ЗАЯЦ.
Я грыбоў не каштаваў –
Болей моркву і капусту…
ЛІСА.
Ў лесе з моркваю – не густа,
Дый з курамі – не фантан.
(Прыхарошваецца.)
Ў шэфа новенькі “Нісан”,
Бачылі? Ну проста клас!
ЗАЯЦ.
Клас-то клас, ды не пар нас.
Званок тэлефона, Ліса бярэ трубку.
ЛІСА (шэптам, прыкрываючы трубку).
Воўк.
Нясе штось на мядзведзя.
ЗАЯЦ.
У любога дах паедзе,
Калі столькі ужываць…
ВОЖЫК (іранічна).
Асмялеў, япона маць!
ВАВЁРКА.
Хлопцы, ведаць вам пара:
Воўк – ахоўнік у зубра.
ЛІСА (слухаючы трубку, шэптам).
Ўспамінае фельетон,
Дзе героем стаўся ён.
ВОЖЫК.
Гэта ў першых нумарах
Мы былі такімі…
ВАВЁРКА. Жах!
Ужо і слова не сказаць!
ЗАЯЦ.
Могуць нават “заказаць”.
ЛІСА (у трубку).
У прыёмную… Так, так.
Калі ласка. (Кладзе трубку.)
Вось мудак!
ВОЖЫК.
Ён казаў (я помню гэта):
“Крама лепей, чым газета”.
Не дурны, аднак жа, звер –
Разумею я цяпер.
Чуваць нясмелы стук у дзверы.
ЗАЯЦ. Хтосьці ломіцца.
(Вавёрцы.) Зірні.
ВАВЁРКА.
Сам устань і адчыні.
ЗАЯЦ.
Адрываюць ад гульні. (Адчыняе.)
Уваходзіць маладая, мажнаватая К у р ы ц а.
КУРЫЦА.
Добры дзень у хату вам.
(Ставіць на падлогу цяжкія ванзэлкі.)
Адурэла я ад крам.
Выбар большы тут у вас:
Пойдзе сын у першы клас,
Тое-сёе для дачушкі —
Маладзенькае нясушкі…
Ледзьве ўспомніла: суседка
Перадаць прасіла гэта.
Курыца дастае з сумкі складзены ліст і аддае Вавёрцы.
Выбачайце, я пайшла. (Выходзіць.)
ЛІСА.
Так і бачна, што з сяла.
І спадніца сэкен хэнд…
ВАВЁРКА (дастаючы пакет).
Што мы маем на абед?
ЗАЯЦ (на лісток).
Што там?
ВАВЁРКА (чытае).
Скарга. Не маню.
На самога старшыню!
Дроў бабулі абяцаў,
Ды пакрыўдзіў і не даў.
ЗАЯЦ.
Ў вёсцы холадна цяпер…
ЛІСА.
Ты б закрыў за ёю дзвер.
ЗАЯЦ.
Я у вас тут што – дзяжурны?
ВАВЁРКА (Лісе).
Мне далі раман гламурны,
Дні на два, а то б дала.
ЛІСА.
Ах, даўно я не была
На прыродзе… Там, дзе сена…
ВОЖЫК (працягваючы).
Птушкафабрыка…
ЛІСА. Ў геене
Будзеш вогненнай гарэць,
І язык твой а-да-мрэць.
ВОЖЫК (Вавёрцы).
Дай зірнуць. Пісьмо аддай!
ЗАЯЦ.
Марна сілы не губляй –
Наш не дасць. Пісаў і дзед.
Помніш ліст пра сельсавет?
Што туды няздара ўлез,
І ўжо могілкі – як лес,
Паваляліся платы…
ВАВЁРКА.
Быццам сам пабачыў ты.
ЗАЯЦ.
Я збіраўся, ды не змог.
Я збіраўся! Бачыць Бог!
ВОЖЫК.
Бог-то бачыць, не сляпы ён…
Толькі мы падчас такія,
Што і ў пекла не ўзялі б,
Каб не план…
ВАВЁРКА.
Вазьмі лепш грыб. (Падае.)
Не абедаўшы сядзіш…
ЗАЯЦ.
Дагуляць хачу я. Кыш!
Зазірае Сарока.
САРОКА.
На лятучку роўна ў тры. (Пайшла.)
ЗАЯЦ.
З ёй да трох не гавары…
ЛІСА (Зайцу).
Што, прадуў, мой дарагі?
ВАВЁРКА (пра Сароку).
У яе бой-фрэнд другі.
ЛІСА.
А дзе спонсар абяцаны?
ВОЖЫК.
Ў кут падаткамі загнаны.
ЛІСА.
Каб не выбіў шэф з бюджэту…
ЗАЯЦ.
Шэф магёць.
ВОЖЫК (Зайцу). А песня спета!
Мат табе! (Вавёрцы.) Ну дай грыбок,
Я галодны быцам воўк!
Вавёрка падае сушаны грыб.
Скора зноў камандзіроўка:
Рана ўстань, вакзал, сталоўка…
ВАВЁРКА.
Ездзі, покуль малады.
ЛІСА (задуменна).
Маладосць… Гады, гады!..
Помню, лёгкай на пад’ём
Я была, і дзень за днём
Па калгасах калясіла.
Ўсё было: імпэт і сіла…
ВОЖЫК.
І кураціну, вядома,
Валакла зусюль дадому.
ЛІСА.
Затупіш ты, брат, калючкі,
Аб мяне…
ВАВЁРКА.
Ён проста злючка,
Ты да сэрца не бяры.
САРОКА (з дзвярэй). На лятучку, спадары!
Важна ідзе Мядзведзь, звяры рассаджваюцца вакол стала, побач з шэфам – Сарока.
МЯДЗВЕДЗЬ. Дажыліся!
(Грукае папкай аб стол.)
ЗАЯЦ (сабе). Ну дзялы!
МЯДЗВЕДЗЬ (абурана).
Не садзяцца за сталы!
Калі гэткі клопат наш,
То як вырасце тыраж?
Зрэжу прэмію, зарплату!
ВОЖЫК (Зайцу, ціха).
А мяне, відаць, за краты…
САРОКА.
Дысцыпліна – проста жах!