Wróciłam do domu, tak jak wracałam kiedyś, cichutko, nie myląc taktu swego stąpania po brukowanej ulicy. Cicho weszłam do swego pokoju, nastawiłam magnetofon. Tyle trzeba mi było do szczęścia.
4 października
Dostałam susz od Filipa. Powiedział, że muszę zapłacić. Zapłaciłam. Tanio. Najtańszy towar w kraju. Gotuję sobie zupę i idę do szkoły lekko przygrzana. Tak, żeby kontaktować na lekcjach. Nawet stałam się rozmowniejsza. Tylko wychowawca nadal patrzy na mnie jakoś inaczej.