Wróciłam nagrzana do domu. Tylko że moje powroty wyglądają już inaczej. Rodzice przyglądają mi się, patrzą na ręce, pytają, gdzie idę, co robię. A ja odpowiadam dla świętego spokoju, to znaczy kłamię perfidnie. Tutaj nie mogę milczeć.
2 kwietnia
Dostałam wezwanie na milicję. Przesłuchiwali mnie. Pytali o wszystko: co robię, jak się uczę, kogo znam? Powiedziałam, że nikogo nie znam. Chcą, żebym sypała. Naiwni. Mówili, że teraz często będę do nich przychodzić, że nie dadzą mi spokoju. A jak ktoś mnie sypnie, wyląduję w poprawczaku.