Yegorovna komencis susurar.
„Ka Tshernogoriya?"
„La hotelo."
„Yes, e pluse?"
„Il devas irar quik adibe. Irgu dil parenteso morteskas." „Tale, tale. Nu, ma to esas neposibla. Pos la koncerto, me informos lu. Ma ne antee."
„La servisto vartas, il venis per la fiakro. Me ya dicis, homo morteskas. Ka vu ne komprenas? Damo de alta stando."
„No, e no! Pro kin minuti eventos ya nulo"
Il retroiris e sideskis. Lua vizajo obskureskis.
Pos la unesma frazo, il iris, dum on ankore aplaudis, al
muzikisti e klarigis la situeso. Il turnis su al gasti e haltis
la aplaudo per manuo-movo. Lore il dicis:
„Estimata gasti! La trio devas interruptar. Siorulo
Tyshkevitsh devas departar ni pro grava evento. Me
akompanos lu pro posibla helpo. Yura, mea karulo, irez
ed informez la altri. Semyon jungez la kavali. Estimata
gasti, to ne esas adio. Me pregas vi, restez vi. Mea
absenteso ne esos longa!"
La yuna homi volis akompanar Alexander Gromeko dum la noktala veho tra la koldeso.
61
Quankam la vivo, pos la tumulti en decembro, retrovenis en normala voyi, on audis okazionale pafi, e se irg-ube eventis brulo, ica brulo semblis kam la altra bruli antee.
Nultempe li vehabis tam vaste e tam longa quale en ica
nokto. Quankam esis kato-salto - tra la Smolenski-e la
Novinski-bulvardo e la duima Sadovoye-cirklo. Ma la
ocidala koldeso e la nebulo semblis separar la neklara
spaco, quale se ol ne esus unesala toteso. La krieto dil
glitilo-stangi plufortigis la impreso, ke li vehis ja depos
eterna tempi aden irga pavoriganta foreso.
Avan la hotelo stacis kavalo kun kovrilo sur la dorso e
bandajizita pedi. La glitilo esis eleganta veturo. Sur la
plaso por la voyajanti sidis la veturisto. Il batis per la
manui kontre sua korpo por varmigar su.
En la hotelo-halo esis varma. Dop la balustrado dormis
la pordisto. La murmuro dil ventilatoro, la grondo dil
furnelo e la siflo dil samovaro narkotigabis lu. Il vekis
okazionale nur per la propra ronkado.
Sinistre stacis koram spegulo eleganta damo kun ronda,
farinoza pudro-vizajo. El portis furizita jako, qua ne
povis varmigar por ica vetero. El montris al spegulo
elua dorso e regardis su lore super la dextra, lore super
la sinistra shultro por examenar elua beleso.
De extere la parfrostita veturisto aparis tra la pordo. La
formo di sua longa mantelo memorigis pri kraknelo.
„Quale longe vu bezonas ankore, siorino?" il questionis
la damo koram la spegulo. „Se on relateskas kun homi
kam vu, la kavalo mortos pro frosto"
La acidento en cambro 24 esis nur bagatelo, en komparo
kun la diala chagreno pri la personaro.
62
Sempre itere sonigis la klosho, e la vitrizita kesto an la muro montris la nombro, ube ed en quala chambro gasto ludis fola, ne konocis la propra deziro e ne grantis repozo al garsono.
Ica stulta, olda Madame Guichard en 24 recevis nun vomigivo ed aquo per la boko por rinsar stomako ed intestino. La servistino Glasha devis laborar kam bovo. El devis netigar la sulo, el devis forportar la sordida aquo por querar klara aquo en pura siteli. Ma la hodia tempesto en la garsono-chambro komencabis ja longe ante ica kaoso. La nuna konflikto eventis per la nefortuna karambolo inter la garsono Sysoi ed irga persono en la streta koridoro al bufeto. La pleto dil garsono krakis sur la sulo, la supo ekfluis, e quar altra pladi disruptis. Sysoi asertis, ke la koquey-helpistino portus kulpo, ed elu devus pagar la perdo ek elua salario. Nun esis ja preske nokto-mezo, la duimo de la employati stacis ante la servo-fino, ma la konflikto duris. „Ilua manui e pedi tremas, pro ke il ne povas separar su de la brandi-botelo, e lore il asertas, irgu shokis lu, e tale la vazaro disruptis! E qua esis ica persono, tu strab- okula diablo, tu maligna fantomo, tu pestala pustulo kun la senshama okuli?"
„Me dicis ja unfoye, Matryona Stepanovna, temperez vua expres-maniero!"
„Quale eventis ya ica tota tumulto? Irga alte situita
siorino glutas arseno pro ke elua aferi esas mala! Ni
konocas ica populo, ni vidis ofte ica kraso!"
Misha e Yura iris en koridoro avan la pordo hike ed ibe.
Omno esis altre, ne tale quale Alexander Gromeko
supozis.
