— Праўда, Ясакар, мы дажывём. Мы! А я, Максім Багдановіч., не дажыву. Канец.
* * *
Праз некаторы час у Ялце надышоў канец.
І хоць пісаў ён, што кніга з друкарні пана Марціна Кухты парушае яго самоту, ён адчуваў сябе самотным.
А яшчэ праз колькі часу — у кастрычніку таго ж 1917 года — надышло сапраўднае світанне, аб якім марыў хворы паэт.
17.1.1947
г. Байрам-Алі