Выбрать главу
Як той Абрам, што заблудзіў між брам. Хто здуру рушыў, той — я вам не хлушу — Рухомая маёмасць.

ПЕТРУЧ’Ё

Хто ён, Кэт?

КАТАРЫНА

Старызна, хлам, напрыклад, табурэт.

ПЕТРУЧ’Ё

У цэль! Сядай вярхом, гані да жару...

КАТАРЫНА

Аслам пад грузам быць і бог вялеў.

ПЕТРУЧ’Ё

А наравістым — вохкаць пад цяжарам.

КАТАРЫНА

Ідзі шукаць такіх у іншы хлеў.

ПЕТРУЧ’Ё

Цябе, катулька, я не абцяжару: Ты кволая і лёгкая, як пух.

КАТАРЫНА

Такая лёгкая, што ўшчэнт запару, Калі пагоніцца, як ты, цяльпух. Мая вага такая, колькі важу.

ПЕТРУЧ’Ё

Ты — пчолка і гудзеш: жу-жу-жу-жу.

КАТАРЫНА

А ты — гарласты сыч.

ПЕТРУЧ’Ё

                             Я не абражу, Калі па шчырасці табе скажу: Галубка, сыч табе палічыць косці.

КАТАРЫНА

А гарлапан — на горле кіпцюры.

ПЕТРУЧ’Ё

Ого! Аса, пры ваяўнічай злосці Кусае, але толькі да пары.

КАТАРЫНА

Ах, гэта я — аса? Дык бойся джала!

ПЕТРУЧ’Ё

Я вырву джала, і які там страх?

КАТАРЫНА

Калі б дурному розуму ставала Знайсці яго.

ПЕТРУЧ’Ё

                       Катуля, церпіш крах: Вядома ўсім, дзе скрыта джала ў восаў: Ў хвасце, ў пушку.

КАТАРЫНА

О не, у языку.

ПЕТРУЧ’Ё

Чыім?

КАТАРЫНА

         Тваім, што тыцкаешся носам Асе пад хвост. Бывай!

ПЕТРУЧ’Ё

                        Зыкуй, зыкуй, Пярэдайка ў спадніцы! Ну — манеры! Так заляпіць у твар абразай мне? Я дваранін.

КАТАРЫНА

Дварняга — дакладней, А, зрэшты, я праверу.

(Дае яму аплявуху.)

ПЕТРУЧ’Ё

                          Дай яшчэ раз, Клянуся: здачы дам; удар за ўдар.

КАТАРЫНА

Галантны кавалер, а зубы шчэрыш На слабы, мірны пол. Ты ж уладар, Гербовы дваранін, а двараніну Пачаць разбой — з дваранствам развітацца.

ПЕТРУЧ’Ё

Разумна, Кэт. Даволі калатніны; Ты — гербазнаўца, бакалаўр мастацтва. Запісвай вернага раба свайго ў гербоўнік.

(Кленчыць перад ёй.)

КАТАРЫНА

Што тут на шлеме ў вас — курыны чуб?

ПЕТРУЧ’Ё

Будзь куркай, я твой пеўнік-палюбоўнік.

КАТАРЫНА

Курам не даспадобы курашчуп.

ПЕТРУЧ’Ё

Ну хопіць, Кіса, не глядзі так кісла.

КАТАРЫНА

Так кісы ўсе глядзяць на слімака.

ПЕТРУЧ'Ё

А дзе слімак? Сказала, і не лыса.

КАТАРЫНА

Пры боку.

ПЕТРУЧ’Ё

Дзе? Падаць яго, жука!

КАТАРЫНА

Шкада, няма люстэрка,— паказала б.

ПЕТРУЧ’Ё

Мой твар?

КАТАРЫНА

Здагадлівы малакасос.

ПЕТРУЧ’Ё

Я не дарос, дык пацягні хоць залап, Мо падрасту.

КАТАРЫНА

                  Дарос, і перарос, I пераспеў.

ПЕТРУЧ’Ё

Турботы.