1-шы СЛУГА
Захочаце на гоны — ваўкадавы
Нагоняць вам не то ваўка — аленя!
2-гі СЛУГА
Мо любіце карціны? Мы вам зараз —
Карцінку-заглядзенне: над ракой
Адоніс голенькі, а за вярбою,
У трыснягу,— лябёдка Цытэрэя.
Стаілася — не дыша, а чарот,
Здаецца, шэпча ад яе дыхання.
ЛОРД
Адоніс — што? — мазня. Мы прынясём
Шэдэўр. Напрыклад, «Згвалтаванне Айі» —
Канец яе дзявоцтва, самы акт:
Усё як мае быць, як і бывае.
3-ці СЛУГА
Ці Дафну між царкоўнікаў. Зірнеш —
I прысягнеш: жывы кусок натуры,
Жывая кроў цячэ з глыбокіх ранаў,
Жывая мука на абліччы Феба
I слёзы на вачах — усё жывое.
ЛОРД
Ты не што-небудзь, а сапраўдны лорд.
Ты маеш жонку — божа мой — багіню;
Такой прыгожасці наш век распусты
Не ведаў і, бадай,ці будзе ведаць!
Пакуль яна ў адчаі рэкі слёз
Не праліла ў жальбе, яна, бясспрэчна,
Была сярод красунь самой красою,
Хоць і цяпер яшчэ няма ёй роўні.
СЛАЙ
Няўжо я лорд? Няўжо я гэткі Крэз,
Што прыгажэйшае з усіх тварэнняў
На гэтым грэшным свеце — мне належыць?
А мо я сплю і розум свой праспаў?
Ды не, вось бачу ўсіх, размовы чую
I адчуваю: мяккая пасцель
I нечым добрым пахне. Цьфу ты, д’ябал!
I сапраўды, я — лорд. Не Крыштан Слай,
Не брудны меднаклёп, а ваша лордства!
Ану-с, дастаў сюды мой мілы скарб.
I заадно — коўш піва альбо квасу.
2-гі СЛУГА
Лорд, мабыць, зробіць ласку вымыць рукі?
СЛУГІ, падносяць збан-гарлам, таз і ручнік.
О, як мы рады бачыць вас, мілорд,
У добрым розуме. О, як мы рады,
Што вы, пасля пятнаццаці гадоў
Бяспамяцтва, перамаглі хваробу
I хоць праз сон, а ўрэшце ачунялі!
СЛАЙ
Пятнаццаці гадоў? Вось гэта сон!
I ўсе гады маўчаў, як без’языкі?
1-шы СЛУГА
Не, гаварылі, толькі ўсё ўпаблыт —
Страшэнную лухту. У летаргіі
Вы спачывалі ў гэтай самай спальні,
А ўсё вярзлі, што быццам вас з карчмы
Пратурваюць, і лаялі карчмарку.
Вы нават пагражалі ёй судом,
Што піва лье не квартамі, а кубкам.
Часамі ж выклікалі Сайслі Гэкіт.
СЛАЙ
Дзяўчыну карчмарыхі? Можа быць.
Дзябёлае дзяўчо. Што ж, натуральна..
3-ці СЛУГА
I дзеўка карчмарыхі, і карчма
Вам гэтак жа знаёмыя, як тыя,
Якіх вы ўспаміналі ў час хваробы:
Там нейкі Пітэр Тэрф і Сцівен Слай,
Стары Джон Нэпс, па-вулічнаму «Скварка»,
Кульгавы Генры Пімпернэль і плойма
Ўсялякіх іншых з іхняга бамонда,
Якога анідзе ніхто не знае.
СЛАЙ
Прымі падзяку, літасцівы бог,
Што я ўваскрос.
УСЕ
Амін.
СЛАЙ
Яшчэ раз дзякуй.
Я даўжніком тваім не застануся.
Уваходзіць ПАЖ, апрануты ў жаночае адзенне, за ім — прыслуга.
ПАЖ
Як адчуваеце сябе, мілорд?
СЛАЙ
Нічога, добра. Тут даволі слаўна.
А жонка не прыйшла?
ПАЖ
Прыйшла, мілорд.
Я вам патрэбна?
СЛАЙ
Ты мой распараднік,
А мужам не завеш мяне. Для слугаў
Я — лорд, а для цябе я — муж, і кропка.
ПАЖ
Ты — муж мой, ты мой лорд і гаспадар мой,
А я — слуга пакорлівая — жонка.