А каля печы будзе ўпраўляцца мацi — цiхенька, мусiць, каб не разбудзiць цябе.
I ты будзеш думаць пра яе, пра нешта добрае, чыстае. Успомнiцца прачытаны некалi верш — светлы i мякка-сцiшны, як гэтая ранiца:
Привычка детская
Открыв глаза, лежать…
Такая грустная привычка.
Не упрекай меня за это, мать…
Ты будзеш дома.
1963 г.