De vreemde planeet gaf een geweldige nieuwe stoot aan diverse bovennatuurlijke geloven en vele soorten manie.
In India, dat tot dan toe was ontsnapt aan de strengere aardbevingen en maar zeer weinig schade had geleden van de getijden, werd hij aanbeden door grote groepen gelovigen tijdens nachtenlange riten. Sommigen identificeerden hem als de onzichtbare planeet Ketu, die eindelijk door de slang was uitgespuwd. Brahmanen beschouwden hem kalm en opperden dat hij misschien het aanbreken van een nieuwe kalpa voorspelde.
In Zuid Afrika werd hij het strijdsymbool voor een bloedige en geslaagde opstand tegen de Boeren.
In protestantse landen werd het boek Openbaringen opgeslagen in duizenden Bijbels die nooit eerder waren gelezen of zelfs geopend.
In Rome bestreed de nieuwe paus, een door de Jezuïeten opgeleide sterrenkundige, bijgelovige interpretaties van de gebeurtenissen, terwijl de paparazzi films en lenzen voor hun kamera’s kochten die het hen mogelijk maakten filmsterren en andere beroemdheden te fotograferen, gebarend tegen de Zwerver, of met de Zwerver als achtergrond — terwijl Ostia tegen overstromingen vocht, en de nieuwe getijden van de Middellandse Zee de Tiber opdrongen.
In Egypte werd een katachtig wezen dat met een schotel landde aangezien voor de welwillende godin Bast door een vrijwillige Britse banneling, theosofist van beroep, en de cultus van de kattenverering kreeg zijn tweede kans en benutte die ten volle. Volgens de theosofist was de Zwerver zelf Basts vernielzieke tweelingbroer: Sekhet, het Oog van Ra.
Deze ontwikkeling kreeg een vreemde echo in Parijs, waar twee katachtigen die in Tigerishka’s fout vervielen uit de dierentuinen alle tijgers, leeuwen, luipaarden en andere grote katachtigen loslieten. Sommige van de dieren verschenen in de cafés aan de linkeroever van de Seine. Een soortgelijke verlossing deed zich voor in de Tiergarten in Berlijn, waar de dieren werden bedreigd door een overstroming.
Vreemd, heel vreemd, om te bedenken dat Don Merriam nu knus lag te slapen in zijn kamertje aan boord van de Zwerver, evenals Paul in een gezonde slaap verkeerde aan boord van de schotel van Tigerishka.
Hoewel de Zwerver enerzijds talrijke panieken en maniakale uitbarstingen veroorzaakte, dienden zijn plotselinge verschijning en bijbehorende rampen anderzijds als een soort van schoktherapie. In de gevaarlijke afdelingen van krankzinnigengestichten deden zich letterlijke uitbarstingen van genezing van de geest voor. Het verwezenlijkt zien van het onmogelijke, waarvan zelfs de doktoren en verpleegsters zich doodschrokken, bevredigde een of andere fundamentele behoefte van psychotici. En privéneurozen en psychosen werden voor hun eigenaren opeens nietig en onbetekenend in het aangezicht van een kosmische stoornis.
Aan anderen schonk de Zwerver op het laatste ogenblik het vermogen de waarheid onder ogen te zien, zij het dat ze er niet tegen konden vechten. Toen Fritz Scher, nu tot aan zijn middel in zeewater, uit het raam keek naar de dageraad, trokken de wolken in het westen een beetje op, zoals een gordijn, en onder de wolken scheen de Zwerver hem recht in het gezicht. Eindelijk werden de zaken hem duidelijk toen een nieuwe golf hem omgooide en van het raam wegvoerde. Terwijl hij zich nutteloos aan de glanzende zijkanten van zijn getijdenvoorspellende machine trachtte vast te klampen terwijl het getij hem er langs sleurde, benutte hij zijn laatste ademtochten om keer na keer uit te roepen: ‘Vermenigvuldig alles met tachtig!’
Barbara Katz voelde het bed onder haar op zijn poten verschuiven, toen de donkere hotelkamer op de derde verdieping meeschommelde met het gebouw er omheen. Zij beheerste de opwelling om op te springen en ze drukte zich dichter tegen de oude KKK aan, reikte toen over hem heen naar Helen aan zijn andere zij. Een uur tevoren had de oude man liggen rillen van de kou. Deze middag was het de hitte geweest die hem last bezorgde, maar nu de ijzige wateren van de Atlantische Oceaan Florida overspoelden was het de koude.
