“Welke verklaring?”
“Dat hij de vrouw, die hem had verdoofd, niet zou kunnen herkennen.”
“Waarom?”
De Cock liet zijn hoofd iets zakken.
“Ik had het gevoel dat hij de identiteit van die vrouw wel kende en ik wilde daarover zekerheid.” De oude rechercheur keek weer op. “Het werd een wat vreemd gesprek dat uitmondde in een stilzwijgend gentleman’s agreement.”
“Een gentleman’s agreement?”
De Cock knikte.
“Samuel Ridderspoor gaf mij duidelijk te kennen dat hij nooit in staat zou zijn om zijn geheimzinnige bezoekster van die avond te identificeren. Toen zei ik: “Gelukkig…gelukkig…ik hoef Eva van de Valkenhorst niet voor medeplichtigheid of mededaderschap te arresteren. De familie is door de dood van Alexander de Rijke en de lange gevangenisstraf die Peter te wachten staat, al voldoende gestraft.”’”
Mevrouw De Cock keek op.
“Jurrian,” sprak ze teder, “soms ben je een lieve man.”
EOF