Эскурс пяты
ПЕРШЫЯ МАЁЎКІ
У сувязі з I Мая ўспамінаецца некалькі
маёвак, у якіх прымаў удзел Уладзімір Ільіч.
Першыя нашы маёўкі.
Вяртанне птушак з вандровак.
Ластавак першых шчэбет.
Жаўранка спеў у палях.
А мы спрабавалі крылы
пад сінім небам маёвак,
а мы збіралі сілы,
а мы выбіралі шлях.
Блакіт быў колеру неба,
колеру летуцення.
Святло было колеру сонца,
колеру нашых надзей.
А зелень — колеру лісця,
колеру шалясцення,
голасу жывога —
і дрэў, і траў, і людзей.
Прырода была разам з намі
у нечым самым істотным,
у нечым глыбінным, адвечным
з намі была заадно.
Яна нас вучыла цярпліва,
як быць у змаганні нястомным,
спрыяла нам верыць i марыць,
натхняла рабіць дабро.
Мы вясне адкрывалі
сэрцы i ідэалы,
вясна адкрывала насустрач
нам светлыя далі свае.
Зліваліся, супадалі ідэалы i далі,
i будучыня ўяўлялася нам
у тым дзіўным святле.
Блакіт быў колеру неба,
колеру летуцення,
Святло было колеру сонца,
колеру нашых надзей.
А зелень — колеру лісця,
колеру шалясцення,
голасу жывога —
дрэў, i траў, i людзей.
А чырвань — колеру вогнішч,
што раскладалі на ўзгорку,
колеру нашага гневу,
колеру нашай крыві...
Маліцца мы не ўмелі,
ды бачылі ў небе зорку.
Ішлі пакланіцца прыродзе,
напіцца з яе крыніц.
У першых нашых маёвак
быў першай любові прысмак.
У першых нашых спевак
гарачы, як прысак, быў шэпт.
З вясновых агеньчыкаў тых
запальваў агонь свой
Кастрычнік.
З пунсовых праменьчыкаў тых
рабіў сабе сцяг Новы свет.
ЛIBEHЬ СТАГОДДЗЯ Ў МІНСКУ
Самая рэкордная сутачная колькасць асадкаў у Мінску за сто гадоў была зарэгістравана 9 ліпеня 1973 года. Тады іх выпала семдзесят чатыры міліметры.