Новазеландскае Апалавае Вока (Antipodean Opaleye)
Апалавае Вока родам з Новай Зеландыі, аднак вядомы выпадкі яго міграцыі ў Аўстралію, калі яму нядосыць тэрыторыі пасялення на радзіме. Ён жыве ў далінах, а не ў горах, што незвычайна для драконаў. Гэта дракон сярэдніх памераў (вагай дзве тры тоны). Мабыць, Апалавае Вока — самы прыгожы з усіх драконаў. Ён пакрыты вясёлкавай лускай з жамчужным адлівам, а яго зіготкія разнаколерныя вочы не маюць зрэнак, адгэтуль і яго назоў. Гэты дракон выпускае вельмі яркае пунсовае полымя, аднак па драконавых стандартах ён не занадта агрэсіўны і забівае толькі, калі галодны. Яго каханая ежа — авечкі, але нападае ён і на буйнейшую здабычу. Хваля забойстваў кенгуру ў канцы 1970-х прыпісваецца самцу Апалаваму Воку, якога выцесніла з яго тэрыторыі самка. Яйкі Апалавага Вока бледна шэрага колеру і могуць быць неабдумана прынятыя магламі за выкапні.
Нарвежскі Спінарог (Norwegian Ridgebacк)
(малы норберт)
Нарвежскі Спінарог шмат у чым нагадвае Рогахвоста, але замест хваставых шыпоў ён упрыгожаны выступоўцамі на спіне грабянямі ссінячы чорнага колеру. Незвычайна агрэсіўны па дачыненні да асобін сваёй жа пароды, у нашы дні гэта адзін з самых рэдкіх выглядаў драконаў. Аб Спінароге вядома, што ён нападае амаль на ўсіх буйных сухапутных жывёлінах, а таксама, што незвычайна для драконаў, палюе і на водных насельнікаў. Паводле непацверджанага рапарта ў 1802 году ў узбярэжжа Нарвегіі Спінарог панёс дзіцяня кіта. Яйкі Спінарога чорнага колеру. Здольнасць выдыхаць агонь выяўляецца ў дзіцянятаў раней, чым у іншых парод (паміж адным і трыма месяцамі).
Перуянскі Ядазуб (Peruvian Vipertooth)
Гэта самы маленькі з вядомых драконаў і самы хуткі ў палёце. Не больш пятнаццаці футаў у даўжыню, Перуянскі Ядазуб пакрыты гладкай лускай меднага колеру з чорнымі меткамі ўздоўж хрыбта. Рогі ў яго кароткія, а вось зубы даволі атрутныя. Ядазуб ахвотна есць коз і кароў, але сілкуе прыхільнасць да людзей, у выніку чаго ў канцы XIX стагоддзі Міжнародная Федэрацыя Чараўнікоў была змушаная накіраваць адмыслоўцаў, каб скараціць пагалоўе Ядазубов, якое расце з пужалай быстрынёй.
Румынскі Доўгарог (Romanian Longhorn)
Луска Доўгарога цёмна зялёнага колеру. У яго растуць доўгія, бліскучыя рогі, якімі ён карыстаецца, каб забадаць здабычу перад тым, як падсмажыць яе. Расцёртыя ў парашок, гэтыя рогі высока шануюцца ў якасці інгрэдыентаў для зелій. Прыродная тэрыторыя пасялення Доўгарогов цяпер пераўтворана ў запаведнік сусветнага значэння, дзе чараўнікі розных нацый вывучаюць зблізку драконаў усіх разнавіднасцяў. Доўгарогу была прысвечаная інтэнсіўная праграма штучнай гадоўлі, паколькі яго колькасць у апошнія гады моцна скарацілася ў выніку гандлю рогамі. Зараз гэтыя рогі аднесены да Класа Б: "Тавары, якія можна прадаць".
Украінскі Бранебрух (Ukrainian Ironbelly)
Самы вялікі з усіх драконаў, Бранебрух дасягае вагай шасці тон. Тоўсты і павальнейшы ў палёце, чым Ядазуб або Доўгарог, Бранебрух, тым не менш надзвычай небяспечны, паколькі ў стане разрушыць сваёй вагай дом. Луска шэрая з металічным адлівам, вочы густога чырвонага колеру, а кіпцюры вельмі доўгія і небяспечныя. За Бранебрухамі вядзецца сталае назіранне сіламі магічнага Магістрата Украіны яшчэ з тых часоў, калі ў 1799 году Бранебрух пацягнуў у Чорнае Мора паруснік (да шчасця, пусты).
Уэльскі Зялёны Звычайны (Common Welsh Green)
Афарбоўка Уэльскага Зялёнага добра спалучаецца з сакавітай травой яго радзімы, але звычайна ён гняздуецца вышэй у горах, дзе для яго захавання быў створаны запаведнік. Не лічачы Ілфракомбскаго інцыдэнту (гл. уводзіны), гэты выгляд (калі яго не правакаваць) адзін з найменш небяспечных, паколькі, як і Апалавае Вока, ён палюе на авечак і актыўна пазбягае людзей, калі яго не правакаваць. Валійскі Зялёны адрозніваецца лёгка вядомым і вельмі меладычным ровам. Выпускае полымя ў выглядзе тонкіх бруй. Яйкі Валійскага Зялёнага брудна-карычневага колеру, з зялёнымі крапінкамі.
Швецкі Кароткарыл (Swedish Short Snout)
Швецкі Кароткарыл — сімпатычны дракон серабрыста блакітнага колеру. Шануецца з за сваёй скуры, з якой вырабляюць ахоўныя пальчаткі і шчыты. Полымя, выдыханае з ноздр, ярка блакітнага колеру, і здольна спапяліць дрэва або косць за лічаныя секунды. Кароткарылу прыпісваецца менш чалавечых ахвяр, чым іншым драконам, але гэта ледзь-ледзь яго заслуга, паколькі ён аддае перавагу жыць у дзікіх, незаселеных горных мясцовасцях.