— Так, — ахвотна адклікнуўся Рон, — даволі бурна, Руфус Скрым…
— У мяне для цябе нешта ёсць, Гары, — сказала Герміёна, не гледзячы на Рона і быццам не заўважаючы яго. — Так, дарэчы — пароль. Устрыманне.
— Сапраўды, — слабым голасам прамовіла Поўная Цётка і кінулася наперад, адчыняючы дзіру за партрэтам.
— Што гэта з ёй? — спытаў Гары.
— Перашчыравала на святы, — закаціўшы вочы, адказала Герміёна і першай пралезла ў перапоўненую агульную гасціную. — Яны з сяброўкай Віялетай выпілі ўсё віно ў п’яных манахаў, ведаеце, з той карціны ў калідоры каля кабінета заклёнаў… Добра, усё роўна…
Яна парылася ў кішэні і выцягнула пергаментны скрутак, падпісаны почыркам Дамблдора.
— Выдатна, — Гары адразу разгарнуў пасланне і пазнаў, што наступны індывідуальны занятак будзе заўтра вечрам. — Мне столькі ўсяго трэба яму распавесці — ды і табе таксама. Пайдзем сядзем…
Тут раздаўся гучны віск: “Вон-вон!”, і Лаванда Браўн, выскачыўшы невядома адкуль, кінулася на шыю Рона. Народ захіхікаў; Герміёна меладычна засмяялася і сказала:
— Вон столік… ты з намі, Джыні?
— Не, дзякуй, я абяцала знайсці дына, — ад усякага запалу, што Гары, зразумела, не мог не адзначыць. Рон і Лаванда стаялі, сашчапіўшыся ў барацьбітаўскім захопе. Пакінуўшы ім абдымацца, Гары павёў Герміёну да вольнага століка.
— А як твае Каляды?
— Нармальна, — яна паціснула плячамі. — Нічога асаблівага. А што было ў Вон-Вона?
— Зараз распавяду, — паабяцаў Гары. — Слухай, Герміёна, а ты не магла бы…?
— Не, не магла бы, — бескаляровым голасам адказала тая, — нават не прасі.
— Я думаў, што, можа, за вакацыі… ну, ты разумееш…
— Гэта Поўная цётка выпіла цыстэрну віна пяць стагоддзяў вытрымкі, Гары, а не я. Ну, кажы, што за важныя навіны ты жадаў паведаміць?
У яе быў настолькі люты выгляд, што Гары ўпадабаў забыцца пра Рона і перасказаў гутарку Малфоя і Снэйпа.
Калі ён скончыў, Герміёна трохі пасядзела ў роздумах і сказала:
— А ты не думаеш…?
— … што ён прыкідваўся, быццам жадае дапамагчы, каб выведаць у Малфоя яго намер?
— Ну.. так, — кіўнула Герміёна.
— Містэр Уізлі і Люпін таксама так думаюць, — незадаволена буркнуў Гары. — Але, значыць, Малфой сапраўды задумвае нейкую поскудзь, спадзяюся, ты не станеш адмаўляць…
— Не, не стану, — павольна вымавіла яна.
— І дзейнічае па загаду Валан дэ Морта, як я і казаў!
— Хм-м-м.. а гэтае імя прамаўлялася?
Гары нахмурыўся, узгадваючы.
— Не ўпэўнены… Снэйп сапраўды сказаў: “твой спадар”… хто ж яшчэ?
— Не ведаю, — Герміёна прыкусіла губу. — Можа, яго бацька?
Яна ўтаропілася ўдалячынь і так глыбока пагрузілася ў свае думак, што нават не заўважыла, як Лаванда ласкоча Рона.
— А як пажывае Люпін?
— Не вельмі добра, — прызнаў Гары і распавёў пра місію Люпіна і яго цяжкасці. — Ты наогул чула пра Фенрыра Грэйбэка?
— Так! — спалохана выклікнула Герміёна. — І ты таксама, Гары!
— Калі, на Гісторыі магіі? Ты выдатна ведаеш, што я ніколі не слухаю…
— Не, не, не на гісторыі магіі! Малфой пагражаў Борджыну гэтым самым Фенрырам! Ён сказаў, што Грэйбэк — стары сябар іх сям’і і што ён будзе сачыць за Борджынам!
Гары ўтаропіўся на яе, разявіўшы рот.
— Я забыўся! Але гэта даказвае, што Малфой — Пажыральнік Смерці! Як інакш ён можа звязвацца з Грэйбэкам і аддаваць распараджэнні?
— Усё гэта вельмі падазрона, — выдыхнула Герміёна, — калі толькі не…
— Я цябе ўмольваю! — у раздраженні ўскрыкнуў Гары. — Тут спрачацца не пра што!
— Але… усё такі не выключна, што гэта была пустая пагроза.
— Неймаверны чалавек, — Гары патрос галавой. — Добра, убачым, хто меў рацыю… Ты, Герміёна, разам з Міністэрствам, яшчэ папомніш мае словы. Так, дарэчы, я прымудрыўся пасварыцца з Руфусам Скрымджэрам…
Астатак вечара яны правялі суцэль мірны, лаючы міністэрства магіі — Герміёна, як і Рон, лічыла неверагодным нахабствам з іх боку прасіць Гары аб дапамозе пасля леташняга ганення.
Новы семестр пачаўся з прыемнай неспадзеўкі: раніцой на дошцы ў агульнай гасцінай з’явілася вялікая аб’ява:
Заняткі па тэхніцы апарыравання
Усе, хто дасягнуў, або дасягне да 31 жніўня гэтага года ўлучна, сямнаццацігоддзя, могуць прайсці дванаццацітыдзенны курс тэхнікі апарыравання з інструктарам з міністэрства магіі.
Просім жадаючых занесці сваё прозвішча ў спіс унізе.
Кошт: 12 галеонаў.