Рыгор Барадулін
Журавінка
Гумарыстычныя вершы, пародыі, эпіграмы
Барадулін P. Журавінка. Гумарыстычныя вершы, пародыі, эпіграмы. Мн., «Мастацкая літаратура», 1972. - 144 с. з іл.
Copyright © 2013 by Kamunikat.org
Вясёлая зайздрасць
ЕСЦЬ МІЛЬЁН!
Сонца,
Выглянь з-за хмар!
Ёсць чаму весяліцца:
Твой мільённы жыхар
Нарадзіўся,
Сталіца.
Мінск на подзвіг гатоў
З самым добрым намерам,
Аж праз дзевяць вякоў
Раптам стаў —
Мільянерам!
Паддаюцца вякі
Маладзёжным законам.
Што там халасцякі?
Слава —
Маладажонам!
Хай ім носяць буслы —
Толькі не з этыкетак! —
Паслухмянейшых дзетак.
Мінск цяпер —
Не малы!
А братам-гарадам
Быць не варта ў зайздросці.
Час за вопытам вам!
Калі ласка,—
У госці!
Пашчырэлі
Як след!
Праўда, ў тым вімаваты
Не адзін гарсавет —
Трошкі мамы i таты!..
ВЯСЁЛАЯ ЗАЙЗДРАСЦЬ
Мінск у верасні,
Мінск у верасні.
Зарапад,
Лістапад залаты.
Як не хочаш таго,
a ўверышся,
Што даўно ўжо не юны ты.
Арабіначкі-першакурсніцы.
Вочы самі
просяцца ўбок.
Хто вас толькі прыдумаў,
спакусніцы,
Ці міністр асветы, ці бог?
Hi пра сесію,
ні пра пенсію
Дбаць не трэба —
няма калі!
Спадарожнікі вашы веснія,
Быццам новенькія рублі.
Давядзецца, гордым,
дарэмна йсці
На спатканне —
не ўбачыць вас.
На арбіты адчаю,
рэўнасці
«Спадарожнікі»
ўзыдуць не раз.
...Сціх быстрак —
прыспала адмеліна.
Ёсць вачам паглядзець куды.
На арбіце ўзаемнасці
ўсхмелена
Закружыцца б...
Смяюцца гады.
ЗАПРАШАЕ СУСВЕТ
Запрашае гасцяваць
Cycвет.
Шмат планет —
дык выбірай любую!
Сон не ў сон
аматарам анкет,
Клопат ix зямны
даўно турбуе:
Як графу такую ўвесці,
дзе
Ставілася б рубам
запытанне:
«Лёталі у космас?
Час i дзень.
У халастым,
a ці ў жанатым стане?»
На якой планеце
што чуваць?
Каб ніякіх не было
сумненняў,
Назву па-старому указаць
Адміністрацыйнаму дзяленню.
Даўжнікі не мараць
ні аб чым,
Бо, надзеяй трапяткой
сагрэты,—
Пэўна, лёгка будзе
уцячы
Ад даўгоў
На іншыя планеты.
Пазірае ў неба бюракрат.
Ён жадае сціпла
для пачатку:
Вось займець
такую б акурат,
Нібы поўня,
круглую пячатку.
Толькі ix арбіт
замалы круг,
Не для ix
касмічныя прасторы —
I для бюракратаў,
для хапуг
Светафор чырвоны
ўключаць зоры.
* * *
Мы ў гасцях у Наднямоння.
Наваколле,
як нямое.
Нашых пальцаў
не расцяць?
Пад нагамі храбусцяць
Леташнія жалуды.
Зараз пойдзем —
хоць куды.
А паром на прывязі.
Толькі крыкні:
— Прывязі!
Прывязе на бераг той,
Стане, толькі скажаш:
— Стой!
Ён не кепскі, бераг той —
Хата на гары крутой.
Там цябе чакае маці,
Там я звацца буду
зяцем...
Дый на гэтым беразе
Хораша на верасе!..
Па канату —
тапаром!
Хай адзін плыве паром.
Хай плыве
між строгіх стром.
Потым неяк разбяром!
СПРАДВЕЧНАЯ ТЭМА
Спрадвечнай тэмы пераказ
Вусны:
Не трэба слоў,
Не трэба фраз,—
Вусны ў вусны.
Спрадвечны шэпт,
Спрадвечны ўздых
I піск рамесніц.
Напаў на маладых
Лізун-месяц.
Змялі вятры ўвесь снег
Ca стрэх.
Пералянелы лёд збіваюць.
Нібыта грэх,
Зімовы грэх,
З плячэй
Хутчэй
Збываюць.
~ 1 ~