Benjy, die aan het raam stond, waar zijn gezicht spookachtig werd verlicht door de Zwerver, berichtte: ‘Het water is nu boven de ramen van de eerste verdieping en stijgt snel. Hier komt een zomerhuisje aan. Hoor je die dreun? Klinkt knapperig.’
‘Ga in je bed, Benjy, en ga wat slapen,’ riep Hester uit haar hoek. ‘Als deze tent eraan gaat, dan gaat ie. Als het water klopt aan de deur, kan je niet zeggen: “Buiten blijven!” ’
‘Ik ben niet zo kalm als jij, Hes,’ vertelde hij haar. ‘Ik had bij de auto moeten blijven, om zeker te weten dat ze hem boven op die heuvel lieten staan. Het water zal er nu wel dichtbij zijn.’
‘Ze kunnen er maar beter met hun tengels afblijven!’ riep Barbara zacht maar meevoelend over haar schouder. ‘Die parkeerplaats is inbegrepen bij de vijfduizend dollar die we voor deze kamer betalen.’
Van de andere kant van KKK riep Helen met bijna onmerkbaar gegiechel in haar stem: ‘Ik vraag me af of die duitendieven eraan denken de geldkist mee naar boven te nemen. Anders zijn ze de boel kwijt!’
‘Stil,’ riep Hester. ‘Benjy, ga je in bed.’
‘Wat is daar voor leuks aan?’ vroeg hij peinzend. ‘Helen moet met de baas slapen, om hem warm te houden. En die make-up en dat poeder dat Miss Katz op mijn gezicht heeft gesmeerd kriebelen.’
‘Hou nou op met klagen, nikker,’ beval Hester hem. Helen en ik kunnen voor verpleegsters doorgaan, maar jij moet wat lichter eruitzien. Je wordt er geen blanke door, maar het rechtvaardigt je aanwezigheid. ‘t Laat zien dat je je best doet om te plezieren. Met dat en een biljet van duizend dollar kom je overal.’
Benjy zei, nu met het bleke licht in zijn ogen toen hij ze ophief: ‘Dat monster zit weer op de Zwerver. Hij draait snel.’ De kamer schudde en schokte. Het houtwerk kraakte. Benjy kondigde aan: ‘Water is weer een decimeter gestegen. Het lijkt me dat de hoeken veranderen.’
Helen richtte zich op. ‘Denken jullie niet dat we — ‘ begon ze met strakke, hijgende stem.
‘Stil!’ commandeerde Hester zwaar. ‘Iedereen moet nu stil zijn, en gaan liggen. We genieten hier van vijfduizend dollar. Benjy, jij vertelt me wanneer het water tot aan je nek staat, en niet eerder! Welterusten.’
In het donker dacht Barbara aan het circuit van Sebring dat twee kilometer verder lag, en aan al die fijn afgestelde motoren in hun pits onder de zilte zee, waar alle olie nu zou zijn weggespoeld. Of waren ze slim geweest en naar het noorden geracet in een rood-blauw-groen-geel-zilveren meute? Ze stelde zich voor dat er speedboten over het circuit van Sebring raceten. Ze stelde zich de verdronken raketten voor, tweehonderd kilometer verder op Kaap Kennedy.
Ouwe KKK kreunde zwak en mummelde iets. Barbara streelde zijn papieren, gerimpelde wang, maar hij bleef mummelen. Zijn vingers, dicht tegen zijn borst, alsof hij bad, bewogen een beetje. Ze zocht in het bed en vond de pop met haar zwart kanten ondergoed en legde haar in zijn handen. Hij werd kalmer. Zij glimlachte.
De kamer schokte.
Sally Harris had een met parels bestrooide avondjapon aangetrokken uit de heel interessante garderobe in de slaapkamer naast die van Mr. Hasseltine. Jake Lesher had zijn gestalte in een donkerblauw pak gewikkeld dat overal een beetje te lang voor hem was, zodat hij een mannelijk Russisch fotomodel leek. Ze zaten aan de piano, die bedekt was met wijnglazen en twee flessen champagne.