Siorino montris elua desestimo por Lara per exaltita agemeso.
97
El lasis detonar la pordi, el kantis laute e vorticis tra la chambri, quin el aerizis singla dio. La lojeyo esis en la supra etajo di granda domo en Arbat. La fenestri en ica etajo esis plena de klare-blua cielo kam rivero kun inundo. Dum la duima vintro la lojeyo montris signi ed auguri dil printempo.
Tra la poka fenestri suflis varma sud-vento ed de la stacioni ululis la lokomotivi. La malada Lara en lito havis multe tempo por memorar pri pasinta eventi. Ofte el pensis pri la unesma vespero en Moskva, kande el arivis ek la Uralo, ante sep od ok yari dum elua infanteso.
Li vehis de la staciono en la fiakro tra la mi-obskura stradi di Moskva al hotelo. La lumo dil lanterni jetis la giboza ombro dil veturisto al dom-muri. La ombro kreskis e kreskis, atingis nenaturala grando, kovris stradi e tekti e desaparis. Lore la tota procedo komencis itere.
En la obskureso super li resonis laute la sennombra kirko-kloshi di Moskva, tramvoyo per kavali pretertumultis, ma anke la krianta spekto-fenestri e reklamo narkotigis Lara, quale se oli donus kontinua bruiso kam kloshi e roti. Sur la tablo en hotel-chambro el vidis granda melono, donaco da Komarovski e simbolo por la povo e la richeso di Komarovski. Kande Komarovski fendis per un kultelo-bato la glacioza, ronda frukto en du parti, Lara ne povis respirar, e ne riskis refuzar. Penigive el glutis la reda. aromoza peci. Komarovski esis la klefo di omna eventi, certe, ma nun il esis tote altra persono. Il postulis nulo e lasis vidar su nultempe. Nur ek la foreso il ofris sua helpo por Lara en nobla maniero.
98
Ma esis tote altra afero, kande Kologrivov vizitis el. El joyis tre vidar lu, ne pro ke il esis granda ed impozanta, ma pro ke il ekradiis talento ed energio e pro ke sua cintilifanta regardo e sua inteligenta rido plenigis la chambro, tale ke ol semblis plu poka. Il sidis che elua lito e frotis sua manui. Kande la ministerio en Peterburg vokis lu, il parolis kun altranga olduli, quale se li esus stulta skolani. Koram lu jacis nun la puerino, qua esabis recente ankore en lua domo. El esabis kam naturala filiino, quankam il nur kambiis regardi e remarki kun el, olqui ma posedis specala irito. Il ne povis parolar serioza ed indiferenta kun Lara kam che adultino. Il ne savis la konvenanta vorti, e tale il ridis quale che infanto: „Quon vu nur facis, mea puerineto? Pro quo ica melodramo?" Il tacis e regardis la makuli sur la plafono e la tapiso. Lore il sukusis la kapo e dicis exhortante: „En Dusseldorf ja balde startas internaciona expozo pri piktado, plastik-arto e garden- kultivado. Me volas irar adibe. Esas hunida hike. Ka vu volas fluktuar ankore longe inter cielo e tero? Hike ya esas preske nula placo. Ica Voitkovskaya esas, inter ni dicita, cirkume kadavro. Me konocas el. Vu devas translojar. Vu esis tro longa en lito. Vu esis malada, ma nun esas fino. Vu devas levar su. Vu devas prenar altra lojeyo, vu devas finar vua studio. Me konocas certena piktisto, qua voyajas dum du yari a Turkestan. Il posedas studieyo, propre tipa poka lojeyo. Me kredas, il transdonus ol volunte en bona manui. Ka me povas aranjar ica afero por vu? Ed ankore ulo. Me volas parolar unfoye tote aferale. Esas mea santa obligo, me volas to ja longe. Esas nur poka sumo...Yes, me pregas vu tre. No, nula refuzo... No, pardonez! Me pregas vu."
99
Quankam el protestis e ploris, il koaktis Lara aceptar cheko plu kam 10 000 rubel. Lore il iris. Pos elua risanesko, Lara translojis aden la nova domicilo en la proximeso dil Smolenskala Merkato en la unesma etajo di olda domo. En ter-etajo esis magazino. En domo lojis kargo-veturisti. La korto esis pavizita e kovrita kun grani e festuki. Kolombi promenis cirkume e rukulis. Lara vidis oli kelkfoye tra la fenestro. Tra la stonoza ekfluo-tubo hastis trupi di rati.
3
Pavlusha havis granda aflikteso. Kande Lara divenis malada, il ne darfis vizitar el. Quon il povis pensar pri ica afero? El volis pafmortigar viro, qua, tale pensis Pavlusha, posedis nula signifiko por Lara. Ma lore la viktimo dil faliita atento sorgis e konservis el. E to omno pos lia konversado en la kristonaskala nokto, en lumo dil kandeli!
