bard: Wędrowny gawędziarz, muzyk, żongler, akrobata i wszechstronny artysta. Bardowie, rozpoznawani dzięki swym tradycyjnym płaszczom uszytym z kolorowych łatek, dają swe przedstawienia głównie po wsiach i mniejszych miejscowościach.
Berelain sur Paendrag (BEH-reh-fain suhr PAY-ehn-DRAG): Pierwsza z Mayene, Błogosławiona Światłością Obrończyni Fal, Zasiadająca na Wysokim Tronie Domu Paeron (pay-eh-ROHN). Piękna i zdecydowana młoda kobieta, nadto utalentowana władczyni: Patrz: Mayene.
Biała Wieża: Centrum i jednocześnie serce potęgi Aes Sedai, mieszczące się w samym środku Tar Valon, wielkiego miasta-wyspy.
Białe. Płaszcze: Patrz: Synowie Światłości.
Birgitte (ber-GEST-teh): Złotowłosa heroina legend i opowieści bardów, sławna ze swej urody w tym samym stopniu niemalże, co z odwagi i talentów łuczniczych. Ma srebrny łuk i srebrne strzały, którymi nigdy nie chybia celu. Należy do bohaterów, którzy stawią się na wezwanie Rogu Valere. Oprócz urody i talentu łuczniczego niewiele ma wspólnego z tym, co głoszą o niej pieśni. Zawsze występuje u boku bohatera-szermierza, Gaidala Caina. Patrz również: Róg Valere.
Bryne Gareth (BRIHN, GAH-rehth): Niegdyś kapitan-generał Gwardii Królowej w Andorze. Uważany za jednego z najlepszych żyjących dowódców. Godłem Domu Bryne jest dziki
byk z różaną koroną Andoru na karku. Osobistym godłem Garetha Bryne’a są trzy złote pięcioramienne gwiazdy.
cadin’sor (KAH-din-sohr): Ubiór wojowników Aiel; kaftan i spodnie w barwach szarości i brązu, łatwo wtapiających się w skaliste lub cieniste otoczenie, oraz miękkie sznurowane buty sięgające kolan. W Dawnej Mowie zwrot ten oznacza: „ubiór roboczy”, aczkolwiek jest to, rzecz jasna, przekład niedokładny.
Cairhien (KEYE-ree-EHN): Nazwa kraju położonego przy Grzbiecie Świata i jednocześnie nazwa jego stolicy. Miasto zostało spalone i złupione podczas Wojen z Aielami, podobnie jak wiele innych miast i wsi. Na skutek wojen opuszczone zostały tereny uprawne w pobliżu Grzbietu Świata, co z kolei zmusiło kraj do importu ogromnych ilości ziarna. Zabójstwo króla Galldriana (998 NE) wtrąciło Cairhien w wojnę domową o sukcesję na Tronie Słońca między szlacheckimi Domami, a także spowodowało przerwę w dostawach zboża i w konsekwencji klęskę głodu. Miasto było oblegane przez Shaido podczas konfliktu zwanego obecnie przez niektórych Drugą Wojną z Aielami; z odsieczą oblężonym przyszli inni Aielowie dowodzeni przez Randa al’Thora. Godłem Cairhien jest złote słońce o licznych promieniach, wschodzące na samym dole tła, którym jest niebo. Patrz również: Wojna z Aielami.
Callandor (CAH-lahn-DOOR): Miecz Który Nie Jest Mieczem, Miecz Którego Nie Można Dotknąć. Kryształowy miecz ongiś przechowywany w Kamieniu Łzy. Potężny sa’angreal. Jego usunięcie z komnaty zwanej Sercem Kamienia było, obok upadku Kamienia Łzy, jednym z głównych znaków Odrodzenia Smoka oraz rychłego nadejścia Tarmon Gai’don. Ponownie umieszczony w Sercu, gdzie wbił go w kamienną posadzkę Rand al’Thor: Patrz także: Kamień Łzy; sa’angreal; Smok Odrodzony.
Car’a’carn: „Wódz wodzów” w Dawnej Mowie. Według proroctwa Aielów naznaczony dwoma Smokami mężczyzna, który przyjdzie o świcie z Rhuidean, i przeprowadzi ich przez Mur Smoka. Proroctwo Rhuidean powiada, że mąż ów najpierw zjednoczy, a potem zniszczy Aielów, niemalże co do ostatniego. Patrz również: Aiel; Rhuidean.
Caraighan Maconar (kah-RYE-gihn mah-CON-ahr): legendarna Zielona siostra (212-373 OP), bohaterka około stu przygód, spośród których część nawet niektóre Aes Sedai uważają za niewiarygodne, mimo wzmianek o nich w dokumentach Białej Wieży; np. stłumienie rebelii w Mosadorin w pojedynkę, a także zażegnanie Zamieszek w Comaidin w czasie, kiedy Caraighan nie miała żadnych Strazników. Przez Zielone Ajah uważana za archetyp Zielonej siostry. Patrz również: Aes Sedai; Ajah.
