'Mevrouw De Leeuw… Gertrud Gottlieb… las de verslagen die haar echtgenoot van de behandeling van zijn patiënte Hannelore de Brunetière maakte, en raakte in paniek toen ze ontdekte, dat haar man steeds dichter bij de oorzaak van haar trauma's kwam. Ze kende de bekwaamheden van haar man als psychiater en begreep, dat Adriaan de Leeuw na verloop van tijd het gehele droombeeld van Hannelore zou hebben ontrafeld en daarmee de waarheid van de dubbele moord in Hove zou hebben ontdekt.'
Fred Prins grijnsde.
'Ze besloot opnieuw tot moord.'
De Cock knikte.
'Het is jammer, dat ik aan de moord op Hannelore de Brunetière in Huizen aanvankelijk geen aandacht heb besteed. Het was louter toeval dat ik het verband ontdekte tussen haar dood en de moord op Adriaan de Leeuw.'
Vledder glimlachte.
'De postnatale depressies van Melanie de Vries… ook een patiënte van De Leeuw, die Hannelore de Brunetière in de wachtkamer van de psychiater had ontmoet en van haar trauma's had verteld.'
De Cock nam nog een slok van zijn cognac.
'Toen kreeg ik voor het eerst argwaan. Na ons bezoek aan Melanie de Vries vroeg ik aan mevrouw De Leeuw het behandeldossier van Hannelore de Brunetière op.
Ze antwoordde: Ik-heb-geen-dossier-van- die-naam. Het-spijt-me. Ene-Hannelore-de- Brunetière-is-nooit-bij-mijn-man-in-behandeling-geweest.'
De grijze speurder schudde zijn hoofd.
'Die leugen is nooit uit mijn gedachten verdwenen.'
De Cock zette zijn glas neer.
'Gertrud Gottlieb vertelde mij vanmorgen, dat zij zich vanaf dat moment steeds onzekerder heeft gevoeld. Om mij te misleiden, stuurde ze haar zuster Lilian naar de Warmoesstraat met het doel om mijn aandacht te verleggen naar Jean-Pierre de Brunetière, de man van Hannelore.'
De Cock plukte nadenkend aan zijn onderlip.
'Waarom zij later haar zuster Lilian vermoordde, is mij niet helemaal duidelijk geworden. Gertrud deed daar nogal vaag over. Ik vermoed dat Lilian haar heeft willen chanteren. Het is ook mogelijk, dat zij haar een te gevaarlijke getuige vond. Er zal een tweede verhoor nodig zijn om daarin klaarheid te brengen.'
Vledder trok een denkrimpel in zijn voorhoofd.
'Waarom kwam zij naar dat hotel voor een ontmoeting met Mariska?'
De Cock glimlachte.
'Ik was er op den duur van overtuigd geraakt, dat mevrouw De Leeuw bij de moorden was betrokken. Het fotootje uit de kamer van Lilian toonde aan, dat er buiten Hannelore, Mariska en Lilian nog een zuster moest zijn. Het vermoeden dat die vierde zuster mevrouw De Leeuw was, drong zich steeds heviger aan mij op. Het verhaal van de droom deed mij besluiten om haar uit te lokken.'
'Hoe?'
'Ik liet Mariska… mevrouw Montperlier… aan mevrouw De Leeuw een brief schrijven met het verslag van de droom van Hannelore… een verslag, dat ik liet aanvullen met een leugen… de leugen dat Hannelore in de stal wel degelijk de twee vrouwen had herkend die haar ouders ombrachten… haar oudere zusters Gertrud en Lilian.'
Vledder ademde diep.
'Daar kwam ze op af.'
De Cock knikte.
'Met het doel ook haar laatste zuster te vermoorden.'
Fred Prins schudde vol afschuw zijn hoofd.
'Moet zo'n vrouw later… na haar straf… nog vrijkomen?'
De Cock keek hem strak aan.
'Dat is een vraag voor een brede maatschappelijke discussie.'
Ze zwegen geruime tijd. De oude rechercheur pakte de fles cognac en schonk nog eens in. Het gesprek werd algemener en Gertrud Gottlieb en haar moorden raakten wat op de achtergrond.
Het was al vrij laat toen de gasten het huis verlieten. De Cock deed hen uitgeleide. Toen hij in de huiskamer terugkwam, zat mevrouw De Cock op een poef naast zijn fauteuil. De oude rechercheur kende het beeld en wist, dat zijn vrouw nog een paar vragen op de tong brandden.
Hij ging zitten en schonk zich voor de derde maal die avond een glas cognac in. Hij blikte opzij.
'Niet tevreden?'
Mevrouw De Cock schudde haar hoofd.
'Hoe kwam Gertrud aan het Bloed van Isis in jade?'
De Cock trok zijn schouders op.
'Simpel… gestolen van haar ouders. Ze hing de amuletten om de hals van Hannelore en Lilian om de verdenking te werpen op de Zoekers van Osiris. Daarmee had ze al eens succes gehad.'
Mevrouw De Cock knikte begrijpend.
'Dan nog iets… je hebt de hele avond niet over de BeeVeeDee gesproken. Die waren toch ook met de zaak bezig?'
De Cock glimlachte. De grillige accolades langs zijn mond dansten een samba.
'Ik stap morgen,' gniffelde hij, 'naar Buitendam met een uitgebreid verslag. Nu ik de zaak heb geklaard, kan de BeeVeeDee geen kwaad meer.'