Выбрать главу

(30) Ille autem noluit, sed abiit et misit eum in carcerem, donec redderet debitum.

(31) Videntes autem conservi eius, quae fiebant, contristati sunt valde et venerunt et narraverunt domino suo omnia, quae facta erant.

(32) Tunc vocavit illum dominus suus et ait illi: "Serve nequam, omne debitum illud dimisi tibi, quoniam rogasti me;

(33) non oportuit et te misereri conservi tui, sicut et ego tui misertus sum?".

(34) Et iratus dominus eius tradidit eum tortoribus, quoadusque redderet universum debitum.

(35) Sic et Pater meus caelestis faciet vobis, si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris".

Caput 19

(1) Et factum est, cum consum masset Iesus sermones istos, migravit a Galilaea et venit in fines Iudaeae trans Iordanem.

(2) Et secutae sunt eum turbae multae, et curavit eos ibi.

(3) Et accesserunt ad eum pharisaei tentantes eum et dicentes: "Licet homini dimittere uxorem suam quacumque ex causa?".

(4) Qui respondens ait: "Non legistis quia, qui creavit ab initio, masculum et feminam fecit eos

(5) et dixit: "Propter hoc dimittet homo patrem et matrem et adhaerebit uxori suae, et erunt duo in carne una?".

(6) Itaque iam non sunt duo sed una caro. Quod ergo Deus coniunxit, homo non separet".

(7) Dicunt illi: "Quid ergo Moyses mandavit dari libellum repudii et dimittere?".

(8) Ait illis: "Moyses ad duritiam cordis vestri permisit vobis dimittere uxores vestras; ab initio autem non sic fuit.

(9) Dico autem vobis quia quicumque dimiserit uxorem suam, nisi ob fornicationem, et aliam duxerit, moechatur".

(10) Dicunt ei discipuli eius: "Si ita est causa hominis cum uxore, non expedit nubere".

(11) Qui dixit eis: "Non omnes capiunt verbum istud, sed quibus datum est.

(12) Sunt enim eunuchi, qui de matris utero sic nati sunt; et sunt eunuchi, qui facti sunt ab hominibus; et sunt eunuchi, qui seipsos castraverunt propter regnum caelorum. Qui potest capere, capiat".

(13) Tunc oblati sunt ei parvuli, ut manus eis imponeret et oraret; discipuli autem increpabant eis.

(14) Iesus vero ait: "Sinite parvulos et nolite eos prohibere ad me venire; talium est enim regnum caelorum".

(15) Et cum imposuisset eis manus, abiit inde.

(16) Et ecce unus accedens ait illi: "Magister, quid boni faciam, ut habeam vitam aeternam?". Qui dixit ei:

(17) "Quid me interrogas de bono? Unus est bonus. Si autem vis ad vitam ingredi, serva mandata".

(18) Dicit illi: "Quae?". Iesus autem dixit: "Non homicidium facies, non adulterabis, non facies furtum, non falsum testimonium dices,

(19) honora patrem et matrem et diliges proximum tuum sicut teipsum".

(20) Dicit illi adulescens: "Omnia haec custodivi. Quid adhuc mihi deest?".

(21) Ait illi Iesus: "Si vis perfectus esse, vade, vende, quae habes, et da pauperibus, et habebis thesaurum in caelo; et veni, sequere me".

(22) Cum audisset autem adulescens verbum, abiit tristis; erat enim habens multas possessiones.

(23) Iesus autem dixit discipulis suis: "Amen dico vobis: Dives difficile intrabit in regnum caelorum.

(24) Et iterum dico vobis: Facilius est camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum Dei".

(25) Auditis autem his, discipuli mirabantur valde dicentes: "Quis ergo poterit salvus esse?".

(26) Aspiciens autem Iesus dixit illis: "Apud homines hoc impossibile est, apud Deum autem omnia possibilia sunt".

(27) Tunc respondens Petrus dixit ei: "Ecce nos reliquimus omnia et secuti sumus te. Quid ergo erit nobis?".

(28) Iesus autem dixit illis: "Amen dico vobis quod vos, qui secuti estis me, in regeneratione, cum sederit Filius hominis in throno gloriae suae, sedebitis et vos super thronos duodecim, iudicantes duodecim tribus Israel.

