Выбрать главу
242
Gefrejz’ de Anĵo sonorigas kornon. Ĉar Karl’ ordonis, Francoj piediras, Translokas kaj kunmetas en fosaĵon Amikojn ĉiujn, kiujn ili trovis. Ĉeestas episkopoj, kanonikoj, Monaĥoj, pastroj kaj abatoj; ili Je Dio benas kaj mortpreĝojn kantas, Bruligas mirhon kaj aromojn; ĉiuj Fervore balancadas fumilaĵojn. Belege oni enterigas ilin!…   2960 Nun Francoj lasas ilin. (Ĉu ne pravaj?).   Aŭdu.
243
Ordonas Karlo apartigi l’ nevon Kaj Oliviron kaj Ĉefepiskopon Turpinon; oni prenas l’ internaĵojn; La korojn oni metas en silktukon, Kaj korpojn en marmorajn blankajn ĉerkojn. De l’ tri baronoj oni lavas korpojn Per vino kunmiksita kun ruĝpipro, Kaj volvas ilin en cervfeloj. Reĝo Ordonas al Tedbaldo, Gebuino,   2970 Miluno Grafo kaj Oton’ Markizo: «Konduku ilin per tri veturiloj!» Sur ilin oni metas silktolaĵon.   Aŭdu.

Alveno de fremda anaro

244
Post enterig’ de Estroj kaj Baronoj, Krom tri por porti ilin ĝis Blaivo, Pretiĝas Estro Karlo por foriri. Sed jen antaŭgvardio idolana Aperas. Je Emiro, du senditoj El front’ eliras, pri batal’ sciigas: «Fiera Reĝ’ forkuri vi ne povos; › Ĉar Baliganzo rajdis, li ĉeestas › Kun bela anareg’ de Arabujo.   2980 › Hodiaŭ, ni ekvidos ĉu vi estas › Bravulo!» Karlo tiras sian barbon, Memoras pri dolor’ kaj ruiniĝo De l’ tago de batal’ en Rencesvalo; Noblege anaregon li rigardas Kaj laŭte, forte krias: «Francaj Estroj! › Armilojn prenu, rajdu, kaj antaŭen!»   Aŭdu.
245
L’ unua, Karlo prenas armilaron, Vestiĝas per kiraso, ligas kaskon, Kaj zonas glavon Ĝojulinon, kies Helec’ blindigas kiel sunradio; Al kol’ pendigas ŝildon de Girundo,   2990 Ekprenas lancon (en Blandun’ faritan), Ekrajdas sur ĉevalo Tencenduro, (Li ĝin akiris ĉe Marsunaj bordoj Malpalon de Nerbuno mortiginte), Li lasas bridojn kaj per spronoj pikas: Tuj ekgalopas antaŭ cent mil viroj, Alvokas Dion. Roman apostolon… Post preĝo, li ne timas batalsorton. Kaj Francoj: «Tia viro devas reĝi!»   Aŭdu.
246
Sur tuta valo, Francoj piediras. Pli ol cent mil sin armevestas kune.   3000 Ho! Kiel la armaĵoj estas brilaj Ĉevaloj viglaj kaj armiloj belaj! Standardoj pendas ĝis la kaskoj; Francoj Lertege rajdas. Ho! se ili trovos Fremdulojn, batalego ekfariĝos! Vidinte ilin tiel pretajn, Karlo Alvokas Ĵoseranon de Provenco, Naimon Dukon, kaj Antelmon estron De Majnso: «Kiu ne al ili fidus? › Jes, malesperi estus malsaĝaĵo!   3010 › Se ne forkuros Idolanoj, ili › Elpagos kare morton de Rolando!» Respondas Duk’ Naimo: «Dio volu!»   Aŭdu.

