Хітра шчэрыцца адна
Злосная ваўчыца.
Пастанова ёсць:
Слана
Пасылаць лячыцца...
ЖУРАВІНКА
Не шукаў я спарышоў,
А балот, імшарын,
Аж пакуль цябе знайшоў —
Вельмі шмат абшарыў.
Ой ты, ягадка мая,
Ой ты, журавінка.
I якой жа цябе я
Напаткаў часінкай?
Спёку выцерпеў, імжу.
Мая баравая,
Анікому не скажу,
Дзе цябе сарваў я.
Вобраз твой з сабой насіў,
Сніў i ўдзень, i ўночы.
А цябе як раскусіў —
Аж заплюшчыў вочы...
КАХАННЕ І ЎЗНОСЫ
Так пачалося гэта
(Што галаву ўжо вешаць!):
Быў вечар факультэта —
Сустрэча з курсам першым.
Адна ў душу запала...
На пасяджэннях потым
Успамінаў, бывала,
Ды ўздыхаў употай.
Заўсёды мала часу,
Баляць заўсёды ногі —
Быў старшынёю касы
Ўзаемадапамогі.
Бяда! —ўступаць у касу
Дзяўчына не спяшала.
Аднойчы з ёй спаткаўся,
Агітаваў з запалам.
Выказванняў дэкана
Працытаваў ёй шэраг.
Сказала нечакана:
— А мне пара вячэраць!..
Хвала грамадскай справе,
ТыМ, хто кіруе масай!
Дзяўчына неўзабаве
Усё ж стала членам касы.
Але няўмольным лёсам
Пастаўлена плаціна —
Нерэгулярна ўзносы
Яна заўжды плаціла.
На пасяджэнні клікаў
(А засядаў ён многа!),
Пытаў,
як на заліках
Выкладчык самы строгі:
— Дзе крыецца прычына
Такой пратэрміноўкі?
Ўсміхалася дзяўчына.
I так плаціла зноўку.
За вокнамі марозы
I снежныя заносы.
А ён заняты прозай —
Ўсё ведамасці,
ўзносы.
За вокнамі у белі
Стаяць —
як глянуць —
вішні.
Грыміць, пяе вяселле.
Дзяўчына замуж выйшла.
Эх, ведамасці,
ўзносы!
Астаўся хлопец з носам...
ПАЦЕРКІ
Дождж рунь спаласкаў,
Вяз
пакарабаціла.
Для мяне з Полацка
Ясь
прывёз пацеркі.
Рыжанькі, кірпаценькі
Любы Ясенька.
Іскрынкі-пацеркі
Павязаў пад ясенем.
Шыю мне апяклі
Пацеркі Ясевы.
Ад чаго, як жар, былі,
Не ведаю я сама,—
Ці ад палкіх губ,
Ці ад дужых рук.
Дождж ступаў
туп-туп,
Гром гручэў
грук-грук,
На паўнеба ясная
Бліскавіца бліскала.
Да мяне Ясенька
Туліўся блізенька.
Я ж, на ласку ласая,
Сэрца не сцешыла —
Ясенькава, Ясева
Муравее сцежка.
Я ж у Яся адна,
Нас не пяцерка.
Камянькамі са дна
Блішчаць пацеркі.
Зоранькі-пацеркі,
Не магу спацейкі...
Ледзь пачую крокі —
Ложак шырокі.
Як згадаю рукі —
Сяннік мулкі.
Хай вось толькі прыйдзе Ясь
Буду недачэпаю!
Пацеркі блісь ды ясь.
Брамка не зашчэплена...