А як?
За каго? Што тут за сход?
Што рашаць прыйшоў народ?
ЗАЯЦ (убок).
Покуль ты ўедзеш, брат…
(Мядзведзю)
Вы – рэдактар наш.
ЛІСА. Віват!
ВОЖЫК (скрозь зубы).
Ты, падліза, памаўчы. (Убок.)
Справа ляснула, лічы,
Напачатку…
ВАВЁРКА.
Як заўжды!
ВОЎК.
Не было б другой бяды!
Мне, таварышчы, пляваць,
Хто тут будзе кіраваць.
Я прымусу не люблю –
Што хачу, то і раблю.
Улічыце думку й гэту:
Крама лепей, чым газета!
Воўк пайшоў, напяваючы. Звяры відавочна абвялі, імпэт прапаў, толькі Мядзведзь трымаецца важна.
ВОЖЫК. Я пайду….
ЗАЯЦ.
Не зразумеў:
Рэпарцёр я ўжо ці не?
І пра што я напішу,
Калі пяткі у душу…
Ой, душа у пяткі…
ЛІСА. Зай,
Лепей далей выбірай.
Штаты неўкамплетаваны…
ВОЖЫК.
Хто адказны сакратар?
САРОКА.
Даражэнькі, і не мар.
Той адказны, хто старанны.
Вырашае шэф абраны.
МЯДЗВЕДЗЬ (Сароцы).
Значыць, ты. Пастанавілі.
ВАВЁРКА (нясмела).
А пра назву мы забылі.
ВОЖЫК (асцярожна).
Сапраўды… А як вам –
“Вожык”?
САРОКА.
Калі спонсар дапаможа,
З ім параімся. А ён
(Ківаючы на Вожыка.)
Сядзе хай на тэлефон,
Апытанне правядзе,
Чаму лес наш у бядзе.
МЯДЗВЕДЗЬ.
У бядзе? Якой бядзе?
Тут няма бяды нідзе!
І давайце дамаўляцца,
Хто не хоча быць без працы, –
Я за ўсё адказ трымаю,
Я кірунак вызначаю,
Што і як пісаць пра лес.
ЗАЯЦ.
Хто пралез? Куды пралез?
МЯДЗВЕДЗЬ (Зайцу).
Ты штаноў не працірай,
Да жыцця бліжэй будзь, Зай!
ВОЖЫК.
Стойце! Важнае пытанне!
Дзе мы знойдзем памяшканне?
ЛІСА.
А хіба ты не зліняў?
Ты ж заданне атрымаў.
ВОЖЫК (сабе).
Адціраюць, прайдзісветы,
Хочуць выперці з газеты.
МЯДЗВЕДЗЬ.
Ну, за працу! Ў помач Бог.
За грамадскі дыялог
Станем дружна, станем разам…
ВОЖЫК (у залу).
Во як спеліся, заразы…
Рэдакцыйнае памяшканне. Навагодняя ёлачка.
Ліса з Вавёркай п’юць каву,
Заяц з Вожыкам гуляюць у шахматы.
Дзверы адчыняе строга апранутая С а р о к а.
САРОКА.
Хто не здаў мне матэр’ялы?
ЛІСА.
Я яшчэ не дапісала. Дапішу і набяру.
ВОЖЫК (Зайцу, не бачачы Сарокі).
Я яму і гавару… (Сароцы.)
Будзе заўтра, я ж казаў.
САРОКА.
Хто не ўспеў, той апаздаў.
Хто не здась да чатырох… (Выходзіць.)
ЗАЯЦ (Вожыку).
Я ж яшчэ не браўся… Ох!
Што за тэма! Проста жах:
Радыяцыя ў грыбах.
ВАВЁРКА.
Праўда, жах. Пятровіч праў.