Нажаль, яго шчасце было нядоўгім: назаўтра прыйшлося трываць здзекаванні слізерынцаў і, яшчэ горш, гнеў грыфіндорцаў, абураных тым, што іх капітан па ўласнай дурасці пазбавіўся права ўдзельнічаць у фінальнай гульні сезону. Сам Гары, што бы ён ні казаў Герміёне, у суботу раніцай ён выразна разумеў адно: што аддаў бы ўвесь "Фелікс Феліцыс" свету, абы апынуцца на квідышным полі разам з Роном, Джынні і іншымі рабятамі. Было невыносна ўсведамляць, што ўсё надзенуць разеткі і капялюшы і, размахваючы сцягамі і шалікамі, жмурачыся на яркім сонцы, пайдуць на стадыён, а яму прыйдзецца спусціцца па каменных сходах у падзямелле — туды, дзе не чуваць ні падаленага шуму натоўпу, ні каментароў, ні радасных крыкаў, ні расчараваных стогнаў.
— А, Потэр, — сказаў Снэйп, калі Гары, пастукаўшы ў дзверы, увайшоў у маркотна знаёмы кабінет. Снэйп, хоць і выкладаў зараз некалькімі паверхамі вышэй, не адмовіўся ад свайго старога пакоя; тут, як заўсёды, гарэла бляклае святло, а па сценах стаялі ўсе тыя жа слоікі са слізкімі стварэннямі, заспіртаванымі ў рознакаляровых зеллях. На стале, відавочна, прызначаным для Гары, грувасціліся старыя, зацягнутыя павуціннем скрынкі, адным сваім выглядам якія абяцалі цяжкую, нудную і бессэнсоўную працу.
— Містэр Філч даўно жадаў, каб хто-небудзь разабраўся ў старых тэчках, — лісліва вымавіў Снэйп. — Тут сабраныя запісы аб парушальніках школьнай дысцыпліны і атрыманых імі пакараннях. Нам бы жадалася, каб ты зноўку перапісаў карткі выцвілыя і пацярпелыя ад мышэй, потым пасартаваў іх у алфавітным парадку і зноўку склаў у скрынкі. Без вядзьмарства.
— Ясна, прафесар, — адказаў Гары, паспрабаваўшы ўкласці ў апошняе слова як мага больш пагарды.
— А для пачатку, — з мсцівай усмешкай працадзіў Снэйп, — вазьмі скрынкі з тысяча дванаццатай па тысячы пяцьдзесят шостую. Тамака ты сустрэнеш знаёмыя імёны, гэта надасць цікавасць заданню. Вось, паглядзі…
Ён саўгануў руку ў адну з верхніх скрынак, хупавым рухам выняў адтуль картку і прачытаў: "Джэймс Потэр і Сірыўс Блэк. Затрыманыя за накладанне забароненага заклёну на Бяртрама Обры. Галава Обры разадзьмутая ўдвая супраць звычайнага. Падвойнае спагнанне". — Снэйп ухмыльнулся. — Прыемна: саміх даўно няма, а запісы аб вялікіх здзяйсненнях цэлыя…
У Гары звыкла закіпела ў грудзях. Ён прыкусіў язык, каб не адказваць, сел за стол і пацягнуў да сабе адну з скрынак.
Праца, як і меркаваў Гары, апынулася бескарыснай і сумнай, пры гэтым (чаго, мабыць, і дамагаўся Снэйп) яго сэрца рэгулярна пранізвала боль — калі ён наторкаўся на прозвішчы свайго бацькі і Сірыўсу. Звычайна яны трапляліся разам за розныя дробныя хуліганствы, часам з Рэмусам Люпінам або Пітарам Петцігру. Але, перапісваючы звесткі аб разнастайных злачынствах і пакараннях, ён не пераставаў думаць аб тым, што адбываецца на вуліцы… матч ужо павінен пачацца … Джынні гуляе за Лаўца супраць Чу…
Гары зноў і зноў паднімаў вочы да вялікага гадзіннніка, гучна цікаўшым на сцяне. Здавалася, ён ішоў ў два разы павольней, чым заўсёды; можа, Снэйп адмыслова зачараваў яго? Ці наўрад ён сядзіць тут усяго паўгадзіны… гадзіна… паўтары…
У палове першага ў Гары завуркатала ў жываце. Снэйп, які пасля выдачы задання не вымавіў ні слова, падняў вочы ў дзесяць хвілін другога.
— Мабыць, на сёння досыць, — халодна кінуў ён. — Адзначце, дзе спыніліся. Працягнеце у дзесяць раніцы ў наступную суботу.
— Так, сэр.
Гары саўгануў пагнутую картку ў першую скрынку, якая трапіла, і хутчэй выйшаў з кабінета — пакуль Снэйп не раздумаўся. Потым імкліва ўзляцеў па ўсходах, напружваючы слых і спрабуючы зразумець, што адбываецца на стадыёне. Цішыня… значыць, усё кончана…
Ён нерашуча патаптаўся перад Вялікай залай, дзе было досыць народа, а затым пабег уверх па мармуровых усходах усё-ткі і святкаваць перамогу, і перажываць паражэнне ў каманды было прынята ў агульнай гасцінай.
— Quid agis ? — нясмела спытаў ён у Поўнай Дамы, варожачы, што адбываецца ўнутры.
Тая з цалкам непранікальнай асобай адказала:
— Убачыш.
І адступіла ў бок.
З адтуліны за партрэтам лінуў пераможны роў. Гары толькі войкнуў, калі да яго накіраваўся цэлы струмень людзей; некалькі рук увалаклі яго ў пакой.