Sen ica viro, Lara esus en aresto e devus vartar pro tribunalo. Il impedabis la posibla puniso. Pro Komarovski nulo eventis, e Lara studiis. Pavlusha meditachis e meditachis, ma vane. Il ne povis komprenar la afero.
Kande Lara esis en plu bona stando, el lasis venar lu a su e dicis: „Me esas mala homo. Tu ne konocas me. Plu tarde me naracos a tu omno. Esas desfacila por me parolar. Tu vidas, me devas sempre itere plorar. Departez me. Obliviez me. Me esas nedigna por tu." Venis kordio-tushanta ceni, una plu mala kam la altra, e siorino Voitkovskaya, pos ke el vidabis la ploranta Pavlusha, hastis aden elua chambro, jetis su sur la sofao e ridis: „Oi, oi, me ne povas kredar! Ha, ha, ha, quala heroo! Heroo kam en fablo!"
100
Por ne kompromisar Pavlusha per ica relato, qua esus nur tormento, Lara klarigis, ke el volis la definitiva separo, pro ke el ne amus lu. Ma dum ica klarigo el ploris tante, ke il ne povis kredar, quon el dicis. Il kredis, ke el povis exekutar omna mortala peki, ke el mentiis, il esis pronta odiar el, il maledikus el, ma tamen il amis el nedomteble, yes il envidiis elua pensi, elua drink-glaso, elua kuseno, sur qua el dormis. Por evitar foleso, il devis agar rapide. Li volis mariajar, maxim balde posible, ankore ante la exameni. La mariajo eventus en Krasnaya Gorka. Ma Lara volis ajornar la mariajo.
Li mariajis dum la lundiala pentekosto, kande li savis, ke li trairadis la exameni. La mariajo-festo aranjis Lyudmila Tshepurko, la matro dil amikino di Lara, Tusie. Lyudmila Tshepurko esis bela muliero kun alta pektoro e profunda voco, bona kanterino e ruzoza dupigerino. Omna legendi e fabli ek la populo trovis propra inventi per el.
Esis nekustumale varmega, kande on Lara duktis „sub la ora krono". Siorino Tshepurko vestizis Lara. La ora kirk-kupoli e la nova sablo sur la voyi esis flava. La folii dil birki havis trista aspekto. Esis desfacile respirar, e koram la okuli flamifis lo. Esis quale se on festis sennombra mariajo-festi en la regiono. Omna yuna puerini portis blanka kostumi, kam fiancitini, la yuna viri havis pomado en la hari e portis nigra vestari. Omni esis agitita e sudorifis.
Siorino Lagodina, la matro dil altra amikino, jetis a Lara arjenta moneti koram la pedi, kande Lara eniris la tapiso, e siorino Tshepurko rekomendis, ke Lara levez la kandelo, nam lore el regnus en domo.
101
Lara ma volis ofrar sua futuro por Pavlusha, pro to el tenis la kandelo ad sube, e tamen, elua kandelo restis sempre plu alta kam la kandelo da Pavlusha. Pos la kirko on iris aden la studieyo dil piktisto por enprenar poka festino. Segun olda moro la gasti vokis: „Bitra, ne drinkebla!" e la altra gasti respondis: „Dolcigez!" Lara e Pavlusha ridetis e kisis su. Siorino Tshepurko kantis nun la himno pri la vito-grapo. „Deo donez amo e sua konsilo". Nun sequis la kanto „Falez, tu ronda hartreso, falez bruna hari." Pos ke omni irabis, Pavlusha sentis tre nekomode en la subita kalmeso. En korto, koram la fenestro da Lara, brulis lanterno, e quankam Lara klozis la kurteno tre sorgeme, mikra lumo penetris sempre ankore aden la chambro. Pro ica lumo Pavlusha sentis su sub observado. Il pavoreskis kande il remarkis, ke por lu la lanterno esis plu importanta kam sua amo por Lara. En ica nokto, longa kam la eterneso, esis la olima studento Pavlusha Antipov sur la pinto di beateso e sur la sulo di desespero.
Lua suspektoza supozi kambiis kun la konfesi da Lara. Il exploris e questionis sempre itere, ed lua kordio sinkis pos singla respondo. Lua konfuza anmo ne povis marchar egal-paze kun la sempre nova konfesi da Lara. Li konversis til la matino. En vivo di Pavlusha Antipov esis ica nokto importanta incizuro. Kande il levis su dum ica matino, il esis nova homo. Ed il preske ne povis kredar, ke il havis ankore la sama nomo.
4
Pos dek dii aranjis la amiki en la sama chambro por Lara e Pavlusha adio-festo.
102
Amba trairabis la exameno briloza, ed amba recevis oferto ek urbo di Uralo. Adibe li volis voyajar la sequanta dio.