Загадчык — смяхотна і дзіўна! — паслаў у вярхі скаргу на шафёра, у якой абвінаваціў яго ў выкарыстанні службовай машыны для перавозкі цесцю бульбы... Андрэй, калі даведаўся аб гэтым, узяўся рагатаць, але яго ўсвядомілі:
— Ці вядома табе, Андрэй, што шафёр — пляменнік дырэктара?
— Не слухай яго, Андрэй. Ён памыляецца: шафёр — швагер дырэктара!
— Ты, мабыць, не ведаеш, што загадчык моцна падкапаў шафёра: дабіўся таго, што далі яму вострае папярэджанне ды ўстрымаліся з павышэннем заработнай платы. У кожнага з нас найбольш нянавісці менавіта да пакрыўджаных намі!
— У выпадку, калі дырэктару дадуць па шапцьі, яго месца зойме загадчык! Такая структура...
Пакінулі Андрэя і пайшлі да сябе, пасвістваючы, усё роўна бы банда малагодкаў, якім удалося ўхапідь сліваў з галля, павіслага над сцежкаю, што выгібаецца ля хутара Стоцкага... «Мой ты Бог! — усхапіўся Андрэй. — Гэтыя свістуны могуць мець рацыю, бо яны ведаюць такое, чаго я не ведаю!»
Пісаў, з павагай дурня, даручаны яму пратакол пасяджэння Дарадчага гурту дырэкцыі.
«Старшыня, адкрыўшы пасяджэнне, звярнуўся да дырэктара з запытаннем наконт значэння наступнага тэрміналагічнага словаўтварэння: працэсавае распаўсюджанне тэрхіммехтэхналогіі.
Намеснік старшыні Дарадчага гурту запытаў, чаму гэта новая версія праграмы дзейнасці дырэкцыі з'яўляецца горшай і надта блытанай у параўнанні з папярэдняй?
Другі намеснік старшыні запытаў, чаму ў праграме не прадбачаны нават заданні для дырэкцыі ў сувязі з запланаванай спецыялізацыяй філіялаў.
У выніку тлумачальных адказаў дырэктара высветлілася, што працэсавае распаўсюджванне тэрхіммехтэхналогіі, гэта: пастаяннае прапагандаванне тэхналогіі высокіх тэмператур, хімічных рэакцый і механічных дзеянняў. Далей — новая версія праграмы якраз лепшая, у багатым моўным убранні і з далікатным словам, што трэба лічыць вялікай рэдкасцю ва ўрадніцкай дакументацыі. Гэткае багацце, праўда, можа пакінуць уражанне блытаніны, але — толькі ўражанне. Адносна ж улічвання ў дзейнасці дырэкцыі намеранай спецыялізацыі філіялаў, дык — выбачайце за пытанне да пытання — з кім гэта праводзіць? Усім прысутным дасканала вядома, што спецыялістычны ды, наогул, інтэлектуальны ўзровень у большасці кіраўнікоў філіялаў з'яўляецца болей чым нізкі, — м. ін. сказаў дырэктар».
Андрэй супыніўся над пратэстацыйнай рэплікай другога намесніка старшыні, якая нарабіла смеху:
«У якасці першага дыскутанта выступіў другі намеснік старшыні Гурту, які заявіў, што ён не пагаджаецца са сваім нядаўнім меркаваннем наконт праграмы дзейнасці дырэкцыі, якое з'явілася ў ім пад час выступлення першага намесніка старшыні Гурту, з яго прыкрым залытам у адрас усімі шанаванага дырэктара. А перш за ўсё ён бярэ назад сваё запытанне. Прапануе, каб Гурт выказаў падзяку дырэктару за ўзорную падрыхтоўку праграмы.
Як другі ў дыскусіі выступіў член Гурту, які заявіў, што здзіўляюць яго заўвагі старшыні ды ягонага першага намесніка пра так добра распрацаваны дакумент і запрапанаваў аднагалосна прыняць гэты праект праграмы.
Трэцім у дыскусіі быў другі член Гурту. Даў ён высокую ацэнку работы дырэктара, дзякуючы якому дырэкцыя ідзе ад перамогі да перамогі. Ён падтрымаў прапанову другога намесніка старшыні Гурту, каб выказаць дырэктару спецыяльную падзяку за вялікі ўклад працы, таленту ў падрыхтоўку дакументаў для сённяшняга пасяджэння. (Першы член рэплікаваў, што ён, зразумела, таксама падтрымоўвае гэту прапанову і толькі забыў тое выказаць.)
Прадстаўнік генеральнай дырэкцыі ў сваім выступленні высока ацаніў праект праграмы, а таксама падкрэсліў той вялікі ўклад асабіста дырэктара ў развіццё фірмы і яе філіялаў. Пытанне спецыялізацыі філіялаў з'яўляецца надзвычай складаным, а нават спрэчным, і таму нельга спяшацца з вывадамі.
Старшыня і першы намеснік старшыні, выступаючы пад канец пасяджэння, падкрэслілі, што прысутныя дрэнна зразумелі іх: яны не супраць праекта праграмы дзейнасці і спецыялізацыі філіялаў, распрацаванага дырэктарам, але супраць марнавання каштоўнага часу дырэктара на канчатковае рэдагаванне такога дакумента. Лічаць, што ён павінен праявіць больш цвёрдасці ў сваіх зносінах з падуладнымі, не ўступаць іх дробязным просьбам. Абавязаліся распрацаваць праект распараджэння аб ахове часу дырэктара.
На гэтым пратакол закончылі і падпісалі».
Падпісаўся і Андрэй.
Яму шкада першага намесніка старшыні Дарадчага гурту, які пасля пасяджэння, устаўшы з-за стала, папрасіў у яго папяроску, зацягнуўся ёю, закашляўся дымам, вяла заўсміхаўся. Ніхто не падышоў да намесніка: абступілі дырэктара і прадстаўніка генеральнай дырэкцыі.