Madame Guichard ploris.
„Ma no, Amalia Karlovna. Ni ne esas kontre vu. Ne temas pri ni o vu, ma pri la tota mondo. Ka ni povas esar kontre ica eventi?"
55
Li iris omna, mem Olya e Faina Fetisova, qua susuris dum la adio al patronino, ke el encenigabis ica striko por la patronino e la firmo. Ma Amalia Karlovna ne volis komprenar.
„Quala nigra negratitudo! Quale on povas misirar en homo! Me estimis ica puerino tre! Bone, el esas ankore infanto, ma ica olda sorcistino!"
„Ma matro, tu devas komprenar. Li ne povas facar pro tu ecepto", dicis Lara konsolacante. „Nulu rankoras kontre tu. Kontree. Omno, quo eventas nun, eventas en nomo dil homo, dil febluli, por la mulieri ed infanti. Yes, yes, ne montrez tala mieno. Irga-tempe ni amba havos gano per to."
Ma la matro komprenis nulo. El ploris. „Tale esas sempre. En mea kapo turnas su omno, e nun tu parolas ica sensencajo. On ofensas me. Ka to esas en mea intereso? No, me divenas certe ankore fola." Rodion esis en kadeto-korpo. Lara ed elua matro iris sola tra la vakua domo. La tenebra strado regardis per matida okuli aden la fenestri, e la fenestri agis en la sama maniero.
„Ni devas irar al hotelo, matro. Ka tu audas, matro, senfriste, nun, quik"
Li vokis al menajestro. „Filat! Filat! Mea karulo! Tu devas akompanar ni al hotelo!" „Certe yes, gracoza siorino."
„Prenez la pakaro, Filat, e gardez hike omno. Ne obliviez Kiril Modestovitsh. Il bezonas grani ed aquo. Klozez omno, ka tu audas? E vizitez ni, yes?" „Certe yes, gracoza siorino."
„Me dankas, Filat. Kristo protektez tu. Ni volas segun la olda kostumo sidar por kelka minuti. E lore kun Deo!"
56
Li iris sur la strado e kam maladi pos longa morbo, li ne perceptis la aero. Tra la frost-klara spaco resonis glata, ronda foni. Klakanta, plaudanta pafi e salvei frakasis la silenco.
Quankam Filat informis la amba mulieri en korekta maniero, Lara ed elua matro kredis pri senkugla kartochi.
„Filat, tu esas stultulo. Esas certe senkugla kartochi. Ka tu vidas irga persono, qua pafas? Ka forsan pafas la Santa Spirito? To devas esar senkugla kartochi." Sur krucumo patrolio haltigis li. Kosaki traserchis li de supre til sube e ridachis. Lia kasqueti jacis audacoze sur la oreli. Li aspektis kam tuertuli.
Quala felico, pensis Lara. El ne vidus Komarovski, tale longe la urbo restis separita! Pro la matro el ne povis ruptar kun lu. El ya ne povis dicar: Matro, ne recevez ica viro! Lore omno venus en la lumo. Yes, e? Quon el devis timar? Ho, Deo, se omno disfalus, anke bone, nur fino, nur fino! Deo, Deo, Deo! Kad el ne devis falar nun sur la strado? Pro quo el devis jus nun pensar pri ica hororinda pikturo kun la dika romano en la separita chambro, ube omno komencis? Yes, certe, konocata pikturo. „Muliero o vazo". La dika romano ne povis facar decido inter la muliero e la vazo. En ica tempo el ne esabis muliero, ma puerino. La tablo esis plena de delicoza manjaji!
„Pro quo tu kuras kam furio? Vartez!" Elua matro ploris e respiris granda-pene. Lara hastis, quale se el flugus tra la aero per irga misterioza e fiera forteso. La pafi klakas kam fairo, el pensis. Beata esas la mizeruli, la povri. Deo donez saneso al pafi, oli pensas kam me!
57
La domo dil Gromeko-fratuli trovesis che la angulo di apud-strado dil Sivzev Vrashek. Alexander e Nikolai Gromeko esis kemio-profesori, la unesma en la Petrovskaya-Akademio e la duesma en la universitato. Nikolai esis celibo, Alexander spozigabis Ana Ivanovna, naskinta Kruger, la filiino di fabrikanto e posedanto di stagnanta mineyi, ilqua posedis grandega foresto-regiono che Yuryatin en Uralo. La domo esis du-etajala. Supre esis la dorm-chambro, la skol-chambro, la laboro-chambro e la biblioteko di Alexander Gromeko, la chambro di Ana Ivanovna, e la chambri di Tonya e Yura. Sube esis la acepto-saloni. Per la verda kurteni, la glata kovrilo dil koncerto-piano, per la aquario, la olivea mobli e chambro-planti, la teretajo aspektis kam la dormetanta, ondoza, verda mar- sulo.
