С. ПЛЮШЧАНКА
“СЕНСАЦЫЯ І БУДЗЁННАСЦЬ”
АЖАРЦЫ СУПРАЦЬ МУРЭФАЎ:
НА ГЭТЫ РАЗ ЗЯМЛЯНЕ ПЕРАМАГЛІ
Як гэта ні парадаксальна гучыць, пра.дстаўнікі незямной цыівілізацыіі гасцявалі нядаўна на тэрыіторыіі калгаса “40-годдзе Кастрыічніка” ў вёсцы Ажарцыі Драздовіцкага раёна Гомельскай вобласці. Іншапланецян, якія назыівалі сябе мурэфамі, цікавіла адно: метал. Дакладней, ірж:авае жалеза.. На працягу чатырох дзён сяльчане, якіх мурэфы зам.біравалі, разбіралі калгасную тэхніку. Але прышэльцы чамусьці не здолелі забраць з са.бою ўсё, што нарыхтавалі. Хто перашкодзіў ім? Якая пагроза прыщуала іх кінуць тое, за чым за.віталі з глыібінь космасу, і ратавацца? Па.водле сведчанняў мясцовых жыіхароў, энергія замбравання гасцей Сусвету пачала слабець, і віноўнікаш таго стаў адзін з іх суродзічаў, якога назыівалі Мутантам. Па некаторых звестках Мутант пашкодзіў энергаразмеркавальтт, неабходныія мурэфам для сілкавання ў зямных умовах, газіраваным напоем, дакладней, нейкім кампанеитам, што ўтрымліваецца ў напоі.
Цікава тое, што частка жыхароў Ажарцоў не паддалася гіпнатычнаму ўплыіву мурэфаў, аднак і супрацьстаяць ім не здслела: ніякае фізічнае ўздзеянне не давала выніку. Аднак моцная псіхіка была дастаткова эфектыўнай абаронай ад гіпнозу.
На чатыры дні былі перапынена сувязь сялян са знешнм светам, хоць тэлевізарыі і радыёпрыёмнікі працавалі ў звычайным рэжыме. Вёска Ажарцыі аказалася цалкам ізаляванай ад астатняй планетыы: за межам калгаса касмічныія акупантыі ўстанавілі бар’ер- кола невядомай фізічнай прыроды, а на пад’ездах да калгаса імі былі зроблены транзітныя калідоры, якія перакідвалі тэхніку, што ішла на вялікай хуткасці, дыям.етральна колу-агароджы за межы зоны.
Знешне пасланцы касмічнай бездані былі падобныя на людзей, мелі дзве рукі, дзве нагі, адну галаву, але рукі і ногі ў большасці з іх былі каля пятнаццаці сант^ім^етраў у абхваце, на руках яны мелі па чатыры пальцы, а галовы былі пра.даўгаватыя, падобныя на дыню. Ростам прышэльцы былі трохі вышэйшыя за паўтара метра., а размова нагадвала дзіцячае верашчанне. Больш, на жаль, відавочцы, якія не страцілі памяць, нічога не маглі сказаць, бо серабрыстыя кам.б1незоны - вопратка гушансідаў - закрывала не толькі цела і твар, але і вочы. Адзін з такіх кам.бінезонаў знайшлі пасля а.длёту мурэфаў у пералеску за вёскай і перадалі ў Інстытут фізікі для даследавання. Мяркуюць, што належаў ён Мутанту, таму самсму пераможцу мурэфаў і выратавальншу ажарчанаў. Куды падзеўся сам Мутант, застаецца здагадвацца: ці быў знішчаны сабратсші, ці забраны з экспедыцыяй на суд на роднай планеце.
Па незразум,елых причинах улады распарадзіліся пераараць м.есца пасадкі пяці ^асм^алёт^аў, з якога і вярт^аліся ў свае светы прышэльцы. Дарэчы, неўзабаве пасля адлёту за2араджсльныя бар’еры зніклі бясследна.
Згодна з м.еркаваннямі уфолагаў, флаеры, на якіх прыляцелі іншапланецяне, адправіліся да базавага карабля, што знаходзіўся за м.еж.амъ арбіты Зямлі. І па ўсім відаць, што асноўнай задачай візіту была разведка.
У якім м.есцы і калі мы павінны сустрэць мурэфаў у наступны раз?Ці гатовыя зямляне да такой сустрэчы?
КІРЫЛ ГРАДОЎСКІ 149
АТЭН - У ЛІГУ ЛАТЫКРУСТА
- Экспедыцыя Эорты, ледгер-рэкон Атэн. Паведамляю з борта базавага спейскроса. Агульная задача выканана. Разведка, праведзеная на Эорце, паказала, што кантакт з ёю магчымы. Істотных цяжкасцей не ўзнікла. Тэрміны місіі прыйшлося скарадідь з прычыны лакальнага пашкоджання стацыянарнага гізера на грузавым модулі, у сувязі з чым знаходжанне на Эорце стала небяспечным. Падрабязнасді - пасля прыбыцця. Але і на гэты раз мы прывязём столькі жалеза, што яго колькасць на Латыкрусце ўзрасце ўдвая! Экіпаж шостага флаера загінуў пры ўваходжанні ў азонавы слой Эорты з-за ненадзейных віндынгаў матораў. Напэўна, Ліга Планеты павінна больш дбайна правярадь стан флаераў і павысідь патрабаванні да ўзроўню падрыхтоўкі анофераў.
ФІНАЛ
А як жа Антосік Васільевіч Мутны? Дагуляў лета ў бабулі, паспеў яшчэ папрадаваць два тыдні ў калгасе: саламяныя цюкі грузіў. Праз пару дзён пасля таго, як ён у абліччы рэкона Мутанта заліў стацыянарны гізер мурэфаў “Колай”, прыязджалі ў Ажарцы аж тры карэспандэнты. Дружна хадзілі па вёсцы, а ўвечары ў “Тэрыторыю” забурыліся. Гудзелі, як трансфарматары! Кавальчык да іх на халяву прыліп. Журналіст, які са сталіды, з Колем доўга размаўляў, а Коля пасля коратка пляменніку далажыў: “Лапшы на вушы Кірылу навешаў, пра цябе не расказваў”.