63
Il kredabis ke la celisto esus la centro di irga tragedio, irga alte stacanta dramato. Ma hike existis nur sordidajo e skandalo, nulo por la infanti. La pueruli stacis en koridoro.
„Irez aden la chambro, yuna mastri", susuris la garsono, ja la duesma foyo. „Devas esar. Kun la onklino esas omno en ordino, nula sorgo. El esas tote sana. Vi ne povas stacar hike. Hodie eventis acidento. Valoroza vazaro disruptis. Vi povas vidar, ni devas kurar e servar. La koridoro esas tro streta. Vi devas irar aden la chambro" La yunuli obediis.
La petrol-lampo trovesis nun dop la separo-muro, qua odoris a skarabei.
Ibe trovesis la dormo-nicho. La lampo stacis en alkovo sur benko e lumizis la angulo kam teatro. El prenabis iodo e ne arseno, segun la aserto dal servistaro. En chambro pendis la acerba odoro di nuci. Dop la separo-muro vishis puerino la sulo. Laute plorante, la kapo e la glutinita hari tenante super pladego, nuda muliero jacis en lito. La pueruli forturnis lia regardo quik, pro ke la ceno esis opresanta. Ma Yura esis impresita pri la deformita posturo dil muliero. El aspektis kam kombatema luktero kun ronda muskuli, ne kam muliero da antiqua skultado. Tandem irgu klozis la pordo-kurteno. „Fadey Kasimirovitsh, ube esas vua manuo? Me volas vua manuo!" La muliero ploris e presis. „Ho, me devis tolerar hororinda kozi! Me ya kredis... Fadey Kasimirovitsh... Ma esis nur iluziono, stultesi, maladema fantazio. Ho, nun me povas respirar! E la rezulto - me ankore vivas!"
64
„Kalmigez, Amalia Karlovna! Me pregas vu. Esas omno tale opresanta, vere opresanta."
„Ni vehas nun heme", grondis Alexander Gromeko al infanti.
Li stacis en la obskura avan-spaco e tacis. Lia regardi iris al loko, ube olim pendis la petrol-lampo. An la muri esis fotografuri, ibe stacis tabularo kun noti, sur la skribtablo jacis libri ed albumi. En la altra angulo dil chambro sidis dormante puerino en sofao; elua brakii embracis la dors-apogilo. El devis esar mortonta de fatigeso, nam la bruiso e la nervoza aktivesi ne povis vekigar el.
Lia vizito esabis sensenca, e plusa restado esabus nekonvenanta.
„Ni vehos senfriste", klarigis Alexander Gromeko. „Me volas nur ankore adiar de Tyshkevitsh" Ma ne la celisto, altra persono aparis dop la separo- muro. Il esis korpulenta, glat-razita, impozanta e su- koncianta viro. Super la kapo il tenis la petrol-lampo. Il iris al angulo ube la puerino dormis, e dispozis la lampo en la inserturo. La lumo vekigis la puerino. El ridetis al viro e longigis su.
Misha devoris el per sua regardi. Il tiris Yura an la maniko e volis dicar irgo.
Ma Yura volis audar nulo. „Ka tu ne shamas susurar koram stranjera personi? Quon li devas pensar pri ni?" Dume muta ceno eventis inter la viro e la puerino. Li dicis nula vorto, ma kambiis nur regardi. Esis quale se il esus marionetisto ed elu marioneto, qua exekutis la movadi da ilua manuo. Amba semblis kontenta, ke la sekreto restus sekreto, e ke la muliero vivis. Lia regardi pruvis lo.
65
Yura lasis nula okulo de la amba personi. Ek la mi- obskureso il fixe regardis al lum-cirklo dil lampo. La dramato dal subordineso dil puerino esis misterioza e samtempe senbrida. Nedeterminita sentimenti urjis aden lua pektoro. Il sentis til nun nekonocata forteso en sua kordio. Ica sentimento esabis la disputo-punto, pri qua il parolabis kun Misha e Tonya. Li nomizabis ica sentimento „absurda", ek sekura disto e tote sen irga konoci. Nun Yura vidis ica forteso koram su, kaptebla e samtempe nevidebla, sonjo, destruktanta e samtempe vokante por sokurso. Ube nun esis lia infantala fantazio? Quon il povus facar? „Ka tu savas, qua il esas?" questionis Misha, dum li departis la chambro. Yura donis unesme nula respondo. „Il esas la viro, qua stimulis tua patro drinkar brandio, qua pulsis tua patro en la morto. Tu savas ja, me parolis pri ica afero kun tu en la treno." Yura pensis pri la puerino e pri la futuro, ne pri la patro e la pasinto. En la unesma momento il ne povis komprenar quon Misha dicis. La frosto desfaciligis la vorti. „Nu Semyon, ka frostinta?" questionis Alexander Gromeko. Li retrovehis.