La Gromeko-familio esis tre erudita ed amatoro di muziko. Li donis vesperala asembli, en qui on prizentis piano-peci, violin-sonati e muziko per kordi. En januaro 1906, pos la voyajo da Nikolai Vedenyapin al exterlando, on volis prizentar en domo chambro- koncerto. En programo esis nova violin-sonato da Taneyev-skolano e trio da Tshaykovski. La prepari komencis dio antee. On liberigis la salono de la mobli. En angulo akordigisto examenis sempre itere la sama tono sur la klavaro.
En la koqueyo on senplumigis pultro, netigis legumo e disfrotis mustardo por la supi e saladi. Matine aparis Shura Shlesinger, la intima amikino di Ana Ivanovna e nervigis omni en domo.
58
Shura Shlesinger esis granda, magra muliero kun kelke virala fizionomio. Sur la kapo el portis griza shapko kun fixita velo an la bordo, quan el kelkfoye levis. Se la amba mulieri havis chagreno o sorgi, konverso kauzis reciproka lejereso. Ma la konverso konsistis ek toxika pikanta vorti, qui kreskis kun la tempo. Sempre itere eventis sturmoza ceno, ma tandem venis lakrimi e rikoncilio. La regulala disputachi esis por amba mulieri kam sanguisugi che hipertonio.
Shura konocis la mariajo tre bone, e ne nur un mariajo. Ma el obliviis elua spozuli senfriste pos la divorco e duktis nun la vivo da kolda sendependo, segun solitara muliero.
El esis teosofistino, ma el konocis anke la ortodoxa literaturo, e kelkfoye, en stando da absoluta extazo, el suflis al sacerdoto, tale ke il savis, quon il devis dicar o kantar.
„Sinioro, audez me, Sinioro pri omna tempi!", „La honesta kerubi", tale on audis elua rauka voco. Shura regnis anke matematiko e la mistikala doktrini ek India, el konocis la adresi dil maxim importanta profesori en Konservatorio di Moskva, el savis qua vivis kun qua - Deo impedez, quo el ne savis omno! To esis la motivo, pro quo on lasis venar el kom arbitranto en delikata situesi.
Kande la fixita horo venis, la gasti aparis: Adelayda Filipovna, la Hinzen-familio, la Fufkov-familio, siorulo e siorino Basurman, la Vershizki-familio e kolonelo Kavkaszev. Nivis. Se on apertis la pordo, kolda aero kun granda e poka nivo-floki pafis ad interne. La viri portis alta boti e montris su kam nehabila plumpi.
59
Ilia per la frosto freshigita spozini en dika manteli ma prizentis su kom ruzoza, perfida friponi, qui ne aceptis irga neofensiva joki.
„La nevulo di Cezar Kyui", susuris omni, kande la nova pianisto eniris la domo. Esis por lu la unesma invito. Per la vaste apertita pordo dil salono, on povis vidar la garnisita tablo en manjo-chambro, longa, kam vintrala strado. La karafi esis plena de brandio. En la arjenta pleti stacis mikra karafi kun oleo e vinagro. Vildo-karno ed entrei, piramidatra boktuki e dekoro-planti stimulis la apetito. Unesme ma existis la juo a kulturala nutrivo. On sideskis sur la stuli en salono. „La nevulo di Cezar Kyui", susuris omni itere, kande la pianisto sideskis koram la instrumento. La koncerto komencis. Esis konocata pri la sonato, ke ol esis enoyiganta e fatiganta. Ed esis tale.
Pri ica punto la kritikero Kerimbekov e la domestro diskutis. La kritikero kondamnis la sonato, Gromeko defensis ol. On fumis, stuli venis en movo. On oglis al garnisita tablo en apud-chambro. Omni deziris la fino dal koncerto.
La pianisto vidis al gasti e donis signo a sua parteneri. La violonisto e la celisto Tyshkevitsh brandisis lia arketi. La trio komencis plorar.
Yura, Tonya e Misha Gordon, qua esis ja duima vivo en la Gromeko-familio, sidis en la triesma rango. „Yegorovna facas signi por vu", susuris Yura al domestro, qua sidis avan lu.
En la pordo dil salono stacis la olda Yegorovna, la grizhara servistino dil Gromeko-familio. El montris a Yura per energiala kap-movadi, ke el devis parolar kun la domestro quik.
60
Gromeko turnis su al servistino e levis la shultri, ma la muliero insistis. Inter amba eventis nun konverso kam inter surda-muta personi. La gasti turnis la kapi, Ana Ivanovna pafis mortigiva regardi a sua spozulo. Gromeko levis su. Il devis facar irgo. Il redeskis ed iris al servistino.
„Me devas ja dicar, Yegorovna! Do, nu, quo eventis?
Parolez rapide!"