(29) Et omnis, qui reliquit domos vel fratres aut sorores aut patrem aut matrem aut filios aut agros propter nomen meum, centuplum accipiet et vitam aeternam possidebit.

(30) Multi autem erunt primi novissimi, et novissimi primi.

Caput 20

(1) Simile est enim regnum caelorum homini patri familias, qui exiit primo mane conducere operarios in vineam suam;

(2) conventione autem facta cum operariis ex denario diurno, misit eos in vineam suam.

(3) Et egressus circa horam tertiam vidit alios stantes in foro otiosos

(4) et illis dixit: "Ite et vos in vineam; et, quod iustum fuerit, dabo vobis".

(5) Illi autem abierunt. Iterum autem exiit circa sextam et nonam horam et fecit similiter.

(6) Circa undecimam vero exiit et invenit alios stantes et dicit illis: "Quid hic statis tota die otiosi?".

(7) Dicunt ei: "Quia nemo nos conduxit". Dicit illis: "Ite et vos in vineam".

(8) Cum sero autem factum esset, dicit dominus vineae procuratori suo: "Voca operarios et redde illis mercedem incipiens a novissimis usque ad primos".

(9) Et cum venissent, qui circa undecimam horam venerant, acceperunt singuli denarium.

(10) Venientes autem primi arbitrati sunt quod plus essent accepturi; acceperunt autem et ipsi singuli denarium.

(11) Accipientes autem murmurabant adversus patrem familias

(12) dicentes: "Hi novissimi una hora fecerunt, et pares illos nobis fecisti, qui portavimus pondus diei et aestum!".

(13) At ille respondens uni eorum dixit: "Amice, non facio tibi iniuriam; nonne ex denario convenisti mecum?

(14) Tolle, quod tuum est, et vade; volo autem et huic novissimo dare sicut et tibi.

(15) Aut non licet mihi, quod volo, facere de meis? An oculus tuus nequam est, quia ego bonus sum?".

(16) "Sic erunt novissimi primi, et primi novissimi".

(17) Et ascendens Iesus Hierosolymam assumpsit Duodecim discipulos secreto et ait illis in via:

(18) "Ecce ascendimus Hierosolymam, et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum et scribis, et condemnabunt eum morte

(19) et tradent eum gentibus ad illudendum et flagellandum et crucifigendum, et tertia die resurget".

(20) Tunc accessit ad eum mater filiorum Zebedaei cum filiis suis, adorans et petens aliquid ab eo.

(21) Qui dixit ei: "Quid vis?". Ait illi: "Dic ut sedeant hi duo filii mei unus ad dexteram tuam et unus ad sinistram in regno tuo".

(22) Respondens autem Iesus dixit: "Nescitis quid petatis. Potestis bibere calicem, quem ego bibiturus sum?". Dicunt ei: "Possumus".

(23) Ait illis: "Calicem quidem meum bibetis, sedere autem ad dexteram meam et sinistram non est meum dare illud, sed quibus paratum est a Patre meo".

(24) Et audientes decem indignati sunt de duobus fratribus.

(25) Iesus autem vocavit eos ad se et ait: "Scitis quia principes gentium dominantur eorum et, qui magni sunt, potestatem exercent in eos.

(26) Non ita erit inter vos, sed quicumque voluerit inter vos magnus fieri, erit vester minister;

(27) et, quicumque voluerit inter vos primus esse, erit vester servus;

(28) sicut Filius hominis non venit ministrari sed ministrare et dare animam suam redemptionem pro multis".

(29) Et egredientibus illis ab Iericho, secuta est eum turba multa.

(30) Et ecce duo caeci sedentes secus viam audierunt quia Iesus transiret et clamaverunt dicentes: "Domine, miserere nostri, fili David!".

(31) Turba autem increpabat eos, ut tacerent; at illi magis clamabant dicentes: "Domine, miserere nostri, fili David!".

(32) Et stetit Iesus et vocavit eos et ait: "Quid vultis, ut faciam vobis?".

(33) Dicunt illi: "Domine, ut aperiantur oculi nostri".

(34) Misertus autem Iesus, tetigit oculos eorum; et confestim viderunt et secuti sunt eum.