„Yes, mea karino, ma nun esas elua stando itere min bona. Ka tu komprenas?"
Yura e Tonya pasis preske la tota vespero kun George e la hosti dop la kristonaskala kulisi.
13
Dum la altri sidis kun la Sventizki-familio che tablo, Lara restis la tota tempo en la danseyo. Quankam el portis nula bal-kostumo e konocis nulu, el dansis kam en tranco kun Koka Kornakov o promenis sen intereso tra la salono, quale se el natus en aquo. Kelkfoye el restis stacar ed esperis, ke Komarovski vidus el, qua sidis kun la vizajo al salono. Ma il regardis nur sua karti en la sinistra manuo, e ne vidis el - o il simulis nur.
87
Lara ne povis respirar pro ofenso. En ica momento aparis yuna puerino, quan Lara ne konocis, ek la danseyo aden la salono. Komarovski regardis la puerino en la maniero, quan Lara konocis tre bone. La puerino sentis fiero, ridetis a Komarovski e redeskis radiante. Lara volis preske kriar. Shamo venis en elua vizajo. Nova viktimo, el pensis, e kam en spegulo el vidis su ipsa ed elua tota historio.
Ma el volis tamen parolar kun Komarovski. El volis vartar a plu bona momento ed retroiris aden la danseyo. Kun Komarovski ludis tri plusa personi an tablo. La viro apud lu esis la patro dil dandiala liceo-skolano, qua dansabis kun Lara valso. Lara experiencis to ek la vorti da Koka Kornakov dum la danso. Granda bruneta muliero en nigra kostumo kun serpento-forma longa kolo, elqua chanjis sempre itere la chambri, esis la matro di Koka Kornakov. La yuna puerino, qua kauzabis che Lara tante mala memori, esis lua fratino. Koka prizentis su a Lara per sua nomo Kornakov'. Pos la danso il duktis Lara ad elua stulo e repetis per reverenco: „Kornakov."
Nun Lara komprenis. Kornakov, Kornakov, el pripensis. La nomo kauzas che me desplezanta memoro. Lore el savis. Kornakov esis la statala advokato en apel- tribunalo di Moskva. Il esabis la akuzanto kontre la fervoyisti e Tiversin. Kologrivov esabis che lu, segun la prego da Lara, por movar Kornakov dum la proceso montrar indulgo, ma vane. Il do esis Kornakov, tale, tale, tale. Kornakov, Kornakov.
14
Esis en la unesma o duesma nokto-horo. La bruiso stacis en la oreli di Yura.
88
Pos kurta pauzo on manjis Petits fours, lore la danso komencis itere. On instalis nula nova kandeli an la abieto.
Yura stacis nervoze en la danseyo e vidis a Tonya, qua dansis kun nekonocato. Se el venis en la proximeso de Yura, el jetis per gambo-movo la poka tranajo dil longa satin-kostumo retro e per to el semblis kam fluganta fisheto e desaparis itere en la amaso dil dansanti. El ardoris. Dum la pauzo en manjo-chambro, Tonya refuzis la teo, ma prenis prefere mandarini, quin el liberigis de la aromoza pelo. Sempre itere el sizis mikra tuketo ek la zono e vishis elua labiala komisuri e la glutiniva fingri.
Ridante, ne interruptante elua alerta konversado, el pozis la tuketo itere en la zono. Nun el dansis kun la nekonocata kavaliero, e dum rotaco el tushis la grunema Yura, qua stacis latere. El presis petuleme ilua manuo e ridetis signifikante. To eventis plurfoye. Dum irga tushado, Yura sizis la tuketo, quan el tenis. Il presis ol kontre la labii e klozis la okuli. La tuketo odoris a mandarini e la varmega manuo di Tonya, ed amba odori esis charmanta. To esis tote nova experienco en lua vivo, ulo quo nultempe eventis antee, ed ica sentimento penetris la tota korpo. Ica odoro esis intima kam afabla vorto, quan on audas en la tenebro. Yura tenis la tuketo avan la boko ed inhalis la odoro. Subite detonis pafo en la domo.
Omni turnis la kapo al kurteno, qua separis la danseyo de la salono. La silenco duris minuto. Lore komencis tumulto. Omni levis su e kriis. Kelki kuris en la direciono dil pafo, altri ploris e disputis inter su.
89
„Quon el nur facis, quon el nur facis!" vokis Komarovski sempre itere.
