Και αν δεν κατέκτησε αμέσως την Ουκρανία με τους ρυθμούς ενός blitzkrieg, τότε γιατί ο ίδιος είναι ανόητος και ερασιτέχνης και μετριότητα στις στρατιωτικές υποθέσεις, που δεν ακούει τις συμβουλές των επαγγελματιών. Πώς και γιατί ο Πούτιν, έχοντας μια τέτοια εκπληκτική τύχη, δεν αποκατέστησε την ΕΣΣΔ. Πρώτον, δεν ήθελε, και δεύτερον, επειδή ήταν ανόητος και μέτριος. Το να είσαι τυχερός δεν είναι κακό, σίγουρα, αλλά πρέπει ακόμα να βράσεις τις μπάλες.
Και ο Νικόλαος Β', ο Μεγαλύτερος, και η τύχη του Πούτιν φάνηκε εκπληκτική και οι μπάλες έχουν βράσει. Εδώ είναι τα αποτελέσματα, τόσο εντυπωσιακά και φανταστικά.
Θα ήταν καλύτερα να μην δώσουμε στον Πούτιν καλή τύχη στην πραγματική ζωή. Και φροντίστε τουλάχιστον ο ναύαρχος Μακάροφ να μην πεθάνει τόσο γελοία και εντελώς τυχαία!
. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
Ο Oleg Rybachenko ήταν λίγο κουρασμένος από τη σκληρή δουλειά και, έχοντας θαφτεί σε ένα χιόνι, έπεσε σε βαθύ ύπνο. Και ονειρευόταν.
Στη Λευκορωσία, επίσης, όλα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Εδώ ο Vyacheslav Kebich , ο de facto ηγεμόνας εκείνη την εποχή της Λευκορωσίας, πήρε και διέταξε να μπλοκάρει την εγγραφή του Alexander Lukashenko. Και αυτό δεν οδήγησε σε μαζικές αναταραχές. Λοιπόν, ορισμένοι υποψήφιοι έχουν περισσότερα από άλλους. Ως αποτέλεσμα, ο Zenon Pozniak προκρίθηκε στον δεύτερο γύρο ενάντια στον Kebich . Και στον δεύτερο γύρο, χάρη στην υποστήριξη της Ρωσίας, την απεχθή φήμη του Zenon Poznyak και τον υπερβολικό ριζοσπαστισμό του, ο Kebich κέρδισε και έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Λευκορωσίας.
Ο ίδιος ο Λουκασένκο δεν έφτασε ποτέ στην κορυφή. Η Λευκορωσία εισήλθε στη ζώνη του ρουβλίου. Και άρχισε να περπατά στο ρωσικό νόμισμα. Από τη μία πλευρά, αυτό είναι ένα πλεονέκτημα, αλλά από την άλλη, όπως και στη Ρωσία, άρχισαν να εμφανίζονται καθυστερήσεις στην πληρωμή των συντάξεων και των μισθών, γεγονός που οδήγησε σε ορισμένες συγκρούσεις και αναταραχές.
Παρόλα αυτά, ο Kebich κατάφερε να διατηρήσει καλές σχέσεις με τη Δύση. Και ο Γέλτσιν είχε έναν αξιόπιστο σύμμαχο, αλλά όχι τόσο ριζοσπαστικό. Στη Ρωσία, η πορεία της ιστορίας έχει αλλάξει κάπως. Σε αντίθεση με τον επιθετικό Lukashenka, ο Kebich συμβούλεψε τον Yeltsin να μην πολεμήσει στην Τσετσενία. Και ο Γέλτσιν δεν έστειλε στρατεύματα εκεί. Αντίθετα, στηρίχθηκε στη φιλορωσική αντιπολίτευση. Ωστόσο, η αντιπαράθεση στην Τσετσενία κράτησε. Και έγινε άσχημη. Πού είναι οι Dudayevites , πού είναι οι άλλες δυνάμεις.
