Прызнацца, іншы раз
Такія дысертацыі страчаюцца і ў нас.
Ды з іх, як і з таго казла ўсё роўна,
Ні малака, ні воўны.
ДУБ І ГРЫБ
У дрэў-суседзяў на віду
Рос Дуб,
Развесіўшы свае шырока шаты.
Камель яго —
У некалькі абхватаў.
Такіх Дубоў, бадай,
Не знойдзеш болей —
Ён волатам стаяў
Над наваколлем!
І познім вечарам,
і ранкам
Магутны Дуб лавіў маланкі.
Часамі застываў у задуменнм.
І аглядаў ён лес. Прыемна
Было так Дубу-волату...
Аднойчы
Разбуджаны быў волат ноччу,—
Пачуў ён галасок сярдзіты:
— Па-добраму
З дарогі лепш сыдзі ты!
А не — дык паднатужуся ледзь-ледзь —
Табе на гэтым месцы не ўсядзець!
— Ты хто гакі?
— Я — Мухамор!
Я — цар сярод грыбоў адзіны,
Расту я не па днях,
А па гадзінах.
Мне месца не саступіш —
Дык у імгненне
Я выверну цябе з карэннем!
Ды Мухамор, як ні стараўся,
Ні напінаўся,—
Як Мухаморам быў,
Так Мухаморам і застаўся —
Засохнуў, спарахнеў і болей не прыўзняўся.
А Дуб, як і раней,
Над наваколлем
узвышаўся.
СУСТРЭЧА
Якіх здарэнняў не бывае ў ноч
пад Новы год!
Ну, узяць бы гэтае. Хоць і не ў іх натуры,
А года Новага прыход
Задумалі адзначыць Куры.
На седала рашылі не садзіцца,
як заўсёды, рана,
А загаддзя падрыхтаваліся старанна —
У складчыну сабралі усяго патроху:
Адна прынесла бульбіну, другая
дзесь знайшла гароху,
А трэцяя ў дадатак
Прынесла некалькі зярнятак,
Каб быў дастатак за сталом.
І справа стала толькі за пітвом,
Якое Певень абяцаў прынесці.
Даўно ўжо час за стол прысесці,
Ды Певень дзесьці затрымаўся...
А дзе?
Калі у краму ён спяшаўся,
3 ім адбылося гэткае здарэнне:
3 суседняга двара сустрэў другога Пеўня.
— Вітаю, браце, з Новым годам!
Не шкодзіла б нам з гэтае нагоды...
Пайшлі далей. ідуць ды размаўляюць.
А тут і трэцяга, нарэшце, сустракаюць.
І вось, пакуль ісці дадому,
Рашылі прапусціць па чарачцы, вядома,
Спачатку па одной за стрэчу,
для прыліку.
3атым яшчэ... Затым пайшло скарэй...
Пілі за Новы год ужо без ліку.
Забыліся пра дом і пра Курэй.
Я словы гэтыя належным чьнам
Пад Новы год адрасаваў мужчынам