Я ў СП у час уношу ўзносы.
Рыфма для мяне — не навіна.
Шчэ б не так апеў пракосы-косы,
Каб не слабасць гэная адна:
Ледзь таксі свабоднае пабачу,
Падымаецца сама рука.
Праз яе вялізарную ўдачу
Упусціў, як шчупака з кручка.
Напішу пісьмо на вёску свату,
Хай прышле бярозавых кіёў.
Папярос куплю на ўсю зарплату
I пакрочу у прастор палёў.
I на гэты час, начальнік мілы,
Хоць i зябнуць буду ў тумане,
Ў гаражах трымайце ІЛы, ЗІЛы,
Каб яны не зманьвалі мяне.
Ушчынаць не буду з Вам! сварку
Чалавекам чулым Вас лічу.
А народным стану —
Таксопарку
За прастоі нат переплачу!..
АСАБЛІВЫ TВOP
Хоць не хапае зор,
Ды хоча тучна піснуць:
— Нерукатворны твор,
Мой твор —
Машынапісны!
НЕСПАКОЙНЫ КРЫТЫК
Не есца i не спіцца.
Запала думка ў голаў —
Уставіць палку ў спіцы
Літаратурных колаў!..
НЯЛЁГКАЯ ПРАЦА
Аднойчы ішлі мы каля
Тэатра юнага гледача,
Сустрэлі там П. Макаля.
Ён з Вольскім сячэ з-за пляча —
Карчуюць сааўтары глухамань,
Сябе яны працай замучылі.
А п'еса (ў афішы глянь)
Усё
«За лясамі дрымучымі»!
ВЕРЛІБРЫСТ
Даўно ўжо
Рыфмамі не грашу,—
Забыўся на розныя спробы там.
Для ўсіх кантынентаў
Верлібры пішу:
Для перакладу —
Палёгка робатам!
КРЫТЫК НЕХАЦЯ
Няшчодры ў Музы быў
Да працы
Жонка змусіла:
I іншых я вучу пісаць
У змучаных дыскусіях.