30
Quala homo esis ica viro? Quale il povis okupar tala poziciono kom ne-membro dil partiso? Nulu konocis lu. Pos la studio en Moskva, il esabis instruktisto en la provinco. Dum la milito on pensis il esus mortinta. La progresema fervoyisto Tiversin, Strelnikov vivis kom puerulo en ilua familio, garantiis por lu. La politikala estri fidis a Tiversin. En la tempo dal senmezura patoso e la maxim extrema opinioni, la revolucionala kredo da Strelnikov, sua fanatikeso, qua esis autentika e sincera, ne restis celita. Strelnikov pruvis en omna situesi sua politikala koncio. Lua agi esis fixita en servo-libro. Il agis kontre la rurani, qui rezistis la furnisado da nutrivi, il punisis la banditi, qui spoliis treno kun viktualii, il kombatis anke kontre la Rasin-soldati, qui provokis tumulto en la urbo Turkatui e kombatis lore en la Blanka Armeo. Omnaloke il venis kam nivo-tempesto, examenis, kondamnis e mortigis rapida, harda e sen kompato. Lua treno en la regiono finis la deserto en la trupi. La rekrutado experiencis nova organizado, ed omno divenis altre. Nova soldati venis en la Reda Armeo, on laboris kam en febro.
Kande la Blanka Armeo aparis ek la nordo, Strelnikov recevis nova operacala taski. Lua aktivesi esis sucesoza.
253
La populo nomizis lu Rastrelniko, la pafmortigulo, ma Strelnikov ignoris to, il timis nulo. Il esis naskita en Moskva. Lua patro partoprenis dum la revoluciono da 1905 e devis penitencar. Il ipsa esis ankore tre yuna, e kande il studiis en la universitato, il lernis plu zeloza kam la studenti ek la richa familii. La revolucionala devizi ne tushis lu. Il livis la universitato kun gigantala savo. Lua historiala e filosofiala savo trovis ek propra forteso kompletigo per la studio pri matematiko.
Il iris voluntante aden la armeo, e kande il experiencis pri la revoluciono en Rusia, il fugis ek la kapteso a Rusia dum la yaro 1917.
Il posedis du atributi, du pasioni. Lua pensi esis klara e nobla, lua sentimenti esis pura e varmega. Ma por la laboro kom ciencisto mankis la donaco deskovrar nova kozi, nova perspektivi. E por plenigar bona agi a lu mankis la granda kordio, qua esas granda, pro ke ol agas en poka aferi.
Strelnikov deziregis ja kom infanto a pura e nobla skopi. Por lu esis la vivo kam kombato-areno en qua la homi devis kombatar segun la sincera reguli por atingar perfekteso. Plu tarde il komprenis tandem ke la mondo esis altra, ed il deziregis a korekturo, volis vinkar la tenebra povi, volis esar judicianto. La desiluzionigo facis ek lu harda viro. De la revoluciono recevis il la armi.
31
Li esis en la vagono di Strelnikov. „JIVAGO, JIVAGO... Ka komercisto? No, mediko ek Moskva. Yes, certe. A Varykino. Ma quale vu venis adhike?"
254
„Nu yes, me serchas la tranquileso, la dezerto, la nekonocajo."
„Quon vu ne dicas! Quale poeziala! Ka Varykino? Me konocas la regiono. La olima posedajo dil Krueger- familio. Ka vu esas parento? Forsan heredanto?" „Pro quo la mokanta tono, pro quo heredanto? Quankam mea spozino... "
„Ah, ka vu volas al Blanka Armeo? Me devas informar vu, ke la destrikto esas netigita. Vu tardesas." „Vu mokas ankore sempre?"
„E lore militala mediko! Ni havas milito. To ya esas ja mea afero. La desertanti iras aden la foresti por serchar la kalmeso. Quon vu povas dicar?" „Dufoye vundita, lore la atesto pri nekapableso." „E nun vu prizentos a me atesto di irga popul- komisarieso, qua deskriptas vu kom absoluta sovietala homo', qua esis sempre loyala. Mea kara siorulo, ni havas nun la Lasta Tribunalo sur la tero, ni bezonas enti ek la apokalipso kun espadi e monstri kun ali, ma ne loyala mediki, qui simpatiar kun la nova povo. Ma me ja dicis, ke vu esas libera, e me plenigas mea vorto. Nur ica foyo. Me kredas, ni rividos nin, e lore eventos altra konverso, do prudenteso!"
JIVAGO restis tamen kalma. Il dicis: „Me konocas vua pensi pri me. De vua vidpunto vu esas mem korekta. Ma la disputo da vu kontre me, ica disputo me duktas ja dum mea tota vivo, ma me trovis nultempe acetebla klarigo. Me ne povas dicar to per vorti. Me iros nun, se me esas advere libera, e se ne, lore vu imperez pri me. Me ne devas justifikar me koram vu." La telefonilo sonigis. La konekteso esis pronta.
255
„Me dankas, Guryan", dicis Strelnikov e suflis plurfoye en la askoltilo. „Mea karulo, sendez irgu a me, qua akompanas la kompano JIVAGO. Tala afero ne darfas eventar itere! E lore donez a me la fervoyo-Tsheka en Rasvilje"
JIVAGO livis la vagono, e Strelnikov telefonis kun la staciono.
„Hike esas puerulo kun bandajo cirkum la kapo. Preske ankore infanto! Quala idiotajo! Yes, il bezonas medicinala helpo. Yes, vu devas gardar lu kam okulglobo. Vu portos la responso pri lu, vu en persono! Il bezonas anke nutrivo. Ho, kondamnata! Esas triesma persono en la konduktilo! Guryan, Guryan! Separez ni!" Forsan il esis olim skolano de me, pensis Strelnikov, dum il vartis al fino dil parolado kun la staciono. Nun il esas granda e revoltas kontre ni. Strelnikov adicionis la yari dum sua laboro kom instruktisto, plus milito e kapteso, ed examenis, ka la rezulto esus identa kun la evo dil puerulo. Plu tarde il serchis tra la vagon-fenestro en la panoramo la urbo-bordo di Yuryatin, ube lua lojeyo esis.
Ka spozino e filiino ankore esis ibe? Me devas vizitar li! Senfriste, sen ajorno! Yes, ma ka to esas posibla? Ibe esas tote altra vivo. Unesme me devas kompletigar la nova vivo, lore me povas retroirar al olda. Irga-kande, irga-kande. Yes, ma kande, kande?
Fino dil unesma libro
256