Nadat hij zich van het lijk had ontdaan, reed hij terug naar de Keizersgracht om de sporen van de wurging te verwijderen. Hij vergat echter Ellens tasje, dat in de wagen was achtergebleven. Het werd een prooi van Henkie.’
De vrouw van De Cock zat met haar handen in haar schoot. ‘Met de eigenlijke moord,’ zei ze, ‘had Femmy dus niets uitstaande.’
De Cock staarde in zijn glas. ‘Niet direct,’ zei hij peinzend. ‘Toch vraag ik mij af of de motieven van Femmy wel zo zuiver waren. Ze vertelde mij gisterenavond van een voorval op het strand bij Bergen aan Zee. Dolmen zou daar hebben geprobeerd haar te wurgen. Het trof me, niet zozeer het feit, maar veel meer de manier waarop zij het vertelde. Ze gaf daarbij duidelijk blijk van een zekere gespletenheid en ik dacht onmiddellijk aan haar wat vreemde genegenheid voor Ellen. Het bezorgde mij een akelig gevoel. Zie je, Femmy wist dus dat Dolmen tot een moord in staat was.’