„Boris, ka tu vivas? Yes, certe tu vivas!" kriis siorino Kornakova histeriale. „Inter la gasti esas doktoro Drokov. Ma ube il esas? No, nula plusa vorti! Por vu to esas nur skracho, ma ne por me! O mea povra martiro, qua desmaskis omna ica kriminanti! Ibe el esas! Tu sterko-karabeo! Me mortigos tu! El ne darfas eskapar! Quon vu dicis, siorulo Komarovski? Kad el pafis a vu? No, siorulo Komarovski, me ne volas audar joki! Koka, quon tu dicas pri to? Yes, kontre tua patro... Ma la Deala manuo... Koka, Koka!"
La gasti kuris ek la salono aden la danseyo. Inter ili esis Kornakov. Il jokis laute ed asertis, ke il esus tote nelezita, tamen il presis neta bok-tuko kontre la sangoza sinistra manuo. En altra grupo, latere, trovesis Lara, quan on duktis an la manuo.
Yura rigideskis, kande il vidis el. Ibe el esas! Ed ja itere sub nekustumala situeso! Ed ibe esas la grizhara viro! Yura konocis lu nun. Il esis la reputata advokato Komarovski, qua traktis la heredajo dil patro di Yura. Ica persono ne bezonis saluto, e Yura kondutis, quale se li esus stranjeri. Ma quo esis kun el? Ka do el pafis? Kad a la statala advokato? Certe, el esis irga politikala. Povra puerino. La konsequanti esos mala por el. El esas fiera e bela! Ed ica diabli tordas elua brakii! Ma nun il komprenis, ke il misinterpretis la afero. Lara divenis febla. Elua gambi faliis ed on devis apogar el. On duktis el al proxima stulego, ed ibe el krulis. Yura hastis ad el, ma lore il pripensis e serchis al supozita viktimo.
90
Il iris a Kornakov e dicis: „On vokis a mediko. Me esas mediko. Montrez a me vua manuo. Nu, Deo esis gracoza. Esas bagatelo. Vua vundo bezonas mem nula panso. Forsan kelke iodo. Ibe esas siorino Sventizki. Me pregos el."
Siorino Sventizki e Tonya, qui hastis a Yura, esis pala. Li dicis, ke il devus finar lua laboro, la glitilo esus ja hike por vehar li heme, e ke en domo eventis irgo mala. Yura pavoreskis, obliviis omno en la mondo e kuris a sua mantelo.
15
Kande li hastis aden la domo, Ana Ivanovna esis ja mortinta. El mortabis dek minuti ante lia arivo. La kauzo esis longa sufoko-atako per akuta, ne-notifika pulmono-edemo.
Dum la unesma hori Tonya kriis, turnis su en spasmi e perceptis nulu. La sequanta dio el divenis kalma. El audis paciente, quon la patro e Yura dicis, ma el povis respondar nur per kap-movo. Nam se el apertis la boko, la sufro sizis el per omna forteso, ed ek elua boko eruptis itere krii, quale se el esus fola. El genupozis horo-longa en la pauzi inter la pregi che la mortinta muliero. Elua bela longa brakii cirkumprenis angulo dil sarko, qua esis kovrita per girlandi. El perceptis nula homo. Ma se elua regardi renkontris la okuli dil parenti, el levis su, hastis ek la salono, hastis aden elua chambro, jetis su sur la lito e sufokis elua furianta desespero en kuseno. La aflikto, la longa stacado, la sendormeso, la kanti, la lumo dil kandeli e la kataro kauzis en la anmo di Yura dolca kaoso, felica e trista samtempe.
91
Ante dek yari, kande lua matro mortis, il plorabis pro sufro e pavoro. Tatempe il ne esabis la mezo-punto, ica certena Yura, qua esis valoroza ed interesanta. Tatempe kontis la extera eventi, qui existis cirkum lu. Ica exter- mondo esabis kam nepenetrebla foresto en qua il e sua matro vivis, e lore subite il esabis sola, sen el. Ica foresto konsistis ek omna kozi en la mondo, la nubi, la reklamo en la urbo, la guato-turmi dil pumpistaro, la monak-servisti, qui kavalkis avan la fiakro kun la imajo dil Virgino, sen chapeli, nur kun orelumi. Ed ica foresto konsistis anke ek la spekto-fenestri en la longa stradi, ek la neatingebla, alta steloza cielo, ek Deo e la santuli. Ica eterna, alta cielo aparis en la infanto-chambro che la gardistino di infanti, se el naracis pia historio, Lore la cielo divenis sizebla, kam frukto di ramo. Ica cielo balnis en fairo ed oro, aparis dum la matutino o dum la dimezala meso en la kirko.
Ibe la steloza cielo divenis la eterna lampo, la kara Deo divenis la sacerdoto, ed omno trovis spaco e funciono, segun la determino. Importanta ma esis la reala mondo dil adulti e la urbo. Tatempe Yura kredis pri la deo dil foresto kam pri la forestisto.