ВІЁЛА
Мне, вы?
Як гэта можа быць?
ГЕРЦАГ
Калі мой сябар,
Па-вашаму, прыбыў у гэты горад?
АНТОНІА
Сягоння, ваша светласць. Перад гэтым
Мы з ім не разлучаліся, паколькі
Ён хворы быў, а я пры ім — сядзелка.
Уваходзяць АЛІВІЯ і яе СВІТА.
ГЕРЦАГ
Ідзе яна. Якая нечаканасць:
Цвярдыня неба на зямной цвярдыні!
Паслухай, друг, бяссэнсіцу ты мелеш:
Ён у мяне не першы дзень на службе.
Але цяпер не час.— Убок сыдзіце!
АЛІВІЯ
Чым, монсіньёр, магла б вам быць карыснай
Алівія? Я да паслугі вашай.—
Цэзарыё, вы не стрымалі слова.
ВІЁЛА
Я — не стрымаў?
ГЕРЦАГ
О, мілая!
АЛІВІЯ
Вы штосьці
Сказалі мне, Цэзарыё? — Я зараз.—
Вы, міласцівы монсіньёр...
ВІЁЛА
Я мушу
Маўчаць, пакуль мой гаспадар гаворыць.
АЛІВІЯ
Калі ў вас песня тая ж, монсіньёр,
Яна, паверце, проста рэжа вуха,
Як лямант пасля музыкі.
ГЕРЦАГ
Усё тая ж
Бязлітаснасць.
АЛІВІЯ
Усё тое ж пастаянства.
ГЕРЦАГ
У непрыступнасці? О жорсткасць сэрца!
На твой алтар мая душа пакорна
Прыносіла свяшчэнныя ахвяры —
I ўсё дарэмна! Што ж цяпер рабіць ёй?
АЛІВІЯ
Усё, што пажадае ваша светласць.
ГЕРЦАГ
Мой бог, калі б такую мець рашучасць,
Якую меў егіпецкі разбойнік,—
Як ён, забіць таго, каго ты любіш!
I ў дзікай рэўнасці бывае часам
Высакароднасць. Вось што я скажу вам:
Паколькі вы не аказалі ўвагі
Ні вернасці маёй, ні пастаянству,
I я часткова ведаю прычыну,
Чаму і праз каго ў пачуццях вашых
Я не знаходжу месца,— хай ачнецца
Бязлітасны тыран і ў гэтым сэрцы.
Яго, любімца вашага,— я знаю:
Вы ў ім душы не чуеце, дарэчы,
I мне ён — бачыць бог — таксама любы,—
Я назаўсёды вырываю з сэрца,
Дзе ён асеў наперакор развазе.—
Ідзі са мной, юнак; мой ясны розум
Даспеў, каб здзейсніць зло. Цябе, мой мілы,
Я закалю. Віна ўсяму — яна,
Галубка гэта з сэрцам гругана.
ВІЁЛА
А я, каб супакоіць вас, паверце,
Гатовы сто разоў за вас памерці.
АЛІВІЯ
За кім ідзеш, Цэзарыё?
ВІЁЛА
За тым,
Хто даражэй за ўсё ў жыцці маім,
Які мне мілы, невыказна любы
Больш, чым магла б быць жонка мне па шлюбе.
Калі я хлушу, хай мяне не стане,
Паклёпніка на шчырае каханне!
АЛІВІЯ
Які падман! О, вераломны час!
ВІЁЛА
Хто падмануў і хто пакрыўдзіў вас?
АЛІВІЯ
А ты забыў? Ды толькі ж што ў царкве
Мы пакляліся. Хай хто пазаве
Айца святога ў сведкі.
АДЗІН СА СЛУГ выходзіць.