6
ЛУНКІ ДЛЯ КАНТАКТНЫХ ЛІНЗАЎ
ЛУНКІ ДЛЯ КАНТАКТНЫХ ЛІНЗАЎ
Перформанс пратэсту «Развітанне з Бярэсцем», зладжаны 4 сакавіка 2000 года на берасцейскім вакзале, абурыў усіх чыноўнікаў — міністраў, падміністраў і паласатыя каністры. А справа разгортвалася наступным чынам... Я і натоўп творчых кунакоў прыехалі з Менску ў Бярэсце на Акцыю «Дзень муміфікатара». Прыехалі, значыць, змуміфікаваць савецкія мазгі грамадзян. Я тады нават марыў пра новы «культ асобы», бо перад выездам патэлефанаваў у Бярэсце і замовіў у пахавальным бюро нефарбаваную труну. Усю дарогу ў цягніку я смакаваў маршрут да вуліцы Фарцечнай, 115. Я перабіраў на далонях вочы розных сусветных узурпатараў і лакальных свалачэй. Я быў на вяршыні сваёй фараоністай муміфікацыі. І што? Сустракаюць нас арганізатары і радасна паведамляюць: «Акцыю забаранілі мясцовыя ўлады». Я тады ледзь не закалаціўся ў прыпадку. Бо кулакі гэтак свярбелі, быццам іх кусалі клапы... Вух, як я люблю плюшчыць клапоў! Таму, доўга не думаючы, выцягнуў са свайго багажа агромністую 1,5 х 0,5 метра маску з пап'е-машэ і давай яе ламаць. Тупаў, біў і пляваўся. Атрымайце, сукі!
ПЕРФОРМАНС «КАПРАФАГІЯIКАСЦЮМ
3 КОПРАВАЙ ТКАНІНЫ» -
ФАКІРНЫЯ КАСТЭТЫ
Перад вамі маленькі шызоідны тэкст,
напісаны па слядах берасцейскіх афіш,
што абвяшчалі мой перформанс як:
"Капрафагія і беларускі нацыянальны
касцюм". Абвесткі выклікалі
неардынарную рэакцыю ў асяродку
правінцыйных чыноўнікаў, і мяне
ахрысцілі сатаністам. Я быў, безумоўна,
абураны, і таму ў цягніку нарадзіліся
гэтыя радкі:
мінеральныя солі закупорваюцца
у нашай нацельнай багне Балоны
з кіслародам і іх біялогія болкамі
кланіраванне клапана басаножкамі
мы - неўротыкі Галоўнае сякерны сан
у нашым роце ліхтарыкі
на галовах паўзункі-рамантыкі
у вушах прабітыя перапонкі
запінкі на дзёслах
абавязкова трэба выдзерці з вядра
капялюх дабра
але я не пайду па крамах
гэта не лухта — гэта крах
4-5 сакавіка 2000
Менск - Бярэсце - Менск
***
нервы — гэта струны
не гітарныя не кантрабасныя
чалавечыя Цела майго зігзагнага
яны зроблены з сонечных промняў
з балотнай ціны і кветак пунсовых
я нацягваю іх паміж вагонамі цела
і з размаху б'ю пальцамі
какафонія не для Баха не для Шастаковіча
не для Стравінскага
штосьці для Сталіна
2000
Ы
у бурштынавых вёдрах з акцыі
жывуць зялёныя кактусы
я даю ім па вострых зубах
бо яны кусаюць усіх дам
у якіх спаўзае чарапічны дах
гэта звычайныя сухоты на вуліцы
вулей на ім аксамітныя дошкі крыжамі
дайце дамам спакою кактусы
дайце агрэсту
балкампёсы
бялкі вачэй вылазяць у каменных балваноў
біўні ўтыркаюцца ў салёныя жаночыя бакі
бінты
вінты
ы
2000
***
Дрэллю высвідруй дзірку ў небе
Каб тут падаў мазут
Каб быў моцны стук
Паглядзі Паглядзі на маім целе таксама
дзіркі Розныя пячоры Калодзежы
а каля Крывавай ракі лодка і маржы
Разрэж бохан сумненняў
выцягні разынку і яе праглыні
Прагні гэтай мастацкай плыні
Будуць і на тваім целе таксама талыя лікі
6 чэрвеня 1999