Дзед дастаў шчапотку тытуню з табакеркі, усунуў у ноздры, вочы ў яго зажмурыліся з асалодай, і ён пачаў сваю старую песню: — Апчхі... апчхі... апчхі... Пухавічы — Мінск, 1940 г.