Nökər. Ora, yuxarıya.
Romeo. Yəni haraya?
Nökər. Bizim evimizə, şam yeməyinə.
Romeo. De, kimin evinə?
Nökər. Mənim ağamın.
Romeo.
Ah, mən doğrudan da hər şeydən əvvəl Gərək bunu səndən soruşa idim.
Nökər. Mən özüm bunu sizə sualsızsorğusuz deyə bilərəm. Mənim ağam məşhur varlı dövlətli Kapulettidir. Əgər sizin Montekki nəsli ilə qohumluğunuz yoxdursa, xahiş edirəm, buyurun, bir piyalə şərab nuş edin. Sağlıqla qalın!
Gedir.
Benvolio.
Sənin qəlbən sevib məftun olduğun
Gözəl Rozalinaın şam eyləyəcək
Veronanın məşhur gözəlləriylə
Kapulettinin bu qonaqlığında.
Sən də get oraya, ayıq gözlərlə
Onu o güllərlə müqayisə et,
Başına gələcək ağılın, huşun,
Qarğa görünəcək sənin qu quşun.
Romeo.
Ah, mömin gözlərim dönüksə, qardaş,
Belə dəhşət olmaz bu təhqir kimi.
Acı göz yaşlarım oda dönsün kaş,
Qoy yansın gözlərim bir kafir kimi.
Dünya yaranandan bu günə qədər
Elə bir gözəli görməyib bəşər.
Benvolio.
Onu sən görmüsən həmişə yalqız,
Yanında olmayıb başqa gözəl qız.
Büllur tərəzidir gözümüz bizim,
Gözəllik çəkirik hər vaxt, əzizim.
Hər iki gözündə o durub ancaq,
Gəl, biz bir gözünə başqa gül qoyaq.
Gün kimi nur saçan o nadir gövhər
O gülün yanında adi görünər.
Romeo.
Gedərəm, özgə qız mənə nədir, nə?!
Yalnız baxmaq üçün onun hüsnünə.
Gedirlər.
Üçüncü səhnə
Kapulettinin evində bir otaq.
Ledi Kapuletti ile dayə gelirlər.
Ledi Kapuletti. Dayə, qızım hanı? Çağır yanıma.
Dayə. And olsun on iki yaşımda ikən
İtirdiyim qızlıq bəkarətimə,
Mən onu çağırdım. Ey körpə quzum,
Mənim tovuz quşum, ay qız Cülyetta!
Allah, özün saxla, bu qız hardadır?
Cülyetta daxil olur.
Cülyetta. Gəldim, nə var belə?
Dayə. Anan çağırır.
Cülyetta. Anacan, burdayam, nədir sözünüz?
Ledi Kapuletti.
Fikrimiz budur ki… Dayə, indi get,
Sən məni qızımla bir az tək burax.
Bizim danışmalı bir sirrimiz var.
Yox, dayan, qulaq as, sən ki qızımı
Yaxşı tanıyırsan körpəliyindən.
Dayə.
Doğrudur, mən onun yaşını sizə
Danışa bilərəm saatbasaat.
Ledi Kapuletti. Hələ on dörd yaşı tamam olmayıb.
Dayə.
Mərc gələrdim mən öz on dörd dişimdən,
Heyf ki, ağzımda on dörd diş qalır,
Hələ on dörd yaşı tamam olmayıb.
Məhsul bayramına nə qalır, xanım?
Ledi Kapuletti. Düz iki həftədən bir azca artıq.
Dayə.
Ya artıq, ya əskik, nə fərqi vardır.
Məhsul bayramının əvvəllərində
Onun on dörd yaşı tamam olacaq.
Susanna onunla həmyaşıd idi.
Allah rəhmət etsin təkcə balama,
Onu Allah aldı mənim əlimdən.
Gözlərimin ağıqarası idi.
Xanım, mən deyəndir, bayramqabağı
Onun on dörd yaşı tamam olacaq.
Yaxşı yadımdadır, inanın mənə.
Bu gün zəlzələdən on bir il keçir.
Zəlzələ olanda Cülyettanı mən
Döşümdən kəsmişdim, unutmaram heç
O günü qiyamət gününə qədər.
Döşümün ucuna yovşan sürtmüşdüm,
Göyərçin damının yanında rahat
Əyləşib, özümü günə verirdim.
Mantuyadaydnımız onda ağamla.
Görürsünüz, necə yaddaşım vardır,
Məməni ağzına alantək uşaq
Hiss etdi yovşanın acılığını.
Döşümü buraxdı, yana dartındı,
Yamanca turşutdu ağızbumunu.
Bu vaxt silkələndi göyərçin damı,
Nə əmrə, nə hökmə yoxdu ehtiyac,
Yerimdən sıçrayıb qaçdım kənara.
O vaxtdan indiyə on bir il keçir.
Onda ayaq üstdə dururdu körpə,
Yox a, nə deyirəm, xaça and olsun,
Onda qaçırdı o yan basabasa,
Bir gün bundan qabaq yıxılmışdı bərk,
Alnı yerə dəyib yaralanmışdı.
Zarafatcıl idi rəhmətlik ərim,
Allah şad eləsin onun ruhunu,
Qızı qucağına götürüb dedi:
«İndi yıxılırsan sən üzü üstə,
Elə ki, böyüdün, a qəşəng qızım,
Onda dalı üstə yıxılacaqsan.
Elədirmi, Cüli?» Bu canım haqqı,
Qızcığaz səsini kəsib, «hə» dedi.
Zarafat necə də düşür yerinə!
Min il yaşasam da, çıxmaz yadımdan,
«Elədirmi, Cüli?» dedi rəhmətlik,
Daha ağlamayıb o da, «hə» dedi.
Ledi Kapuletti. Di qurtar söhbəti, bəsdir bu haqda.
Dayə. Yaxşı, xanım. Ancaq yada düşəndə
Saxlaya bilmirəm gülməyimi mən.
Möhkəm zədələnib şişmişdi alnı,
Olmuşdu beçənin pipiyi boyda
Uşaq acıacı sızıldayırdı.
«Bəli, qızım, dedi rəhmətlik ərim, –
İndi yıxılırsan sən üzü üstə,
Elə ki, böyüdün, kamala doldun,
Onda dalı üstə yıxılacaqsan.
Elədirmi, Cüli?» Ağlamadı qız,
İşə bax, səsini kəsib, «hə» dedi.
Cülyetta. Sən də səsini kəs, rica edirəm.
Dayə.
Daha danışmaram. Qoy tanrı özü
Səni penahında saxlasın, qızım.
Mənim böyütdüyüm gül balalarım
Ən gözəli sənsən. Arzum tək budur:
Yaşayıb, görəydim sənin toyunu.
Ledi Kapulleti.
Toy dedin, hə, elə Cülyetta, qızım,
Gəlmişəm toy haqda danışım mən də.
Bir de, ərə getmək istəyirsənmi?
Cülyetta. Bu şərəf barədə düşünməmişəm.
Dayə.
Sən şərəf söylədin! Ay bərəkallah,
Heyf, süd ananam, yoxsa deyərdim,
Ananın döşündən ağıl əmmisən.
Ledi Kapuletti.
Di indi fıkirləş. Veronada, bax,
Sendən genc xanımlar artıq anadır.