Podziękowania
Niniejszym chciałabym wymienić liczne osoby, którym winna jestem podziękowania: Ciara Considine, moja redaktorka w Hodder Headline Ireland, której nieomylny instynkt, nieustająca życzliwość i entuzjazm od początku do końca pomagały w powstaniu książki na sposoby tak liczne, że nie da się ich tutaj wszystkich wymienić; Harley Anderson, superagent i marzyciel, któremu udało się wprawić mnie w osłupienie więcej razy niż komukolwiek innemu; jego wspaniały zespół, a zwłaszcza Emma White, Lucie Whitehouse i Zoe King; Sue Fletcher z wydawnictwa Hodder & Stoughton oraz Kendra Harpster z wydawnictwa Viking, niezwykłe redaktorki, za ich oszałamiającą wiarę w tę książkę i to, że doskonale wiedziały, jak ją poprawić; Swati Gamble za jej cierpliwość; wszyscy pracujący w wydawnictwach Hodder & Stoughton oraz Hodder Headline Ireland; Helena Burling, dzięki której życzliwości znalazłam się w raju, gdzie mogłam to napisać; Oonagh „Bulrushes" Montague, Ann-Marie Hardiman, Mary Kelly i Fidelma Keogh za to, że wspierały mnie, gdy najbardziej tego potrzebowałam, i utrzymywały mnie przy zdrowych zmysłach; brat, Alex French, który regularnie naprawiał mi komputer; David Ryan za prawa do własności intelektualnej; Alice Wood za jej sokole oko przy adiustowaniu; dr Fearghas O Cochlain za fragmenty związane z medycyną; Ron i Anonimowy Anioł, którzy dzięki swego rodzaju szarej magii zawsze wiedzieli, kiedy nadchodzi właściwy moment; Cheryl Steckel, Steven Foster i Deirdre Nolan, którzy czytali i zachęcali; wszyscy w Purple-Heart Theatre Company za ich nieustające wsparcie; oraz ostatni, lecz nie mniej ważny Anthony Breatnach, którego cierpliwość, wsparcie, pomoc i wiara są nie do opisania.
Tana French