Παραδόξως, αλλά η απουσία πολέμου στον Καύκασο ωφέλησε τον Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι. Το LDPR παρέμεινε η κύρια και πιο δημοφιλής αντιπολιτευτική δύναμη στη Ρωσία. Και ο κύριος αγώνας στις προεδρικές εκλογές εκτυλίχθηκε μεταξύ Ζιρινόφσκι και Γέλτσιν. Κατ' αρχήν, αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί στην πραγματική ιστορία, εάν ο Βλαντιμίρ Βόλφοβιτς δεν είχε υποστηρίξει τον πόλεμο στην Τσετσενία και, ως εκ τούτου, να χάσει ένα σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος διαμαρτυρίας.
Ναι, και τα μέσα ενημέρωσης προώθησαν ενεργά την αντιπαράθεση μεταξύ Γέλτσιν και Ζιρινόφσκι. Υπήρχε πολύ PR, πολλή προπαγάνδα. Ωστόσο, σε αντίθεση με την πραγματική αντιπαράθεση: τους κομμουνιστές εναντίον του Γέλτσιν, όπου ορισμένα ατού της προπαγάνδας ήταν στην εξουσία, αποδείχθηκε ότι ήταν πιο δύσκολο με τον Ζιρινόφσκι. Αν και του έκαναν φασίστα.
Αλλά στις συνθήκες της ανεξέλεγκτης εγκληματικότητας, του χάους, της διαφθοράς και της μαφίας, πολλοί Ρώσοι δεν θεωρούσαν τον φασισμό τόσο μεγάλο κακό. Άλλωστε, ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος ήταν πολύ καιρό πριν, και αυτοί δεν ήταν καθόλου οι ίδιοι φασίστες. Τότε υπήρχαν κακοί γερμανοί φασίστες και τώρα μάλλον θα υπάρχουν και οι καλύτεροι Ρώσοι τους. Και από οικονομική άποψη, ο Αδόλφος Χίτλερ έκανε πράγματι ένα θαύμα στη Γερμανία.
Έτσι, ο Βλαντιμίρ Βόλφοβιτς ήταν ακόμη και κατά κάποιο τρόπο περήφανος που τον συγκρίνουν με τον Χίτλερ και προσπάθησε να παίξει σε αυτό.
Οι κομμουνιστές είχαν επίσης ένα μεγάλο μειονέκτημα. Ο κόσμος θυμόταν ακόμα πολύ καλά - άδεια ράφια, ολικές ελλείψεις, κάρτες και κουπόνια, ειδικά από την εποχή του Γκορμπατσόφ. Και η εποχή του Γκορμπατσόφ είναι σαν την κυριαρχία των κομμουνιστών.
Οι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι γυναίκες, που στάθηκαν στην ουρά για να επιστρέψουν στην παλιά, κομμουνιστική εποχή, δεν ήθελαν. Και έπαιξε εναντίον του Zyuganov. Και επί Χίτλερ, ειδικά πριν τον πόλεμο, υπήρχε καπιταλισμός, που σημαίνει ότι δεν υπήρχαν άδεια ράφια. Ναι, και ο ίδιος ο Ζιρινόφσκι, αν και έκανε πολλές λαϊκιστικές δηλώσεις, δεν υποσχέθηκε επιστροφή στα παλιά. Και υποσχέθηκε, πρώτα απ' όλα, τάξη, να καταπνίξει το έγκλημα, να βάλει τέλος στην ανεργία. Αλλά ο Χίτλερ στη Γερμανία και το έγκλημα στραγγάλισε, και έβαλε τέλος στην ανεργία και έβαλε τα πράγματα σε τάξη.
Επιπλέον, σε δύο μήνες κατέκτησε όλη την Ευρώπη. Δηλαδή, παίζοντας και ταράζοντας επιδέξια, μπορείτε να μετατρέψετε τη σύγκριση σας με τον Χίτλερ προς όφελός σας. Ο Γιέλτσιν λοιπόν πέρασε πολύ πιο δύσκολα από ό,τι με τον Ζιουγκάνοφ. Αν το τελευταίο προκάλεσε αντιπάθεια σε πολλούς ήδη σε επίπεδο γονιδίων - έλλειψη και άδεια ράφια, ακόμη και σταλινικές καταστολές. Αυτός ο φασισμός, ακόμη και μεταξύ των βετεράνων του πολέμου, ήταν πολύ μακριά από το να τον αρνηθούν όλοι.