Θαλασσινοί: Ορθότερα, Άθα’αν Μιέρε, ο Λαός της Θάλασσας. Περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους πάνω στα πλοία τους και δεν τους αρέσει καθόλου να απομακρύνονται από τον ωκεανό. Γνωρίζουμε σχετικά λίγα πράγματα για τα έθιμά τους, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να περιβάλλονται από μια ατμόσφαιρα εξωτικού μυστηρίου που δίνει τροφή σε αλλοπρόσαλλες ιστορίες. Το μεγαλύτερο μέρος του θαλάσσιου εμπορίου διεξάγεται μέσω των πλοίων των Θαλασσινών, τα οποία είναι σαφώς τα γρηγορότερα και τα μεγαλύτερα και θεωρούνται από τους κατοίκους όσων πόλεων διαθέτουν λιμάνια δεινοί διαπραγματευτές που ξεπερνούν τους ευρύτερα γνωστούς Ντομανούς. Καθότι η επιβίωση στη θάλασσα εξαρτάται συχνά από την άμεση υπακοή στους ανώτερους, δεν είναι να απορεί κανείς που οι Άθα’αν Μιέρε τηρούν κατά γράμμα την ιεραρχία, αν και σε μερικά σημεία τα πράγματα γίνονται κάπως πιο ελαστικά. Οι Άθα'αν Μιέρε χωρίζονται σε διάφορες φυλές, μεγάλες και μικρές, σε καθεμία εκ των οποίων ηγείται μια Κυρά των Κυμάτων. Έναν βαθμό χαμηλότερα βρίσκεται η Κυρά των Πανιών, η καπετάνισσα του πλοίου της φυλής. Μια Κυρά των Κυμάτων έχει απεριόριστη εξουσία, ωστόσο εκλέγεται από δώδεκα Κυρές των Πανιών της παλαιότερης φυλής, οι οποίες αναφέρονται ως οι Πρώτες Δώδεκα της φυλής, και μπορεί να χάσει τη θέση της με διαταγή της Κυράς των Πλοίων προς τους Άθα’αν Μιέρε. Οι στεριανοί βασιλιάδες και βασίλισσες σίγουρα θα ζήλευαν τον βαθμό εξουσίας που έχει μια Κυρά των Πλοίων, ωστόσο κι αυτή εκλέγεται ισοβίως με ομόφωνη ψήφο των δώδεκα παλαιότερων Κυρών των Κυμάτων, οι οποίες αποκαλούνται οι Πρώτες Δώδεκα των Άθα’αν Μιέρε. (Ο όρος «Πρώτες Δώδεκα» χρησιμοποιείται επίσης για τις δώδεκα παλαιότερες Κυρές των Κυμάτων ή Κυρές των Πανιών που είναι παρούσες σε μια σύναξη). Η θέση του Κύριου των Λεπίδων κατέχεται από έναν άντρα που μπορεί να είναι, αλλά μπορεί και όχι, ο σύζυγος της Κυράς των Πλοίων. Είναι υπεύθυνος για την άμυνα και το εμπόριο των Θαλασσινών. Ένα βαθμό κάτω από εκείνον βρίσκονται οι Κύριοι των Σπαθιών των Κυρών των Κυμάτων και οι Κύριοι των Φορτίων των Κυρών των Πανιών, οι οποίοι κατέχουν παρόμοιες θέσεις και έχουν περίπου τα ίδια καθήκοντα. Για κάθε εξουσία έξω από τον χώρο τους, αρμόδια είναι η γυναίκα την οποία υπηρετούν. Όπου και όποτε κι αν πλέει ένα σκάφος, είναι θέμα της Κυράς των Πανιών αλλά, εφ' όσον το εμπόριο και η δημοσιονομία αφορούν αποκλειστικά στον Κύριο των Φορτίων (ή, σε ανώτερο επίπεδο, τον Κύριο των Σπαθιών ή τον Κύριο των Λεπίδων), απαιτείται ένας συγκεκριμένος βαθμός συνεργασίας μεταξύ τους. Κάθε σκάφος των Θαλασσινών, ανεξαρτήτως μεγέθους, και κάθε Κυρά των Κυμάτων έχει την Ανεμοευρέτριά του, μια γυναίκα με την ικανότητα της διαβίβασης και την επιδεξιότητα να Υφαίνει τους Ανέμους, όπως αποκαλούν τον χειρισμό του καιρού οι Άθα'αν Μιέρε. Η Ανεμοευρέτρια της Κυράς των Πλοίων έχει εξουσία πάνω στην Ανεμοευρέτρια της Κυράς των Κυμάτων, η οποία, με τη σειρά της, μπορεί να διατάξει την Ανεμοευρέτρια της Κυράς των Πανιών των φυλών. Ένα παράδοξο σχετικό με τους Θαλασσινούς είναι ότι όλοι πρέπει να ξεκινούν από τα χαμηλότερα κλιμάκια και να ανέρχονται βαθμηδόν στην ιεραρχία. Επίσης, οποιοσδήποτε εκτός από την Κυρά των Πλοίων μπορεί να υποβιβαστεί από τους ανώτερούς του και, σε ακραίες περιπτώσεις, να φθάσει ακόμα και στο κατώτατο σημείο της ιεραρχίας.
Θομ Μέριλιν: Ένας όχι και τόσο απλός βάρδος και ταξιδιώτης.
Ίλιαν: Ένα μεγάλο λιμάνι στη Θάλασσα των Καταιγίδων, πρωτεύουσα της ομώνυμης χώρας. Αρχαίος εχθρός του Δακρύου. Το έμβλημα του Ίλιαν είναι εννέα χρυσές μέλισσες σε πράσινο φόντο.
Καιρχίν: Το έθνος που βρίσκεται κατά μήκος της Ραχοκοκαλιάς του Κόσμου, καθώς και η πρωτεύουσα του έθνους αυτού. Λεηλατήθηκε κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Αελιτών και δεν ανάνηψε ποτέ πλήρως. Η δολοφονία του Βασιλιά Γκάλντριαν (998 ΚΠ) βύθισε τη χώρα σε πόλεμο για τη διαδοχή, ο οποίος διακόπηκε από την εισβολή των Αελιτών Σάιντο σε αυτό που πολλοί ονομάζουν Δεύτερο Πόλεμο των Αελιτών. Τέλος στην πολιορκία έδωσαν άλλοι Αελίτες υπό την ηγεσία του Ραντ αλ'Θορ. Ακολούθως, πολλοί ευγενείς του Καιρχίν, μαζί με μερικούς από το Δάκρυ, ορκίστηκαν πίστη και αφοσίωση στον Αναγεννημένο Δράκοντα, αλλά σε μια χώρα όπου το Παιχνίδι των Οίκων έχει αναχθεί σε τέχνη, δεν είναι να απορεί κανείς που πολλοί είναι έτοιμοι να καταπατήσουν τον όρκο τους ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Το λάβαρο της Καιρχίν είναι ένας πολυάκτινος χρυσός ήλιος που ανατέλλει σε ουρανί φόντο.