Winnie ille Pu

'Canga mi, dixit Pu Lepori simul atque ille bis sibi oculo annuivit, 'nescio an tibi carmina magnae curae sint. .

'Vix, dixit Canga.

'O, dixit Pu.

'Ru carissime, semel nec amplius sali, deinde nobis domum est eundum.

Per punctum temporis silentium secutum est, dum Ru in aliam foveam cecidit.

'Age, susurravit Ixpus post ungulam magna voce.

'Quoniam carminum mentio facta est, dixit Pu, 'egomet rediens poema composui. Ita incipit. . et. . videamus. .

'Mirum, exclamavit Canga. 'Nunc, Ru carissime. .

'Carmen tibi pro certo placebit, dixit Lepus.

'Maximopere placebit, dixit Porcellus.

'Tibi attento animo audiendum est, dixit Lepus.

'Ne quid te fugiat, dixit Porcellus.

'Ita est, dixit Canga, etiam tunc Rum observans.

'Quomodo incipit? dixit Lepus; Pu aliquantulum tussiculans sic orsus est:

Versus Ursi perpauli cerebri

Dies ille, dies Lunae
Semper venit opportune
Rogo vos et quaero id:
Quid est quod et quod est quid?

Dies alter, dies Martis
Est laboris et est artis
Age Canga, dic si scis:
Quarum? Quorum? Quid est quis?

Sequitur Mercurii dies
Qualis somnus, qualis quies!
Audi Lepus! Quaeritur:
Quisnam? Unde? Quidni? Cur?

Dies quartus, dies Jovis
Heu, aenigmata dat nobis
Cogitabo forsitan:
Nonne? Necne? Utrum-an?

Dies Veneris. .

'Ita est, nonne? dixit Canga neque exspectavit, quid die Veneris fieret. 'Hunc unum saltum, Ru carissime, postea nobis profecto domum est eundum!

Lepus Puo nutu signum quasi exhortativum dedit.

'Cum ageretur de carminibus, dixit cito Pu, 'arborem illam unquam animadvertisti?

'Ubi? dixit Canga. 'Nunc Ru. .

'Sane, illic, dixit Pu, aliquid post tergum Cangae digito monstrans.

'Minime, dixit Canga. 'Introsili Ru, carissime, domum ibimus.

'Arborem illam spectare debeas, dixit Lepus. 'Nunc te in marsupio colloco Ru. Et Rum ungulis sublevavit.

'Hinc avem inter ramos prospicio, dixit Pu. 'Aut piscis est?

'Avem hinc dispicere debeas, dixit Lepus. 'Nisi piscis sit.

'Non est piscis, est avis, dixit Porcellus.

'Ita est, dixit Lepus.

'Est sturnus aut turdus? dixit Pu.

'Quaeritur, dixit Lepus. 'Est turdus aut sturnus?

Postremo tandem Canga cervices retorsit ut ipse videret. Canga respiciente Lepus magna voce 'introsili Ru, dixit, Porcellus in marsupium Cangae introsiluit, Lepus autem Rum inter ungulas tenens quam celerrime aufugit.

'Ubinam est Lepus? dixit Canga respiciens. 'Pulchre est tibi, Ru carissime?

Porcellus ex imo Cangae marsupio vagitum Ruosimilem emisit.

'Lepus abire debuit, dixit Pu. 'Censeo ei alicuius rei illico videndae in mentem venisse.

'Et Porcellus?

'Censeo Porcellum simul aliquid cogitavisse. Repente.

'Denique nobis domum est eundum, dixit Canga. 'Vale Pu. Et tribus cum magnis saltibus aufugit.

Pu eam recedentem oculis secutus est. 'Utinam ego tales saltus facere valeam, cogitavit. 'Sunt, qui possint, sunt qui nequeant. Sane res ita se habet.