Carridin, Jaichim (CAHR-ih-dihn, JAY-kim): Inkwizytor Ręki Światłości, wysoki rangą oficer Synów Światłości, a także Sprzymierzeniec Ciemności.
Cauthon, Abell (CAW-thorn AY-bell): Farmer z Dwu Rzek. Ojciec Mata Cauthona. Żona: Natti (Nat-tee). Córki: Eldrin (EHL-drihn) i Bodewhin (BOHD-wihn), zwana po prostu Bode.
Czarny: Powszechnie używane we wszystkich krajach imię Shai’tana: źródło zła, antyteza Stwórcy. Uwięziony przez Stwórcę w momencie Stworzenia w więzieniu Shayol Ghul. Próba uwolnienia go z tego więzienia wywołała Wojnę o Cień, skażenie saidina, Pęknięcie Świata i koniec Wieku Legend. Patrz również: Proroctwa Smoka; Smok.
damane: W Dawnej Mowie, literalnie: „wzięta na smycz”. Seanchański termin dla oznaczenia kobiet, które potrafią przenosić, i które, jak uważają, należy kontrolować przy użyciu a’dam. Kobiety, które potrafią przenosić, a które jeszcze nie zostały uczynione damane, zwane są marath’damane, czyli: „te, które muszą być wzięte na smycz”. Patrz również: a’dam; Seanchan; sul’dam.
Dawna Mowa: Język, którym mówiono w Wieku Legend. Jej znajomości oczekuje się zazwyczaj od ludzi szlachetnie urodzonych i wykształconych, większość jednak zna zaledwie kilka słów. Tłumaczenia częstokroć nastręczają wiele trudności ze względu na to, że jego słowa wyposażone są w rozmaitość subtelnie różniących się znaczeń. Patrz również: Wiek Legend.
Deane Aryman (dee-AHN-eh AH-rih-mahn): Zasiadająca na Tronie Amyrlin, która uratowała Białą Wieżę od zniszczeń spowodowanych przez Bonwhin dążącą do przejęcia kontroli nad Arturem Hawkwingiem. Urodzona około roku 920 WR w wiosce Salidar na terytorium Eharonu, została wyniesiona do godności Amyrlin z Błękitnych Ajah w 992 WR. Uważa się, że to ona przekonała Sourana Maravaile, by ten odstąpił od oblegania Tar Valon (zaczętego w 975 WR) po śmierci Hawkwinga. Deane przywróciła Wieży jej prestiż i podobno tuż przed śmiercią, która nastąpiła w 1084 w wyniku upadku z konia, prawie udało jej się namówić arystokratów walczących między sobą o szczątki imperium Hawkwinga, by zgodzili się na przywództwo Białej Wieży, co miało przywrócić jedność ziemiom imperium. Patrz również: Artur Hawkwing; Zasiadająca na Tronie Amyrlin.
Druciarze: Właściwa nazwa Tuatha’an (too-AH-thah-AHN); zwani również Ludem Wędrowców. Wędrowny lud mieszkający w jaskrawo pomalowanych wozach i wyznający pacyfistyczną filozofię, zwaną Drogą Liścia. Należą do tych nielicznych, którzy mogą bez przeszkód przeprawiać się przez Pustkowie Aiel, bowiem Aielowie unikają wszelkich kontaktów z nimi. Mało kto podejrzewa, że Tuatha’anie to tak naprawdę potomkowie Aielów, którzy oderwali się od pozostałych klanów podczas Pęknięcia Świata, pragnąc odnaleźć drogę powrotną do czasów pokoju. Patrz również: Aiel.
Dziedziczka Tronu: Tytuł nadawany spadkobierczyni tronu Andoru. Jeżeli królowa nie ma żadnej córki, wówczas korona przechodzi na jej najbliższą krewną. Spory odnośnie tego, kto jest ową najbliższą krewną, kilkukrotnie doprowadziły do walk o władzę. W wyniku ostatniej z nich, zwanej w Andorze „Sukcesją”, a poza jego granicami „Trzecią Wojną o Andorańską Sukcesję”, na tronie zasiadła Morgase z Domu Trakand.
Dzikuska: Kobieta, która zupełnie sama nauczyła się przenosić Jedyną Moc, przeżywając kryzys, co udawało się tylko jednej na cztery. Takie kobiety zazwyczaj budują bariery mentalne wokół wiedzy dotyczącej tego, co rzeczywiście robią, ale kiedy uda się przełamać owe bariery, wówczas taka kobieta może znaleźć się wśród najpotężniejszych z przenoszących. Przydomku tego używa się często w pogardliwy sposób.
Elaida do Avriny a’Roihan (eh-Ly-da doh AHV-rih-nee ah-ROY-han): Aes Sedai, dawniej należąca do Czerwonych Ajah; obecnie wyniesiona do godności Zasiadającej na Tronie Amyrlin. W przeszłości była doradczynią Morgase, królowej Andoru. Czasami potrafi głosić Przepowiednie.