Formado de Franca anaro

247
Alvokas Karl’ Rabelon kaj Ginmanon; Li diras: «Jen ordono; Vi, Rolandon › Kaj Oliviron anstataŭos—unu › Alprenos glavon, kaj l’ alia kornon. › Nun antaŭ anarego vi kuniru, › Kaj kune kun vi dek kvinmil el Francoj, › El la plej bravaj, viglaj, ĉiuj junaj;   3020 › Post ili iru dek kvin mil aliaj, › Kun estroj Gebuino kaj Loranto.» Naimo Duk’ kaj Ĵoserano Grafo Tuj ekpretigas tiujn du korpusojn. Fremduloj venu! Kia batalego! Per tranĉaj glavoj kiom da bategoj!   Aŭdu.
248
Konsistas nur el Francoj du unuaj Korpusoj; oni fondas nun la trian. En tiun ĉi eniras Bajeranoj. Ilia nombro estas tridek miloj. Ja, de batalo ne forkuros ili   3030 De Karl’ el plej amataj sub ĉielo, Krom Francoj, kiuj venkas reĝolandojn. Ogiro de Danujo brave prenas Estrecon. Kiel bela la anaro!   Aŭdu.
249
Jam Estro Karlo havas tri korpusojn; Naimo Duko fondas nun la kvaran. Konsistas ĝi el la plej kuraĝuloj El anoj de Germana limolando. Laŭ l’ diro, ili estas dudek miloj; Ĉevaloj fortaj, kaj armiloj bonaj;   3040 Kaj malgraŭ morto, ili ne forkuros. Hermano, Duk’ de Trac’ kondukas ilin; Li mortos pli ol fari malbravaĵon.   Aŭdu.
250
Naimo Duk’ kaj Ĵoserano Grafo Korpuson kvinan fondas el Normanoj. Laŭ l’ diro, ili estas dudek miloj; Armiloj belaj, bonĉevaloj viglaj. Eĉ antaŭ morto ne kapitulacos Ĉi tiuj plej obstinaj kiel eble. Ilia Estro, grandaĝul’ Riŝardo,   3050 Batalos forte per tranĉega hasto.   Aŭdu.
251
Britanoj fondas la korpuson sesan. Ilia nombro estas kvardek miloj, Kaj ili noble rajdas sur ĉevaloj, Kun hastoj longaj kaj standardoj rektaj! Sinjor’ ilia, Oelduno, donas Estrecon al du grafoj, Neveluno, Tedbaldo Rejmsa, kaj markizo Oto: «Konduku genton, mi ĝin al vi donas.» Kaj la tri Estroj diras: «Ni obeos!»   Aŭdu.
252
Imperiestro havas ses korpusojn.   3060 Naimo Duko fondas nun la sepan, El anoj de Alverno kaj de Pejto. Ilia nombro estas kvardek miloj, Ĉevaloj bonaj kaj armiloj belaj! En valo, sur altaĵo, ilin benas Imperiestro per la dekstra mano. Godselm’ kaj Ĵoseran’ kondukas ilin.   Aŭdu.
253
Naimo fondas nun korpuson okan, El anoj de Flandrujo kaj de Frizo. Ilia nombro estas kvardek miloj.   3070 Ja, ili ne forkuros el batalo. «Plenumos ili mian servon», diras La Reĝ’. Rembald’, Hamuno de Galico Majstrece gvidos ilin al batalo.   Aŭdu.
254
Naimo Duk’ kaj Ĵoserano Grafo Korpuson naŭan fondas el bravuloj El Loheranoj kaj el Burginanoj. Ilia nombro estas kvindek miloj. Ho! belaj kaskoj kaj kirasoj, glavoj Ĉe flanko, kaj duobla ŝild’ al kolo, Mallongaj stangoj de fortegaj hastoj!   3080 Se ne forkuras Idolanoj, ili Ricevos fortajn batojn en batalo! Arguna Duk’, Tiero, gvidas ilin.   Aŭdu.
255
Baronoj de Francujo fondas dekan Korpuson; ili estas cent mil el plej Bonegaj kaj agemaj; eksteraĵo Fiera, kapo bela, barbo blanka! Vestiĝis ili per kiras’ duobla, Kaj zonis francajn aŭ hispanajn glavojn; Sur ŝildoj diversdistingigaj signoj.   3090 Iliaj hastoj kaj pikstangoj fortaj! Ĝis ungoj ili armis sin per retaj Fervestoj, rajdas, petas al batalo, «Munĝoj’», ekkrias. Antaŭ Karlo portas Gefrejz’ de Anĵ’ standardon. Ĝi en tempo De Sankta Petro estis «Romanino»; Sed ĝia nomo estas nun «Munĝojo».   Aŭdu.