Inciderunt autem tempora, quibus Porcellus desiderabat Cangam nequisse. Saepe longum iter usque ad domum per silvam percurrens desideraverat se avem esse. Nunc autem saltitans in imo Cangae marsupio secum cogitavit:

'Si est nunquam volatus
id volare mihi placebit!

Sursum volans 'UUU, dixit, deorsum autem 'au'. Totum per iter usque ad domum Cangae U — au — U - au — U - au dictitabat. .

Canga marsupium aperiens primo adspectu quid accidisset, intellexit. Paulisper cogitabat pavere, mox autem sensit se nihil timere: pro certo enim habebat Cristophorum Robinum nunquam ulli Rum laedere permisisse. Itaque secum dixit: 'Si illi me ludibrio habere volunt, etiam ego illos ludibrio habebo.

'Age, veni Ru carissime, dixit Porcellum ex marsupio trahens. 'Somni tempus est.

'Eheu! dixit Porcellus quemadmodum port iactationes potuit. Sed non erat 'eheu' praeclarum et Canga evidenter quid significaret non intellexit.

'Imprimis balneum, dixit Canga alacriter.

'Eheu! dixit iterum Porcellus, socios timide oculis vestigans. Sed ceteri aberant. Lepus cum Ruo in domo sua ludebat et se eum sensim plusplusque diligere sensit, et Pu, dum esse voluit similis Cangae, tunc quoque arenoso loco silvae saliendo se exercebat.

'Anceps haereo et dubito, dixit Canga voce meditabunda, 'an sapiens propositum non sit, balneo hodie frigido uti. Amasne balnea frigida, Ru carissime?

Porcellus, qui nunquam fuerat amator balnearum, horribiliter animo horruit et quam potuit fortissime dixit:

'Canga, intellego tempus instare sincera fide loquendi.

'Rucule ridicule, dixit Canga aquam balnei parans.

'Non sum Ru, dixit Porcellus magna voce. 'Porcellus sum.

'Ita est, corcule, ita, Canga sedato corde dixit. 'Etiam vocem Porcelli imitaris? Rucule subtilissime! perrexit, saponem flavum permagnum ex armario sumens. 'Quid nunc mihi exhibiturus est?

'Nonne vides? exclamavit Porcellus. 'Num caligas? Adspice!

'Video te Ru; carissime, Canga valde severe dixit. 'Et scis, quod heri tibi de sannis dixi! Porcellum imitans adultus porcellus videberis — et mente finge, quantum id te pigebit! Age, in balneum, cave facias me idem saepius iterum dicere!

Antequam ubi esset sciret, Porcellus in balneo erat et Canga eum panno ex lana coacta crasso et saponato quasi loreo vehementer fricabat.

'Ai! clamavit Porcellus 'Sine me abire! Porcellus sum!

'Noli os aperire, carissime, aut sapo intrabit! dixit Canga. 'Ecce! Quod erat demonstrandum!

'Tu. . tu. . consulto id fecisti, Porcellus simul ac loqui potuit ore titubante dixit. . deinde casu iterum pannum quasi loreum et saponatum ore recepit.

'Optime carissime, mitte loqui, dixit Canga et post punctum temporis Porcellus lotus linteo tersus est.

'Age, dixit Canga, 'sume remedium, postea autem cubitum ibis.

'Qu. . qu. . quale remedium? dixit Porcellus.

'Ad te corroborandum et firmandum, carissime! Num habes voluntatem parvulum et debilem sicut Porcellus manendi? Accede istoc!

Tum vero ostium pulsatum est.

'Veni intro, dixit Canga et Christophorus Robinus ingressus est.

'Christophore Robine, Christophore Robine! exclamavit Porcellus. 'Dic Cangae qui sim! Non desinit dicere me Rum esse! Ego non sum Ru, nonne?

Christophorus Robinus eum accurate inspexit et abnuit.

'Non potes Ru esse, dixit, 'quia modo Rum ludentem in domo Leporis vidi.

'Heu! dixit Canga. 'Mentibus fingite! Quantum me opinio fefellit!

Christophorus denuo abnuit.